به گزارش مجله خبری نگار/سیناپرس: عسل یک ماده چسبانک است و از نظر علمی پیوندهای هیدروژنی موجود در شکر و آب در این ماده غذایی ارزشمند به یکدیگر متصل شده و خاصیت چسبندگی عسل را ایجاد میکنند.
به طور کلی عسل توسط هشت گونه زنبور در گوشه و کنار جهان تولید میشود که همه آنها در خانواده زنبورهای عسل قرار گرفته و با جمع اوری شهد گیاهان، مخلوطی چسبناک از قند و آب را تولید میکنند که به نام عسل شناخته میشود.
این ماده در خانههای هندسی کندو یا همان لانه زنبورها ذخیره میشود. در این جا شاهد به کار گیری یک روش ابتکاری هستیم که طبیعت در اختیار این حجشره مفید قرار داده و عسل موجود در کندو توسط زنبورهای کارگر با موم بسته بندی میشوند تا زمانی که مورد نیاز بوده و این مایع غنی از انرژی برای تغذیه لاروها یا کمک به زنبورهای بالغ برای زنده ماندن در زمستان مورد استفاده قرار گیرد.
در واقع این تکنیک ساده، کلید نچسبیدن زنبورها به عسل است و اگر شانههای داخل کندو آسیب ببیند و عسل از موم بسته بندی شده در اطراف آن نشت کند، زنبورها واقعاً میتوانند به آن چسبیده و گرفتار شوند.
پروفسور دیو گولسون، متخصص حشره شناس دانشگاه ساسکس که در مورد زنبورهای عسل مطالعه میکند میگوید: من بارهای این اتفاق را دیده ام، اما این موضوع تقریبا نادر است. زنبورها هنگام استفاده از عسل بسیار محتاط هستند و با دقت تمام باقی ماندههای این ماده چسبنده را در داخل کندوی خود تمیز میکنند. به همین دلیل است که مردم فکر میکنند زنبور هیچگاه به عسل نمیچسبد.