به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: در حالی که حدود شش ماه به برگزاری جام جهانی قطر باقی مانده، روز گذشته سران فیفا درباره دوره بعدی جام جهانی فوتبال تصمیم گیری کردند و سهمیه قارههای مختلف مشخص شد. مسابقات جام جهانی ۲۰۲۶ قرار است به میزبانی سه کشور آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار شود، اما یک تفاوت مهم با جامهای جهانی پیشین خواهد داشت. طبق تصمیم فیفا قرار است جام جهانی ۲۰۲۶ برای اولین بار در تاریخ این مسابقات با حضور ۴۸ تیم برگزار شود، تصمیمی جنجالی که موافقان و مخالفان زیادی دارد و هر کدام هم برای موضع شان ادله و مستندات محکمی دارند. البته این اتفاق قرار بود در جام جهانی ۲۰۲۲ رخ بدهد و یکی از اهداف جیانی اینفانتینو رئیس ایتالیایی سوئیسی فیفا در بدو ورودش به این فدراسیون مهم افزایش تعداد تیمهای حاضر در جام جهانی قطر بود. اما این جام جهانی و انتخاب میزبانش و برگزاری آن در زمستان و داستان کشته شدن تعدادی از کارگران پروژههای ورزشگاهی و رفاهی قطر، آن قدر جنجالی شد که دیگر مجالی برای افزایش تیمهای حاضر در جام جهانی زمستانی باقی نماند. هرچند اینفانتینو تمام تلاشش را به کار گرفت تا تعداد تیمها از ۳۲ به ۴۸ افزایش پیدا کند و در این راه او حمایت همه جانبه برخی کشورهای کمتر برخوردار از شانس حضور در جام جهانی و اسپانسرهای سرشناس و شرکتهای مهم را با خود داشت. با این حال پروژه افزایش تیمها مختومه شد تا برای جام جهانی بعدی مطرح و در صورت تصویب اعمال شود. حالا جام جهانی قطر آخرین دورهای خواهد بود که با ۳۲ تیم برگزار میشود و فوتبال دوستان جهان برای دوره بعد شاهد اضافه شدن ۱۶ تیم دیگر خواهند بود.
همان طور که اشاره شد این طرح موافقان و مخالفان زیادی داشته و دارد. به زعم مخالفان افزایش تعداد تیمها باعث افت کیفیت مسابقات جام جهانی خواهد شد و این مسئله فقط و فقط به سود شرکتهای چند ملیتی است که اسپانسرهای اصلی مسابقات هستند. اما موافقان، ۴۸ تیمی شدن را فرصتی برای رفع تبعیض و افزایش شانس حضور کشورهایی میدانند که یا تاکنون حضور در جام جهانی را تجربه نکرده اند یا یکی دو بار بیشتر در این مسابقات حضور نداشته اند. از طرفی آنها معتقدند با این اقدام فیفا و افزایش پراکندگی حضور تیمهای حاضر در مسابقات، به تعداد علاقهمندان و فوتبال دوستان اضافه خواهد شد و همین مسئله میتواند به ایجاد بسترهای فرهنگی و اقتصادی مناسب در برخی کشورها منجر شود.
افزایش تیمهای حاضر در جام جهانی به ۴۸ تیم ریسک بزرگی است که اینفانتینو مشتاق به انجام آن است، اتفاقی که در فدراسیون جهانی والیبال هم رخ داد، اما نتیجهای که مطلوب سران این فدراسیون بود حاصل نشد. در سال ۲۰۱۸ مسابقات جهانی والیبال به جام ملتهای والیبال تغییر نام داد و البته شکل و شیوه برگزاری آن هم تغییر کرد و هدف از این تغییرات فراهم کردن امکان تماشای والیبال از نزدیک برای خانوادهها در سراسر جهان بود چرا که سران فدراسیون جهانی والیبال معتقدند والیبال ورزشی خانوادگی است. هدفی که دنبالش بودند بسیار مطلوب بود، اما تقسیم میزبانی بین قارههای مختلف به سفر و پروازهای طولانی منجر شد که نتیجه آن خستگی مفرط بازیکنان و درگیری آنها با پدیده «جت لگ» و به تبع آن آسیب دیدگیهای زیاد و طولانی و افت کیفی مسابقات جهانی والیبال بود. اتفاقی که در پایان مسابقات صدای اعتراض مربیان و بازیکنان و دیگر عوامل تیمها را درآورد. همه این مسائل دست به دست هم داد تا مسئولان فدراسیون جهانی والیبال با آسیب شناسی، نواقص را رفع کنند که نتیجه آن کاهش مسابقات از ۱۵ به ۱۲ مسابقه بود، ضمن اینکه مقرر شد مسابقات یک هفته در میان برگزار شود تا بازیکنان فرصت استراحت و ریکاوری داشته باشند. البته شرایط اقتصادی حاکم بر جهان به ویژه پس از شیوع کرونا، هزینههای میزبانی را بسیار بالا برد و اکثر مسابقات جهانی و قارهای به میزبانی مشترک چند کشور برگزار میشود تا هزینهها تعدیل شود. با این حال بسیاری معتقدند طرح افزایش تیمهای حاضر در جام جهانی به ۴۸ تیم طرحی از پیش شکست خورده است و فیفا ناچار خواهد شد دوباره به همان ۳۲ تیم بسنده کند، اما گویا تا مثل فدراسیون جهانی والیبال دست به ریسک نزند و خود به نتیجه نرسد تصمیم اش را عوض نخواهد کرد.