زنگ خطر در کلمبیا به صدا درآمد؛ کیسه خالی فوق سنگین‌های وزنه‌برداری ایران از مدال جهانی

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: قطعاً یکی از رقابت‌های جذاب و دیدنی پیکار‌های جهانی ۲۰۲۲ وزنه‌برداری در کشور کلمبیا، رقابت دسته وزنی فوق سنگین ۱۰۹+ کیلوگرم بود. جدالی که از قبل باتوجه به حضور اغلب چهره‌های شاخص و مدعی وزنه‌برداری جهان در آن، معلوم بود که رقابتی مهییج و دیدنی است. رقابتی که البته برای وزنه‌برداران فوق‌سنگین و جوان وزنه‌برداری ایران زنگ خطری جدی را به صدا درآورد تا بدانیم که حداقل تا بازی‌های المپیک پاریس مدال گرفتن و کسب سکوی قهرمانی در این دسته وزنی با توجه به حضور غول‌های وزنه‌برداری جهان دیگر کار ساده و راحتی نیست.

علی داودی نایب قهرمان بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو و آیت شریفی دارنده عنوان ششمی جهان در سال ۲۰۲۱ دو نماینده ما در پیکار‌های جهانی کلمبیا بودند.

اگرچه کادرفنی کشورمان روی کسب مدال آن‌ها حساب باز کرده بود. اما حضور ستاره‌های قدرتمند و نامدار فوق سنگین جهان در این دوره از پیکارها، همین‌طور عملکرد نه چندان مطلوب و دلچسب دو نماینده فوق سنگین ایران در رقابت با همتایان نامدار خود، نتیجه‌ای جز یک عنوان چهارمی و یک مقام هفتمی جهان را برای ما به‌دنبال نداشت.

نکته جالب توجه در رقابت دسته فوق سنگین جهانی، فاصله داشتن تالاخادزه وزنه‌بردار مطرح گرجستان بعد از مصدومیتی که داشت با شرایط آرمانی قبل بود. اما او حتی با همین شرایط ناآماده نیز اجازه نداد عنوان قهرمانی به فوق‌سنگین دیگری برسد. تالاخادزه با رکورد مجموع ۴۶۶ کیلوگرم بار دیگر قهرمان جهان شد و ۳ مدال طلای این دسته وزنی را به خود اختصاص داد.

از سوی دیگر نیز حضور نفراتی، چون لالایان از ارمنستان و گور میناسیان (وزنه‌بردار ارمنی‌الاصل بحرین) باعث شد که کار داودی برای رسیدن به مدال جهانی سخت شود. او در دوضرب شانس کسب مدال داشت و تلاش کرد که با مهار وزنه ۲۵۲ کیلوگرم به مدال طلای دوضرب برسد. اما حتی نتوانست این وزنه را لیفت کند. داودی با مجموع ۲۴۹ کیلوگرم چهارم جهان شد.

رقابت‌های جهانی فوق سنگین ثابت کرد که داودی و شریفی برای گرفتن مدال جهانی و حتی المپیک در میادین آتی نیاز به وزنه‌های بسیار بیشتری دارند. چرا که رقبای آن‌ها رکورد مجموع بالای ۴۶۰ کیلوگرم را ثبت کردند. آیت شریفی هم با مجموع ۴۳۲ کیلوگرم هفتم جهان شد. قطعاً حضور فوق‌سنگین‌های قدرتمندی همچون من‌اسد از سوریه، گورمیناسیان از بحرین یا اکبرژورائف از ازبکستان در قاره آسیا زنگ خطری جدی را برای بچه‌های فوق سنگین ایران به صدا درآورد تا بدانیم که دیگر رسیدن به سکو و مدال چه در قاره آسیا و چه در پیکار‌های جهانی و المپیک کار ساده و راحتی نیست.