به گزارش مجله خبری نگار، وظیفه اصلی لوزهها کمک به جلوگیری از نفوذ باکتریها به داخل گلو است. برخی از افراد لوزههای بزرگ و برخی افراد لوزههای کوچک دارند. لوزهها بر اساس یک مقیاس از ۰ تا ۴ درجه بندی میشوند. صفر به این معنی است که آنها را برداشته اید، ۱ به این معنی است که به سختی قابل مشاهده هستند، ۲ به این معنی که طبیعی هستند، ۳ به این معنی که بزرگ هستند و تقریباً لمس میشوند و ۴ به این معنی است که آنها بزرگ هستند. آنها در حال لمس کردن یا روی هم قرار گرفتن یوولا هستند یا یکدیگر را میبوسند. تشخیص این اختلال خیلی مهم است، چون متاسفانه بزرگی لوزه سوم در بعضی موارد با سایر بیماریها اشتباه گرفته میشود.
به نقل از هلث کر بزرگ شدن لوزهها میتواند یک مشکل مداوم یا نتیجه موقت عفونت باشد. لوزههای شما بخشی از سیستم ایمنی شما هستند، بنابراین با مبارزه بدن با بیماریها بزرگتر میشوند. پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث بزرگ شدن مزمن لوزهها میشود، اما دود سیگار و آلودگی هوا میتواند آنها را بزرگتر کند. اگر لوزههای کودک شما بسیار بزرگ است، ممکن است با صدای بلند خروپف کند که به آن «خروپف قهرمانانه» میگویند یا در بلعیدن برخی غذاها، عمدتاً نانها و گوشتها، مشکل داشته باشد.
استرپتوکوک، عفونتی که اغلب والدین نگران آن هستند با لوزههای بزرگ و همراه با گلودرد است. متخصصان گوش، حلق و بینی، لوزههای بزرگ را با استرپتوکوکی تنها پس از دو یا سه عفونت در سال یا اگر کودک شما فقط یک بار در سال به آن مبتلا میشود، خارج نمیکنند.
اما اگر آنها چهار بار در یک سال یا شش بار در دو سال به آن مبتلا شوند، پزشکان گوش و حلق و بینی به احتمال بسیار بیشتری میگویند که زمان بیرون آمدن آنها فرا رسیده است.
لوزههای بزرگ شده از یک عفونت، چه استرپتوکوکی یا غیر آن، معمولاً زمانی که عفونت بهتر شد، به اندازه طبیعی باز میگردند. لوزههای مزمن بزرگ شده نیز ممکن است با بزرگتر شدن کودکان کوچک شوند. در بیشتر مواقع درمان لازم نیست. گاهی اوقات، پزشک اطفال ممکن است یک اسپری بینی را برای کوچک کردن لوزهها توصیه کند یا آنها را به یک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد، در صورتی که ممکن است کودک شما ممکن است برای برداشتن آنها نیاز به جراحی داشته باشد که به آن تونسیلکتومی میگویند.
به یاد داشته باشید که بزرگ شدن لوزهها شایع است. درمان بستگی به اندازه لوزهها و اختلال در خوردن، خواب یا تنفس دارد یا خیر.
برخی از بچههایی که لوزههای بزرگی دارند، دچار آپنه انسدادی خواب میشوند، که در آن برای چند ثانیه نفس خود را متوقف میکنند و سپس با صدای بلند خرخر میکنند تا تنفس دوباره شروع شود. این به این دلیل است که لوزهها تا حدی راه هوایی را مسدود میکنند. آزمایشی که یک شبه در بیمارستان انجام میشود به نام مطالعه خواب میتواند با مشاهده این مکثها به تشخیص اینکه آیا فردی دچار آپنه خواب است یا خیر. گاهی اوقات، کودک مبتلا به آپنه خواب ممکن است نیاز به استفاده از ماسک مخصوص در شب داشته باشد که به تنفس کمک میکند. در صورت تشخیص پزشک این هم میتواند یکی از دلایلی باشد که لوزه هها را برمیدارند.
