به گزارش مجله خبری نگار/ایران: به نقل از AL Mayadeen، در حالی که جنگ روسیه و اوکراین بیش از حد طولانی شده، پیشنهاد اخیر دولت انگلیس به اوکراینیها در خصوص اینکه آنها در اقدامی «ضد حمله»ای به مواضع روسها هجوم ببرند و آنها را شوکه کنند، مخالفان فراوانی در غرب دارد.
دلیل این مخالفت این است که بر اثر این ستیز ۷ ماهه قیمت ارزاق عمومی و انرژی در سطح جهان و بویژه اروپا چهار تا پنج برابر گذشته شده و هر گونه استمرار در ستیز نظامی در کشور مذکور بر حجم این بحران اقتصادی خواهد افزود. از زمان ورود نیروهای مسلح روسیه به خاک اوکراین نه تنها حدود ۱۴ هزار اوکراینی کشته یا مجروح شدهاند بلکه ۱۱ میلیون اوکراینی هراسان، از زادگاهها و محل سکونتهای خود گریخته و به کشورهای اطراف پناه بردهاند. اقتصاد اوکراین نیز چنان ویران شده که حجم تولید در آن ۴۵ درصد کاهش یافته و اگر چه با قطع شدن گاز و نفت ارسالی روسیه به اروپا از شروع هفته جاری قیمت حاملهای انرژی هم در کشورهای این قاره به یکباره سه برابر افزایش یافته، بلکه خود اوکراینیها بهعنوان بازنده اصلی در رویارویی با زمستانی سرد ماههای تیرهای را بدون در اختیار داشتن وسایل گرمایشی کافی انتظار میکشند.
بوریس جانسون نخستوزیر سابق بریتانیا که دیروز با کرسی خود خداحافظی کرد، در روزهای آخر زمامداریاش از هرگونه صحبت رو در رو با سران روسیه برای ترمیم شرایط ناگوار موجود سرباز زده بود و بعید است «لیز تراس» که جای او را از دیروز به طور رسمی گرفته است، موضعی متفاوت را اتخاذ کند. واقعیت امر این است که اگر چه غرب تاوان اقتصادی شدیدی بابت تبعات جنگ روسیه – اوکراین میپردازد، اما ترجیح میدهد این پیکار ادامه یابد تا ارسال خیل تسلیحات نظامیاش به کییف متوقف نشود و منطقه در بحران بماند. نه تنها با فرو رفتن پای ولادیمیر پوتین در گل و لای اوکراین کل اعتبار نظامی روسیه زیر سؤال رفته بلکه سران کشورهای غربی این بهانه را دارند که هر بحران اقتصادی موجود را به این جنگ ارتباط بدهند، حتی تنشهایی که قبل از این تهاجم نظامی حساب نشده، وجود داشت.
اینکه سران کشورهای غربی دائماً پیامهای همدردی برای دولت و مردم اوکراین میفرستند، فقط برای حفظ ظاهر است، در واقع آنها در دل و خفا از پیگیری این جنگ بهرههای خاصی میبرند. سند صحت این ادعا این است که تا این لحظه حتی یکی از دولتهای بزرگ غربی یک طرح ولو غیرمدون و سطحی هم برای برقراری صلح بین روسیه و اوکراین ارائه نداده است. دو دهه پیش که امریکا به عراق یورش برد و آنجا را به خاک و خون کشید، این ادعا را مطرح کرد که بهدنبال تأسیسات «تولید انبوه» سلاح است، ولی چنین چیزی هرگز یافت نشد. پیش از آن هم امریکا و شرکای غربیاش از حمله عراق به کویت و تسخیر چند روزه کویت توسط ارتش صدام حسین استقبال کردند، زیرا به بهانه این تهاجم توانستند میلیاردها دلار سلاح به کشورهای هراسان اطراف عراق بفروشند و آن دولتها با خوشخیالی گمان کنند که امکانات لازم را برای پس زدن حمله نظامی بعدی عراق دارند. در ارتباط با مناقشه جاری در اوکراین هم جان انسانها برای جو بایدن رئیسجمهور امریکا و متحدانش کوچکترین اهمیتی ندارد و تنها نکته حائز اهمیت برای آنها گرفتن ماهیهای درشت از آب
گل آلود و در آوردن «زر» از درون خروارها ویرانی است.
منبع: