به گزارش مجله خبری نگار فعالیت بدنی یک رفتار یاد گرفتنی و تحت تاثیر خانواده، معلمان، مربیان و نیز محیط است. کودکان و بزرگسالانی که فرصتهای اعتماد به نفس در قابلیتهای بدنی خود را در اوایل دوران زندگی نداشته اند در اواخر زندگی فعالیت کمتری دارند.
مهارتهای حرکتی مثل دویدن، پریدن و پرش میتوانند به عنوان ساختار فعالیت بدنی در طول عمر چنین افرادی تلقی شود و کودکانی که در اوایل زندگی در این مهارتها خوب پیشرفت نکرده اند، ممکن است در دوران بعدی زندگی در فعالیتهای بدنی روزانه کم تحرکتر به نظر برسند.
بر اساس این مطلب که از سوی شیرین شاهی، کارشناس تربیت بدنی تهیه شده و توسط فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار قرار گرفته آمده است: مشارکت منظم در انواع مختلف فعالیت بدنی نقش حیاتی برای رشد و نمو سالم دارد. شواهد نشان میدهد که فعالیت بدنی میتواند تاثیر مفیدی روی ترکیب بدن، سطح کلسترول، فشار خون، قند خون، توان هوازی، قدرت عضلانی، مهارتهای حرکتی و سلامت استخوانی داشته باشد.
فعالیت بدنی منظم میتواند عملکرد علمی و احساس سلامت روحی را بهبود بخشد و عادات سبک زندگی صحیح مثل مشارکت در فعالیت بدنی روزانه که در طی دوران کودکی و نوجوانی شروع میشوند در دوران بزرگسالی ادامه و توسعه مییابد و در طولانی مدت نیز، مشارکت روزانه در بازیهای محیط باز، فعالیتهای تناسب اندام و ورزشهای تفریحی به بهبود سلامت و خوشی همه کودکان و بزرگسالان کمک خواهد کرد.
الگوی فعالیت طبیعی پسران و دختران با انفجارهای کوتاه فعالیت بدنی و در صورت نیاز دورههای کوتاه استراحت ساخته میشود و اکثر کودکان برای شادی، دوست یافتن و یاد گرفتن چیزهای جدید در فعالیت فیزیکی شرکت میکنند درحالی که برنامههای ورزشی جوانان میتواند فرصتی مناسب برای ورزشکاران جوان فراهم کند تا از نظر بدنی فعال باشند، اما همه بچهها از رقابت لذت نمیبرند و بعضی پسران و دختران ممکن است برای تمرینات و مسابقات آماده نباشند.
کودکان و نوجوانانی که آمادگی جسمانی ضعیفی دارند احتمالا به علت ناراحتی، خجالتی یا ناراحتی بدنی مثل درد و آسیب ها، ورزش را کنارمی گذارند در حالی که بازی فعال روزانه و فعالیت بدنی از قدیم بخش مهمی از زندگی کودکان و نوجوانان را تشکیل داده است.
امروزه، تلفنهای همراه، رایانهها و شبکههای های اجتماعی موجب شده اند نیاز و میل به حرکت و بازی کمتر شود. همچنین میزان مشارکت در فعالیت بدنی با افزایش سن کمتر میشود و در دختران کاهش آن شدیدتر از پسران است.
چالشهایی که برای فعال کردن بچهها در زندگی روزانه وجود دارند باید تناسب سن با فعالیت فیزیکی، مدیریت فیزیکی و حمایت خانواده و دوستان را مدنظر قرار دهد.
یک سبک زندگی بی حرکت به عنوان یک فاکتور خطر مهم برای چاقی و بیماری قلبی عروقی محسوب میشود و شیوع اضافه وزن و چاقی در میان کودکان و نوجوانان یک نگرانی مهم برای سلامت عمومی محسوب و مشکلات سلامتی مربوط به وزن در کودکی زودتر تشخیص داده میشوند.
یک گزارش از مرکز کنترل و پیشگیری بیماری از روند مشکلات در دانش آموزان دبیرستانی ایالات متحده نیز حکایت از آن دارد که تنها ۲۷ درصد از دانش آموزان در روز ۶۰ دقیقه فعالیت بدنی دارند و تنها ۵۲ درصد از دانش آموزان در فعالیتهای تقویت عضلانی شرکت میکنند.
همچنین تنها ۲۹ درصد از دانش آموزان هر روز آموزش فیزیکی میبینند،۴۱ درصد دانش آموزان ۳ ساعت یا بیشتر در روز بازیهای ویدئویی یا کامپیوتری بازی میکنند و ۳۲ درصد از دانش آموزان ۳ ساعت یا بیشتر در روز تلویزیون تماشا میکنند.