مکتب انسان ساز اربعین

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: حدود ۱۴۰۰ سال از آن واقعه بس غمبار و دهشتناک می‌گذرد، واقعه‌ای که در آن فرزند دختر پیامبر عظیم الشأن اسلام به همراه یاران اندکش توسط اشقیا به فجیع‌ترین شکل کشته شدند و خون پاکشان بر زمین ریخته شد. در تمام سال‌های پس از عاشورا، یزیدیان در دوره‌ها و اعصار گوناگون هرچه در توان داشتند به کار گرفتند تا نه تنها یار و «راه حسین» علیه السلام فراموش شود بلکه حتی نشانی از قبر مطهر حسین بن علی باقی نماند، اما مگر چراغی که به فرمایش رسول اکرم (ص) «چراغ هدایت» است خاموش شدنی است و مگر کشتی که «کشتی نجات» است به گِل نشستنی است؟!

آری قبر مطهر سیدالشهدا را بار‌ها به آب بستند و شخم زدند و ویران کردند، موانع بسیار بر سر راه زوار «خون خدا» گذاشتند، دست‌ها قطع کردند و سر‌ها بریدند، اما حرارت عشق حسین (ع) در دل‌ها سرد نشد که نشد و این سنت خداوند باری تعالی است و فرموده نبی مکرم اسلام که فرمود از شهادت حسین (ع) حرارتی در قلوب مومنین ایجاد می‌شود که هرگز سرد نمی‌شود و ما امروز پس از قرن‌ها هنوز جلوه‌های این حرارت و اعتقاد راسخ به راه حسین (ع) و نور هدایت و کشتی نجات بودن سید شباب اهل الجنة را در اجتماع پرشکوه اربعین شاهدیم.

اجتماعی چند میلیونی از عشاق و دلدادگان مکتب اسلام ناب محمدی و زائران حسین بن علی علیه السلام. همان حسینی که همه چیز خود را، یاران و اصحاب وفادارش، برادران و فرزندان و حتی شیرخواره اش را فدای آیین ناب محمدی (ص) و احیای سنت پیامبر و ارشاد امت و زنده کردن امر به معروف و نهی از منکر کرد و خون پاک قلب مطهرش را بذل کرد تا انسان‌ها برای همیشه زمان حجتی برای رهایی از گمراهی و ضلالت و حیرت داشته باشند و این گونه بود که خون حسین علیه السلام، ثارا... شد و دمی از جوشش باز نایستاد، تا از جوشش این خون مقدس هر آن انسانیت جان تازه بگیرد؛ و امروز جلوه‌هایی ستودنی از انسانیت را نسل ما در هجوم عاشقانه میلیون‌ها انسان در رهسپاری به سوی کوی حسین (ع) در اجتماع بی نظیر اربعین حسینی شاهد است و آن هم در حالی که این رهسپاران کوی دوست می‌دانند که در این طریق نه تنها از هتل و مهمان پذیر و ... خبری نیست بلکه گرمای شدید هست و کمبود امکانات حتی ابتدایی، خستگی و بیدارخوابی جزء جدانشدنی این سفر است، ازدحام و شلوغی نیز گاه نفس گیر می‌شود و ...، اما آن چه تحمل این سختی‌ها را آسان می‌کند «شوق وصال» است و «لبیک» به ندای هل من ناصر ینصرنی «امام حق» که همچنان به گوش جان می‌رسد و این راهیان و عاشقان و حتی آرزومندانی که توفیق حضور در مراسم اربعین را نداشتند به این شوق در این راه با پای دل گام می‌گذارند که بگویند و اثبات کنند که اگر آن روز و در عاشورای سال ۶۱ نبودند که بی عذر و بهانه به یاری فرزند رسول خدا بشتابند امروز پس از ۱۴ قرن تمرین آمادگی برای در رکاب بودن امام زمان (عج) را در اربعین «مشق» می‌کنند.

راهیان و آرزومندان وصال یار هم خود در این طریق جلوه‌هایی از مهر و محبت و معنویت و انسانیت و آزادگی و عشق و ایمان را به منصه ظهور می‌گذارند و هم مجاوران حریم یار و خادمان عراقی و ایرانی زائران اربعین جلوه‌هایی بس دیدنی از انسانیت را، عشق و محبت و دلدادگی و مهربانی و دیگرخواهی را، ایثار و فداکاری و مهمان پذیری و اکرام انسان و زائر را در دانشگاه و مکتب انسان ساز اربعین بر صفحه تاریخ و چشم و جان و دل انسانیت نقش می‌کنند.

همه ما به خاطر داریم که صدام خونخوار جنایتکار همین ۴۰ سال پیش عده‌ای از عراقی‌ها را در لباس ارتش بعث به جان ایران و ایرانیان انداخت، اما حالا اکثر قریب به اتفاق مردم عراق با جان و دل و هرچه در بساط دارند از زائران اربعین خصوصا زائران ایرانی پذیرایی می‌کنند برخی از آنان که حتی برای تامین معیشت خود در رنج هستند، از همان اندک درآمد خود، مقداری برای پذیرایی از زائران اربعین کنار می‌گذارند، خانه‌های خود چه کوچک و چه بزرگ، چه خشتی گلی و چه مدرن را با خلوص نیت در اختیار راهیان کوی یار قرار می‌دهند، کفش واکس می‌زنند، بدن و پا‌های آزرده زائران را مرهم می‌گذارند، بعضی هایشان هم که برخی جوانان نیز جزو آنان هستند خاک پای زائران را به تبرک می‌برند؟!

شعار «حب الحسین یجمعنا» بر زبانشان جاری است و در عمل نیز بدین شعار عامل اند و پایبند؛ و در عین نبود زیرساخت‌های لازم و کمبود‌های به ارث رسیده از زمان صدام ملعون، چند هزار موکب در بیابان و خیابان و کوی و برزن در مسیر زائران برپا کرده اند، این عاشقان امام حق برای اثبات همدلی و اخلاص و بی ریایی در خدمت به زائران خون خدا امسال ۵۰۰ موکب مشترک با ایرانیان برپا کردند، اینان حتی فرزندان خردسال خود را برای خدمت به زائران اربعین به میدان آورده اند و چه نیکو این محبان اهل بیت چه شیعه و چه سنی چه کُرد و چه عرب در این مدرسه معنویت و انسانیت شاگردی و معلمی می‌کنند و مشق عشق و ایثار و از خودگذشتگی و مهر و وفا را در مکتب انسان ساز اربعین به زیبایی در منظر جهانیان به نمایش می‌گذارند.

حلاوت این زیارت پرشکوه و به یادماندنی که برای هر زائر بیش از چند ده کتاب اثر معنوی و تربیتی دارد گوارای وجودشان و اجر این همه خدمت صادقانه و خالصانه و بی منت برادران عراقی با خداوند باری تعالی. در مقابل، اما اگر عمری باشد درباره بی تدبیری و قصور و کم کاری برخی مسئولان عراقی در ایجاد زیرساخت‌ها و تسهیل امور زائران نیز خواهم نوشت.