علائم احتمالی بزرگ شدن لوزهها یا آدنوئیدها شامل موارد زیر است:
*گلو درد یا خارش
*درد یا مشکل در بلع
*قرمز و متورم لوزهها و گلو
*لکههای سفید رنگ روی لوزهها - یا یک پوشش سفید، زرد یا خاکستری روی لوزهها
*تب بالای ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد)
*غدد لنفاوی متورم (غدد در دو طرف گردن زیر گوش)
*معده درد یا استفراغ (در کودکان کوچکتر شایعتر است)
رشد غیرطبیعی لوزه سوم سوراخهای پشت بینی را تنگ کرده و موجب تنفس دهانی خواهد شد. این مهمترین علامت بزرگی غیرطبیعی لوزه سوم است. وقتی تنفس مشکل پیدا کرد، ممکن است صدادار شود و خرخر در خواب نیز اضافه شود. گاهی این خرخر والدین را بیشتر نگران میکند در صورتی که حتی اگر خرخر هم وجود نداشته باشد، همین که تنفس از راه دهان صورت میگیرد، یک امر غیرطبیعی است. علاوه بر این مشکل، چون لوزه سوم سوراخهای پشت بینی را میبندد، ترشح از بینی هم ممکن است بوجود آید.
یکی از علائم مهم دیگر در این کودکان این است که صدایشان اغلب تودماغی میشود. تغییرات دیگری هم در این افراد ایجاد میشود به طوری که در درازمدت قیافه این کودکان طوری تغییر میکند که در اصطلاح پزشکی به آنها قیافه لوزه سومی یا آدنوئید فیس میگویند.
چهره کودکان گویای مشکلات مزمن آنهاست به قدری که ما وقتی به آنها نگاه میکنیم، تا حد زیادی به شدت مشکلشان پی میبریم. دهان این کودکان همیشه باز است. لبهای بالایشان به طرف بالا برگشته و موجب نمایان شدن دندانهای جلوییشان میشود. گاهی کبودی زیر چشم نیز دیده میشود.
التهاب لوزهها میتواند ویروسی یا باکتریایی باشد:
*لوزههای ویروسی: ویروسهایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا (آنفولانزا) تا ۷۰ درصد موارد لوزه را ایجاد میکنند.
*لوزههای باکتریایی (گلودرد استرپتوکوکی): باکتریهایی مانند استرپتوکوک گروه A باعث سایر موارد لوزه میشوند. التهاب لوزههای باکتریایی معمولا گلودرد استرپتوکوکی نامیده میشود. افراد بدون لوزه نیز ممکن است به گلودرد استرپتوکوکی مبتلا شوند.
بله. ویروسها و باکتریهایی که باعث التهاب لوزه میشوند بسیار مسری هستند و به روشهای زیر منتقل میشوند:
*بوسیدن یا اشتراک ظروف، غذا یا نوشیدنی
*تماس نزدیک با کسی که بیمار است
*لمس یک سطح آلوده و سپس لمس بینی یا دهان
*استنشاق ذرات ریز که هنگام عطسه یا سرفه فرد بیمار در هوا منتقل میشوند
علاوه بر مشکل تنفسی، لوزه سوم روی سایر قسمتهای بدن و سایر ارگانها هم تاثیر میگذارد. یکی از آنها ارگانهای مجاور با لوزه سوم است مانند عفونتهای مکرر بینی، سینوسها و گوشها. در این کودکان غدد لنفاوی گردن در ناحیه زاویه فک بزرگ میشود که این حالت در پاسخ به التهاب و عفونتهای طولانی لوزههااست.
در اینجا به چند مورد از مشکلاتی که لوزه سوم زمینه ساز آنهاست اشاره میکنیم:
۱. یکی از آنها بیماریهای گوش است. لوزه سوم در پشت بینی قرار دارد، چون مجرای شیپور استاش هم به پشت بینی باز میشود، التهاب لوزه سوم با بستن شیپور استاش باعث ابتلای گوش میانی به عفونتهای مکرر خواهد شد. در بسیاری از کودکان تجمع مایع در پشت پرده گوش ایجاد میشود. این مایع ممکن است مدتها بماند و به درمانهای دارویی هم پاسخ ندهد. این کودکان همچنین ممکن است مستعد بیماریهای مکرر گوش میانی شوند.
۲. مشکل دیگر، بیماریهای بینی و سینوسهای اطراف آن است. بینی این کودکان مدام ترشحات چرکی دارد. به طوری که خیلی اوقات والدین مجبورند مدام به آنها آنتی بیوتیک بدهند.
