بورس مربیان پرتغالی در فوتبال اروپا؛ از آرتور ژرژ تا نونو اسپیریتو سانتو

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: بعد از حضور ریکاردو ساپینتو و ژوزه مورایس، کارلوس کی‌روش سومین مربی پرتغالی است که در ماه‌های گذشته به فوتبال ایران می‌پیوندد. این سه مربی از مسیر‌های متفاوتی به فوتبال ایران متصل شدند و حضور همزمان‌شان اتفاقی است، ولی این روز‌ها سه نیمکت مهم در اختیار آنهاست و اگر عملکرد خوبی داشته باشند، کمک بزرگی به جهش فوتبال ایران خواهند کرد.

کی‌روش زودتر از دیگر مربیان پرتغالی وارد فوتبال ایران شد و گاهی دیدگاه‌های فنی و رفتار او را به عموم مربیان هموطنش تعمیم می‌دهند، ولی این تحلیلی ساده‌انگارانه است و هرکدام از این مربیان ممکن است نگاه فنی متفاوت یا ویژگی‌های رفتاری متضادی داشته باشند.

مربیان پرتغالی در سال‌های گذشته روی بورس بوده‌اند و تعدادی از مهم‌ترین نیمکت‌های فوتبال جهان را در اختیار داشتند و دارند. در میان مربیان مشهور پرتغالی شاید آرتور ژرژ قدیمی‌ترین باشد که بابت قهرمانی با پورتو در اروپا و قهرمانی با پاری‌سن‌ژرمن در لیگ فرانسه نامش بر سر زبان‌ها افتاد. بعد از او نوبت کی‌روش بود که به رده‌های بالای مربیگری برسد که اوج آن همکاری با فرگوسن در منچستریونایتد و نشستن روی نیمکت رئال مادرید بود.

ژوزه مورینیو، اما کسی بود که مربیان پرتغالی را به یک برند مطرح تبدیل کرد. مورینیو به خاطر درایت فنی و موفقیت‌های سریعش با پورتو و چلسی مشهور شد و مصاحبه‌های آتشین و رفتار عجیبش او را به یک ستاره بزرگ دنیای فوتبال تبدیل کرد.

بعد از ظهور «آقای خاص»، مربیان پرتغالی متعددی به تیم‌های مطرح اروپایی پیوستند، ولی هیچکدام نتوانستند موفقیت مورینیو را تکرار کنند. انتظار می‌رفت آندره ویاش ‌بواش که دستیار ژوزه در پورتو بود و بعداً به‌عنوان سرمربی همین تیم قهرمانی لیگ پرتغال و لیگ اروپا را تکرار کرد مورینیوی جدید باشد، ولی این پیش‌یبنی اشتباه از آب درآمد. او برخلاف مورینیو که طرفدار فوتبال هجومی بود، روحیه جنگندگی او را نداشت و پس از مدتی اشباع شد تا از دنیای مربیگری خداحافظی کند.

لئوناردو ژاردیم در موناکو موفقیت خیره‌کننده‌ای داشت و علاوه بر قهرمانی لیگ فرانسه بالاتر از پاریس کهکشانی، در لیگ قهرمانان هم به نیمه‌نهایی رسید، ولی انتخاب‌های خوبی نداشت تا پس از مدتی کارش به مربیگری تیم‌های آسیایی برسد.

ژرژ ژسوس هم از مربیان قدیمی پرتغال است که به لطف نتایج درخشانش در بنفیکا مطرح شد، ولی این روند خوب ادامه نداشت و حالا هدایت فنرباغچه را به عهده دارد.

نونو اسپیریتو سانتو، دروازه‌بان سابق دپورتیوو که رابطه خوبی با ژرژ مندز، سوپرایجنت پرتغالی دارد، بعد از هدایت پورتو و والنسیا، مربیگری در لیگ برتر را هم با دو تیم ولورهمپتون و تاتنهام تجربه کرد، ولی تابستان امسال با انتقالی عجیب راهی الاتحاد عربستان شد.

با این حال مربیان پرتغالی هنوز در لیگ برتر حضور پررنگی دارند. مارکو سیلوا که چند سال قبل سرمربی اورتون بود، با فولام تازه صعودکرده نتایج خوبی گرفته. برونو لاژ هم دومین فصل حضورش در ولورهمپتون را تجربه می‌کند.

در میان مربیان نسل جدید پرتغال، سرجیو کنسیسائو با پورتو عملکرد درخشانی داشته و احتمالاً مقصد بعدی‌اش یکی از تیم‌های بزرگ اروپایی خواهد بود.