«من زلاتان هستم»

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: زلاتان ابراهیموویچ یکی از جنجالی‌ترین فوتبالیست‌های دنیاست. شخصیتی عصیانگر دارد و با وجود قد بلندش چنان خوش‌تکنیک است که خیلی‌ها اعتقاد دارند اگر او در دوران مسی و رونالدو بازی نمی‌کرد، بسیار بیشتر از این قدر می‌دید و دست‌کم ۳-۲ توپ طلا در ویترین خانه‌اش داشت.

زلاتان گرچه سوئدی است، اما ریشه خانواده‌اش به بالکان می‌رسد. او دوران کودکی سختی داشته، ولی حالا زندگی فوق لوکسی را برای خانواده‌اش تأمین کرده. خیلی از اخلاق‌های خاصش هم از همین سیر و سلوک زندگی‌اش می‌آید.

زلاتان در سوئد اسطوره است. حتی فرهنگستان ادب سوئد نام زلاتان را به‌عنوان فعل در فرهنگ لغات این کشور ثبت کرده و حالا در سوئد وقتی کسی کار خارق‌العاده‌ای انجام می‌دهد، می‌گویند «فلانی زلاتان بازی درآورده».

درباره این شخصیت کتاب‌های زیادی نوشته شده که معروف‌ترینش این است: زندگینامه خودنوشت «من زلاتان هستم».

این کتاب را ایبرا روایت کرده و دیوید لاژرکرانت به رشته تحریر درآورده. سال گذشته براساس همین کتاب که اتفاقاً چند سالی است نسخه فارسی آن هم در اختیار علاقه‌مندان ایرانی قرار گرفته، فیلمی ساخته شد که حالا ۳ ماهی است به اکران عمومی رسیده.

فیلمی با همان نام کتاب یعنی «من زلاتان هستم».

این فیلم به کارگردانی جنس سیوگرن در کشور‌های سوئد، دانمارک و هلند ساخته شده. گرانیت راشیتی و دومینیک اندرسون ۲ بازیگری هستند که نقش زلاتان را در این فیلم بازی کردند. یکی نقش او در دوران مشقت‌بار کودکی‌اش و دیگری نقش او در زمانی که در فوتبال اسم و رسمی به هم می‌زند و سبک زندگی‌اش عوض می‌شود.

فیلم از بهار امسال در سوئد روی پرده رفته و حالا در سایر کشور‌ها از جمله بلغارستان، رومانی، ایتالیا و انگلیس هم به اکران رسیده. «من زلاتان هستم» البته سال پیش برای اولین بار در جشنواره فیلم رم برای منتقدان به نمایش درآمد و حالا کم‌کم دارد جای خودش را در باکس‌آفیس باز می‌کند.

«من زلاتان هستم» در گیشه با سوئد با استقبال خوبی رو‌به‌رو شده، اما نمره‌اش در سایت IMDB ۴/۶ است. مسأله‌ای که نشان می‌دهد با شاهکاری سینمایی رو‌به‌رو نیستیم، اما احتمالاً با اثری رو‌به‌رو خواهیم شد که فوتبالی‌ها خو‌ش‌شان خواهد آمد.

وندی ایدل، منتقد سینمایی روزنامه گاردین درباره فیلم می‌نویسد: «فیلم زلاتان را یک کودک بیش‌فعال، مزاحم، گستاخ و برآمده از خانواده‌ای نشان می‌دهد که مدام با پلیس و خدمات اجتماعی سوئد سر و کله می‌زنند. مسلماً این یک داستان جذاب برای کسی است که بعد‌ها ستاره ورزش می‌شود. اما روایت فیلم آنچنان که باید قانع‌کننده نیست.»

فیلم احتمالاً تا آخر سال وارد شبکه خانگی می‌شود و علاقه‌مندان ایرانی هم می‌توانند دوبله فارسی آن را در وبسایت‌های اشتراک فیلم تماشا کنند.