مشکل دیگر، اختلالات رشد فک و صورت این کودکان است. بخصوص فک بالا. در این کودکان فک به صورت طبیعی رشد نمیکند. به طوری که مشکل فک بالا به صورت عمیق شدن کام بروز میکند. فک بالای این کودکان به صورتی است که رشد طولی آن صورت کودکان را دراز و کشیده میکند. همچنین این کودکان اختلال جفت شدن دندانها را دارند و لثه آنها نیز مشکل پیدا میکند.
۳. عارضه دیگر ناشی از لوزه سوم، اختلالات سیستم تنفسی تحتانی است که شامل لارنژیت مزمن و برونشیت میشود. طبیعی است وقتی هوا نمیتواند از بینی رد شده و تصفیه و مرطوب گردد، از دهان وارد میشود و در نتیجه حنجره و ریه هم دچار التهاب و عفونت خواهد شد.
۴. نکته دیگر مربوط به سایر اثرات جسمی مثل کاهش اشتها است. کودک به خاطر تنفس از راه دهان، نمیتواند همزمان هم تنفس کند و هم غذا بخورد برای همین کم اشتها شده و به دنبال آن کاهش رشد جسمی پیدا میکند. همچنین سیستم ایمنی بدن این کودکان، چون ضعیفتر میشود، نسبت به عفونتها حساستر خواهد شد.
۵. نکته دیگر اثرات لوزه سوم بر هوش و رشد ذهنی کودکان است. فعالیت ذهنی این کودکان به خاطر کاهش اکسیژن در طی خواب و عفونتهای مکرر، کم میشود به طوری که آنها معمولا در انجام تکالیف مدرسه و درسشان عقبتر هستند.
۶. مساله دیگر اختلال خواب است. این کودکان خوابشان منقطع است. چون در طی خواب مشکل تنفسی دارند و مجبور میشوند پوزیشن خود در خواب را مدام تغییر دهند. این مساله در کودکان کوچکتر عاملی است که آنها را مستعد شبادراری هم میکند. همراه با این مشکل در طی روز این کودکان احساس خستگی دارند و بیحالند. بعضی از این کودکان هم دچار عدمتمرکز و بیش فعالی میشوند. تغییرات رفتاری نیز در این کودکان به وفور دیده میشود.
۷. در موارد خیلی شدید حتی این مشکل روی سیستم قلبی - عروقی آنها هم میتواند تاثیر بگذارد. به هر حال میبینیم که یک لوزه سوم که ساده و پیش و پا افتاده به نظر میرسد، چقدر میتواند عواقب داشته باشد. برای همین است که ما همیشه پیشگیری را در این اختلال مقدم بر درمان میدانیم. چون بهطور مثال کودکی که دچار اختلال رشد فک و صورت شده و دندانهایش جفت نمیشود، با بزرگ شدن کودک با این که لوزه سوم از بین میرود، ولی آثاری که در رشد فک و صورت است، به صورت یک یادگار دائمی با کودک میماند. شاید اگر درمان سادهای برای این کودک میشد، از درمانهای بسیار پیچیدهتر در بزرگسالی نجات مییافت. بسیاری از کودکانی که برای ارتودنسی مراجعه میکنند، مشکل تنفس دهانی به خاطر لوزه سوم را داشتهاند.
لوزههای شما بهعنوان یک سیستم تصفیه در برابر باکتریها، ویروسها و زبالهها عمل میکنند، که دومی شامل آلرژنهایی مانند گرده و ذرات غذا هم میشود. اگر کسی به انواع خاصی از غذا یا سایر مواد آلرژی زا واکنش آلرژیک نشان دهد، میتواند منجر به التهاب دستگاه تنفسی فوقانی و در نتیجه تورم لوزهها شود. لوزههای شما ممکن است به دلیل آلرژی متورم و ملتهب شوند. بیماریهای مقاربتی (STD) نیز ممکن است باعث تورم لوزهها شوند.
