به گزارش مجله خبری نگار، الیزابت در ۲۱ سالگی، زمانی که ولیعهد بریتانیا بود، با فیلیپ، افسر نیروی دریایی و شاهزاده یونان، در لباس عروسیای که طراح دربار، نورمن هارتنل، دوخته بود، ازدواج کرد. پارچهای که پیراهن عروسی از آن دوخته شد، سوغات شرق بود.
درحالیکه جهان داستان زندگی ملکه الیزابت دوم را مرور میکنند، علاقهمندان به دنیای مد میتوانند از پی بردن به این نکته که ملکهای با طولانیترین زمان سلطنت در بریتانیا، در یکی از خاطرهانگیزترین روزهای زندگیاش، پرچمدار خلاقیت اعراب شده بود، شگفتزده شوند.
این لباس سلطنتی از ابریشم عاج چین دوخته شده بود. هرچند ابریشم ژاپن و ایتالیا مشهورتر بودند، اما احتمالا در پایان جنگی که این دو کشور در آن شکست خورده بودند، نمیشد توقع داشت پارچهای مانند کارهای قبل از جنگ از آنجا تهیه کرد.
پیراهن عروس دارای ۱۰هزار مروارید دانهای وارداتی از ایالات متحده و همچنین زریبافیهای دمشقی خیرهکننده از سوریه بود.
به گزارش عرب نیوز، پارچههای ابریشمی از کارخانه المذنر در محله باب شرقی شهر قدیمی دمشق آورده شده بود و گلدوزیهایی از «دو مرغ عشق» در حال ردوبدل کردن بوسه در طرحی که محلیها بهنام «عاشق و معشوق» میشناسند، برروی آن دیده میشد. طبق گزارشها، این پارچه با نخ طلای ۱۲ عیار را شکری قوتلی، رئیس جمهوری وقت سوریه، برای ملکه فرستاده بود.
این پارچه مجلل یکی از هدایای متعددی است که در طول زندگی ملکه از جهان عرب برای او ارسال شد.
براساس آنچه «رویال کالکشن تراست» اعلام کرده است، این لباس نماد «تولد دوباره و رشد» در بریتانیای پس از جنگ بود.
برای بافت آن ۳۵۰ زن هفت هفته کار کردند و نقوش گل استادانهای از یاس، ازملک، یاس بنفش و شکوفههای رز سفید را بر پارچه نقش زدند. این طرح از نقاشی «تمثیل بهار» اثر ساندرو بوتیچلی، نقاش پرآوازه ایتالیایی، که در سال ۱۴۸۲ خلق شد الهام گرفته بود. در این نقاشی الهههای مقدس که نماد بهارند در یک نارنجستان به تصویر کشیده شدهاند.