سبک مذاکراتی جدید ایران و بی‌اثر شدن ترفند «چکش و سندان»

به گزارش مجله خبری نگار،بیشتر خبر‌هایی که رسانه‌های غربی از دور هشتم مذاکرات ایران با ۱+۴ در وین منتشر می‌کنند دارای درون مایه مثبت و همراه با اظهار امیدواری درباره روند رو به جلوی گفتگو‌ها است.

این شیوه اطلاع‌رسانی از سوی رسانه‌های غربی کاملا با رویکرد آن‌ها در دور قبلی مذاکرات مغایر است و می‌توان گفت که از خط مشی جدیدی تبعیت می‌کند.

اخبار رسیده به «نورنیوز» از منابع نزدیک به تیم مذاکره‌کننده حاکی است ادبیات مذاکره‌کنندگان غربی نیز که در دور قبل بیشتر مبتنی بر فشار و حتی تهدید بود تا حدود زیادی تغییر کرده و ملایم‌تر شده است.

ارزیابی آرایش مذاکراتی و رسانه‌ای طرف غربی، پیش و پس از آغاز مذاکرات نشان می‌دهد که اتخاذ رویکرد سینوسی ریشه در پیگیری مدلی برنامه‌ریزی شده برای منفعل‌سازی مذاکره‌کنندگان ایرانی دارد.

با استقرار دولت سیزدهم تیم مذاکره‌کننده ایرانی دست‌خوش تغییر شد و این رخداد برای طرف غربی کاملا قابل پیش‌بینی بود.

بر این اساس طرف غربی از ابتدا تلاش کرد که تیم جدید را مرعوب کند و با طراحی فشار از داخل و خارج روند منفعل‌سازی مذاکره‌کنندگان ایرانی را در پیش بگیرد.

از یک سو؛ قرار بود با شرطی کردن فضای داخلی کشور نسبت به مذاکرات با القاء خبر‌های جهت‌دار، «چکش فشار اجتماعی» را فعال کنند و از سوی دیگر با بی‌فرجام اعلام کردن مذاکرات به دلیل زیاده‌خواهی تیم ایرانی و انتشار اخبار منفی در این بخش، «سندان مطالبات داخلی» را آماده نمایند.

هدف غائی از این اقدامات، تضعیف اراده تیم مذاکره‌کننده در مسیر مبارزه قاطع برای احقاق حقوق ملت بوده که تاکنون ثمری نداشته است.

حالا اما؛ این رویکرد تغییر کرده، چون تیم ایران که با برنامه و کاملا هدف‌مند در مذاکرات حاضر شده نه تنها منفعل نشد بلکه با تداوم شیوه حساب شده خود، ضمن تبیین مستمر فضای واقعی حاکم بر مذاکرات و مدیریت معقول فضای رسانه‌ای در داخل کشور مانع شرطی شدن فضای عمومی جامعه شده است.

اولین ثمره واقعی ایستادگی و عدم انفعال مذاکره‌کنندگان ایرانی اضافه شدن دیدگاه‌های جدید ایران به متن ۶ ژوئن و مبنا قرار گرفتن «متن جدید» برای ادامه مذاکرات بود.

به بیان دقیق‌تر؛ هیئت مذاکره‌کنندگان ایران با رفتار حرفه‌ای خود با وجود همه فشار‌ها و عملیات روانی مستمر، مذاکرات را مرحله به مرحله مبتنی بر اهداف تعیین شده مدیریت کرد و شرایط را به‌گونه‌ای تغییر داد که طرف‌های غربی متوجه شدند نه تنها موفق به منفعل کردن تیم ایران نشده بلکه به دلیل وارونه‌نمایی نتیجه مذاکرات، متهم به اخلال در مذاکرات و وقت‌کشی شده‌اند.

بر این اساس؛ دور هشتم مذاکرات را باید مرحله «رونمایی از اثربخشی روش مذاکراتی جدید ایران» نامید چرا که علاوه بر پیشرفت نسبی در مذاکرات، طرف غربی هم فعلا در ریل مذاکراتی تعیین شده از سوی ایران قرار گرفته و متوجه شده امکان استفاده از ابزار‌های فرا مذاکراتی برای وارد کردن فشار به تیم ایران وجود ندارد.

اثربخش نبودن رفتار‌های خارج از چارچوب منطق صحیح مذاکرات از سوی غربی‌ها، تا اینجای کار آن‌ها را با این واقعیت مواجه ساخته که فرجام مذاکرات، تنها پشت میز مذاکره وبا گفتگو در مورد حقوق و تعهدات متقابل طرفین مشخص خواهد شد و لذا چاره‌ای جز تغییر رفتار ندارند.

با این وجود؛ طرف غربی همچنان سعی دارد برگه‌های قبلی خود را با جابجایی نقش بازیگرانش حفظ کند تا در صورت لزوم بتواند از آن‌ها در بزنگاه‌های مورد نظر خود استفاده کند، اظهارات خانم «آنالنا بربوک» وزیر خارجه تازه‌کار آلمان در دیدار روز چهارشنبه خود با «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا که گفته «ایران در جریان مذاکرات هسته‌ای اعتماد زیادی را به هدر داده» در همین راستا است.

البته بربوک که نقش چند هفته پیش فرانسه را در بازی‌خراب‌کنی مذاکرات به عهده گرفته باید متوجه عاقبت این موضوع باشد و از بلایی که بر سر فرانسه در افکار عمومی ایران آمد، درس بگیرد. رفتار‌هایی از این دست به طور قطع در حافظه تاریخی مردم ایران ثبت خواهد شد و شاید خسارت‌های اعتباری آن برای آلمان به سادگی قابل جبران نباشد.