تشخیص این اختلال خیلی مهم است، چون متاسفانه بزرگی لوزه سوم در بعضی موارد با سایر بیماریها اشتباه گرفته میشود. علائم بزرگی لوزه سوم گرفتگی بینی و ترشحات آن است. کودکی هم که دچار عفونتهای سینوسی مزمن است، مهمترین علامتش گرفتگی و ترشح بینی است. این علائم در کودکی هم که دچار آلرژی مزمن است، دیده میشود؛ بنابراین ما نیاز داریم که برای افتراق این علائم اقدامات تشخیصی انجام دهیم.
اولین قدم معاینه ساده است. معاینه بینی و حلق و گوش شامل این معاینات میشود. بعد از آن برای این که دقیقا ارزیابی را کامل کنیم، معاینه دقیقتر، معاینه به کمک آندوسکوپ از راه بینی است. به این ترتیب تمام مشکلاتی که شامل سینوزیت، آلرژی، پولیپ، لوزه سوم، بزرگی شاخکهای بینی است، را میتوانیم افتراق و تشخیص دهیم. این کار اگر توسط یک متخصص که تجربه کافی و لازم دارد، انجام شود، برای کودک خیلی راحت است. در بچههای با سن خیلی کم مثلا زیر سه سال ممکن است ما از روشهای تصویربرداری استفاده کنیم. ولی در کودکان با سن بالاتر که همکاری خوبی دارند، بررسیهای دقیقتر را با معاینه آندوسکوپی انجام میدهیم.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از مای کلیولند کلینیک درمان لوزه بستگی به عامل ایجاد عفونت دارد. در حالی که علائم لوزههای ویروسی و لوزههای باکتریایی میتوانند مشابه باشند، درمان آنها متفاوت است.
پزشکان التهاب لوزههای باکتریایی (گلودرد استرپتوکوکی) را با داروهای آنتی بیوتیک درمان میکنند. آنتی بیوتیکها نیاز به نسخه دارند. شما معمولاً حدود ۱۰ روز آنتی بیوتیک را به صورت خوراکی مصرف میکنید. رایجترین آنتی بیوتیکها برای گلودرد استرپتوکوکی عبارتند از:
پنی سیلین
کلیندامایسین
سفالوسپورین
بسیار مهم است که دستورالعملهای پزشک خود را دنبال کنید و دوره کامل آنتی بیوتیکها را مصرف کنید، حتی اگر بعد از چند روز احساس بهتری داشته باشید. باید آنتی بیوتیک را تمام کنید تا عفونت عود نکند، بدتر نشود یا به قسمت دیگری از بدن شما سرایت نکند.
آنتی بیوتیکهای مورد استفاده برای درمان لوزههای باکتریایی (گلودرد استرپتوکوکی) روی لوزههای ناشی از عفونت ویروسی اثری ندارند. برای تسکین علائم لوزههای ویروسی، پزشک موارد زیر را توصیه میکند:
*استراحت زیاد
*مایعاتی برای هیدراته ماندن
*مسکنهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن
*پاستیل گلو
اگر عفونتهای مزمن یا مکرر لوزهها دارید، ممکن است پزشک شما جراحی لوزه را توصیه کند. این روشی برای برداشتن لوزهها با جراحی است.
در بیشتر موارد، علائم التهاب لوزه در عرض سه تا چهار روز از بین میرود. اما اگر علائم بیشتر طول بکشد، باید به پزشک مراجعه کنید تا سایر مسائل جدیتر را رد کنید.
برای تسکین علائم لوزههای ویروسی و باکتریایی، میتوانید:
*از مسکنهای بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید
*مایعات گرم مانند چای، سیب یا آبگوشت بنوشید
*با آب نمک گرم غرغره کنید
*پاستیل گلو را امتحان کنید
عوارض ناشی از التهاب لوزه معمولاً با گلودرد استرپتوکوکی و باکتری استرپتوکوک همراه است. آنها عبارتند از:
التهاب لوزه مزمن. افرادی که بیش از هفت بار در سال به ورم لوزه مبتلا میشوند ممکن است دچار التهاب لوزه مزمن شوند. پزشکان ممکن است جراحی را برای برداشتن لوزههای شما توصیه کنند، به خصوص اگر در شب خروپف میکنید یا مشکل خواب دارید.
سنگ لوزه. اگر برای مدت طولانی لوزههای عفونی یا ملتهب داشته اید، ممکن است دچار سنگ لوزه شوید.
