پیامد درمان تیرویید کم‌کار با قرص "لووتیروکسین"

پژوهشگران پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مطالعه‌ای با بررسی وضعیت بیماران مبتلا به تیرویید کم‌کار، پیامد‌های درمان این بیماری با قرص لووتیروکسین را مورد ارزیابی قرار دادند.

به گزارش مجله خبری نگار، هورمون‌های مترشحه از غده تیروئید، سوخت‌وساز سلول‌های بدن را تنظیم می‌کنند. به همین دلیل به‌هم‌ریختگی میزان این هورمون‌ها می‌تواند به اختلال در سیستم متابولیکی فرد منجر شود که فرد مبتلا بعضاً ناچار به مصرف مادام‌العمر دارو جهت کنترل این وضعیت می‌شود.

پرکاری غده تیروئید یکی از انواع اختلالات این غده است که در جریان این بیماری، به‌واسطه افزایش ترشح هورمون و به علت افزایش سوخت‌وساز بدن، بیماران نسبت به اطرافیان احساس گرمای بیشتری می‌کنند و اغلب با وجود مصرف غذای زیاد، کاهش وزن دارند. احساس خستگی، اختلال خواب، لرزش دست‌ها، نامنظم شدن و تند شدن ضربان قلب، تعریق فراوان، اشکال در تنفس و تغییرات خلق‌وخو از دیگر علائم آزاردهنده این بیماری به حساب می‌آید.

هرچند عمده این بیماران با درمان دارویی خوراکی بهبود می‌یابند؛ ولی در برخی موارد شدید که علائم می‌تواند تهدیدکننده حیات فرد مبتلا باشد، چاره‌ای به‌جز درمان با یٌد رادیواکتیو نیست. در این شیوه درمانی رادیواکتیویته باعث سرکوب سلول‌های تیروئید و کاهش سطح هورمون‌ها می‌شود، به نحوی که هرچند فرد از عوارض پرکاری تیروئید رها می‌شود؛ ولی مادام‌العمر دچار کم کاری این غده شده و برای تنظیم سطح هورمون‌ها ناگزیر به دریافت داروی «لووتیروکسین» است.

دکتر فریدون عزیزی، رئیس پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که جزو مراجع بین‌المللی علمی و پژوهشی در حوزه عملکرد و بیماری‌های غده تیروئید محسوب می‌شود، در تحقیقی به بررسی وضعیت این بیماران پرداخته است.

به گفته این چهره ماندگار کشور، اگرچه افراد تحت درمان با قرص لووتیروکسین دارای سطح طبیعی هورمون کنترل‌کننده غده تیروئید موسوم به TSH هستند؛ ولی نسبت هورمون‌های مترشحه از خود غده تیروئید و شاخصه‌های متابولیک مانند نمایه توده بدنی و چربی‌های خون، در حدود طبیعی قرار ندارند. زیرا به نظر می‌رسد، چون تیروئید فرد کار نمی‌کند، تولید هورمون فعال (T۳) که از تبدیل نوع غیرفعال در سلول‌های محیطی انجام می‌شود، احتیاجات بدن را رفع نمی‌کند و برای بدن کافی نیست.

این پژوهشگر با یادآوری این نکته که انجام چنین پژوهش‌هایی در طول تاریخ، موجب پیشرفت علم پزشکی و یافتن روش‌ها و درمان‌های نوین برای بهبود آلام بیماران شده است، پیشنهاد می‌کند برای روشن‌تر شدن مسئله می‌توان مطالعات مشابهی را برای مدت طولانی‌تر و در گروه‌های مختلف مبتلا به پرکاری تیروئید انجام داد و فرآورده‌های هورمونی به‌جای داروی لووتیروکسین تولید کرد تا بتوانند نسبت‌های طبیعی ترشحات تیروئید در خون را موجب شوند.

لینک کپی شد

منبع: ایسنا

اشتراک‌ گذاری