به گزارش مجله خبری نگار،عبدالحسین الله کرم در برنامه شروع تازه رادیو اقتصاد با اشاره به مشکلات روزهای ابتدایی جنگ در پشتیبانی رزمندگان اسلام اظهار داشت: پشتیبانی نیروهای مردمی و اصناف به جبهههای حق علیه باطل در دوران هشت سال دفاع مقدس را میتوان به سه دسته نظیر حمایت عمومی در اوائل جنگ، حمایت عمومی و تخصصی پس از فرار بنی صدر و حمایت کاملا تخصصی در مرحله تنبیه متجاوز تقسیم کرد.
اللهکرم در ادامه افزود: بنی صدر در اوائل جنگ تحمیلی تلاش در عدم رسمیت دادن به سپاه، نیروهای داوطلب و بسیجی بود، اما چون نیروهای مردمی در دفاع از شهرهای مرزی مورد تهاجم از سرپل ذهاب، گیلان غرب و مهران گرفته تا سوسنگرد، هویزه، خرمشهر و آبادان حضور موثری در دفاع داشتند امکان حذف آنها از جبهه وجود نداشت بطوری که جبههها بین نیروهای بسیج، داوطلب و سپاه از یک طرف و از سمت دیگر با ارتش تقسیم شده بود.
رئیس گروه اندیشه سیاسی و مسائل ایران و از رزمندگان در دوران هشت سال دفاع مقدس گفت: به جهت اینکه حمایتهای حداقلی به ویژه در کمکهای تسلیحاتی به نیروهای پاسدار وجود داشت پای نیروهای مردمی بیشتر به این مسائل باز شد.
وی در ادامه افزود: در دوران جنگ تدارکات در اشکال مختلف از تغذیه تا مسائل موتوری و تعمیرات وسائط نقلیه توسط نیروهای مردمی و اصناف اداره میشد که البته با توجه به تحریمهای خصمانه غرب علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با مشکلاتی هم روبرو بود.
الله کرم اظهارداشت: نیروهای مردمی در امور تدارکاتی از تامین لباس، پتو، وسائل گرمایشی، جیره خشک، تغذیه گرم روزانه برای رزمندگان و بسیاری موارد دیگر در جبههها نقش مهمی ایفا کردند.
وی اضافه کرد: اصناف هم در مسائل موتوری، خودرویی، تعمیرات وسائط نقلیه از جبهههای حق علیه باطل در دوران هشت سال جنگ تحمیلی حمایت و پشتیبانی مثال زدنی انجام دادند.
رئیس گروه اندیشه سیاسی و مسائل ایران و از رزمندگان در دوران هشت سال دفاع مقدس گفت: برای تامین تسلیحات نظامی رزمندگان متوجه شدند دست برد زدن به انبارهای مهمات دشمن سادهتر و پر منفعتتر از اینکه بخواهند از بنی صدر برای تسلیحات درخواست کنند.
وی افزود: در این دوران مسائل موتوری و تدارکاتی در دست نیروهای اصناف و حمایت مردمی بود، اما تسلیحات نظامی را خود رزمندگان دنبال میکردند و به یک معنا انبارهای مهمات دشمن مرکز تسلیحاتی رزمندههای ایرانی شده بود.