رد پا‌ی خفاش این بار در خواهرخوانده ابولا

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از یورونیوز، سازمان جهانی بهداشت (WHO) از شناسایی دو مورد ابتلای قطعی به بیماری ویروسی ماربورگ در غنا خبر داده است و پیش از این در آفریقا، این ویروس ۱۳ نفر را مبتلا کرده و سه نفر را کشته است، از آن جایی که احتمال می‌رود این بیماری کشنده به نام «ماربورگ» همه گیری جهانی داشته باشد، به بررسی این ویروس خون ریزی دهنده پرداختیم.

ماربورگ چیست؟

ویروس ماربورگ عامل بیماری‌زای بسیار خطرناکی است که باعث تب خون ریزی دهنده می‌شود. میزان متوسط مرگ و میر در این بیماری ۵۰ درصد است، اما به‌طور کلی نرخ مرگ و میر ناشی از آن، از ۲۴ تا ۸۸ درصد متفاوت است. این ویروس بخشی از خانواده ویروس‌های موسوم به «فیلوویروس» است که ویروس ابولا هم به آن تعلق دارد. این ویروس اولین بار در سال ۱۹۶۷ در شهر ماربورگ آلمان، وقتی که کارگران با میمون‌های سبز آلوده از اوگاندا در تماس بودند، شناسایی شد.

باز هم پای یک خفاش در میان است

منبع طبیعی یا میزبان ویروس ماربورگ، خفاش میوه‌خوار آفریقایی است.

درحقیقت پستانداران غارنشین حامل این ویروس‌اند، اما از آن بیمار نمی‌شوند و قادرند این ویروس را به انسان‌ها انتقال دهند. یکی از راه‌های مشکوک انتقال ویروس کشتن خفاش‌های آلوده برای غذا و سپس انتقال از انسان به انسان از طریق تماس با خون یا دیگر مایعات و ترشحات بدن انسان نظیر بزاق، قطرات تنفسی، ادرار و مدفوع و تماس با اشیا یا سطوح آلوده است.

برخی از عفونت‌های اولیه هم به طور تصادفی در آزمایشگاه از طریق زخم در اثر تماس با سوزن رخ داده‌اند. موسسه خیریه جهانی واکسن (Gavi) در سال گذشته، ماربورگ را به عنوان یکی از چندین ویروسی معرفی کرد که می‌تواند عامل همه‌گیری جهانی در آینده باشد. درست است که ماربورگ از طریق ذرات معلق در هوا منتقل نمی‌شود، اما این ویروس می‌تواند با افزایش سفر‌های جهانی، به سرعت گسترش یابد.

تب، سردرد، خون ریزی و سپس مرگ

ظهور علایم ابتلا به این ویروس بین ۲ تا ۲۱ روز طول می‌کشد و سپس علایمی، چون تب و سردرد شدید، درد عضلانی، استفراغ و اسهال بروز می‌یابد. تشخیص ماربورگ در ابتدا دشوار است، زیرا علایم این بیماری شبیه بیماری‌هایی مانند تیفوئید و مالاریاست.

بعد از این نشانه‌ها، دوره‌های خون ریزی معمولا بین ۵ تا ۷ روز بعد اتفاق می‌افتد به طوری که خون در استفراغ یا در مدفوع و خون ریزی از بینی، لثه و واژن مشاهده می‌شود. در موارد کشنده، مرگ بین ۸ تا ۹ روز بعد از این خون ریزی‌ها رخ می‌دهد.

درمانی وجود ندارد!

هیچ نوع واکسن یا درمان ضد ویروسی برای بیماری ماربورگ وجود ندارد. با این حال آب‌افزایی (باز جذب آب توسط بدن مبتلا که آب از دست داده است) دهانی یا داخل وریدی به نجات جان بیمار کمک می‌کند.
همچنین خبر خوب این که، استفاده آزمایشی از آنتی‌بادی مونوکلونال تاکنون امیدوار کننده بوده و نتایج خوبی داشته است.

دانشمندان معتقدند بهترین راه درمان تاکنون پیشگیری، کنترل و جلوگیری از گسترش این بیماری است.