سنگهای لوزه، تکههای سخت و کلسیفیهای از باکتریها و وبقایای غذایی هستند که در گوشهها و سوراخهای لوزههای شما پنهان میشوند.
مخملک. گلودرد استرپتوکوکی میتواند به مخملک تبدیل شود و باعث ایجاد بثورات قرمز و تب شود. مخملک در کودکان بیشتر از بزرگسالان رخ میدهد، اما شایع نیست.
آبسه اطراف لوزه. در موارد شدید التهاب لوزه، آبسه (مجموعهای از چرک) در اطراف لوزه شما ایجاد میشود. آبسههای دور لوزه در بزرگسالان و نوجوانان بیشتر از کودکان رخ میدهد. وزشکان اغلب جراحی را برای تخلیه آبسه توصیه میکنند.
تب روماتیسمی. اگرچه نادر است، اما اگر گلودرد استرپتوکوکی درمان نشود یا دوره کامل آنتی بیوتیک را کامل نکنید، تب روماتیسمی ممکن است رخ دهد. تب روماتیسمی در کودکان بیشتر از بزرگسالان رخ میدهد. میتواند منجر به آسیب دائمی قلب شود.
گسترش عفونت. زمانی که باکتری استرپتوکوک درمان نشود، میتواند از گلو به گوش میانی، سینوسها یا سایر قسمتهای بدن شما سرایت کند. این عفونت میتواند منجر به عوارضی مانند سینوزیت، گلومرولونفریت یا فاسیای نکروزان شود.
در حالی که نمیتوانید به طور کامل از التهاب لوزه پیشگیری کنید، کارهایی وجود دارد که میتوانید برای کاهش خطر انجام دهید. مثلا:
*دستهای خود را اغلب بشویید، به خصوص قبل از دست زدن به بینی یا دهان
*از به اشتراک گذاشتن غذا، نوشیدنی یا ظروف با فردی که بیمار است خودداری کنید
*مسواک خود را مرتباً تعویض کنید
اکثر موارد لوزههای ویروسی در عرض چند روز با مایعات و استراحت زیاد برطرف میشوند. آنتی بیوتیکها معمولاً در حدود ۱۰ روز التهاب لوزههای باکتریایی (گلودرد استرپتوکوکی) را از بین میبرند. التهاب لوزهها معمولاً هیچ مشکل جدی یا پایداری برای سلامتی ایجاد نمیکند.
التهاب لوزه در بزرگسالان در مقایسه با کودکان جدیتر نیست. اما بزرگسالان ممکن است عوامل خطر خاصی داشته باشند که میتواند احتمال ابتلا به آن را افزایش دهد. این عوامل خطر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سن _ افراد بالای ۶۵ سال در برابر انواع عفونتها آسیب پذیرتر هستند.
جراحی نکردن لوزهها. اگر لوزههای فرد مبتلا را حذف نکرده باشید، احتمال ابتلا به ورم لوزهها بیشتر است.
تماس مکرر با کودکان. والدین، پدربزرگها و مادربزرگ ها، معلمان و دیگرانی که از نزدیک با کودکان کار میکنند بیشتر در معرض ابتلا به التهاب لوزه هستند.
بزرگسالان نیز بیشتر در معرض ابتلا به آبسههای اطراف لوزه در نتیجه التهاب لوزه هستند.
بیشتر اوقات، علائم التهاب لوزه در عرض سه تا چهار روز از بین میرود. همانطور که در بالا ذکر شد، اگر علائم شما بیشتر از آن طول بکشد، حتما به پزشک خود مراجعه کنید.
اگر موارد زیر را دارید باید به پزشک مراجعه کنید:
گلودرد بیش از چهار روز
تب بیش از ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳۸.۳۳ درجه سانتیگراد)
مشکل یا درد هنگام بلع
دشواری در تنفس
لوزههای دردناک یا متورم
التهاب لوزهها عفونت لوزههای شما است که میتواند باعث گلودرد، تب، مشکل در بلع و سایر علائم شود. درمان بستگی به ویروسی یا باکتریایی بودن عفونت دارد. التهاب لوزهها بسیار شایع است و به راحتی با استراحت و دارو درمان میشود. اگر عفونتهای مزمن لوزه دارید، احتمالا پزشک شما جراحی لوزه را توصیه خواهد کرد.
منبع: سلامتنیوز