به گزارش مجله خبری نگار، کیفیت آب از جمله مسائلی است که با سلامتی فردی و عمومی جامعه ارتباط مستقیم دارد؛ سالهاست که کیفیت آب شرب با بگو مگوها و گلایههای مردم همراه است در حالی که مسئولان ادعا بر سلامتی آب نوشیدنی دارند، اما صحبتهای مردمی نیز خبر از کیفیت نامطلوب آب را میدهد.
مسئولان کمبود منابع تامین آب شرب، خشکسالی و کدر بودن آب آشامیدنی را دلیل بیکیفیتی آن میدانند و اگر چه این روزها بسیاری از شهروندان برای تامین آب شرب به سمت دستگاههای تصفیه روی آورده اند، اما مصرف بالای آب این دستگاهها و هزینههای نگهداری، سالانه مبلغ زیادی را متحمل این خانوادهها میکند.
کیفیت پایین آب شرب نطنز معضلی است که سالها گریبانگیر شهرستانی با چشمهها و قناتهای فراوان بوده است و این روزها باز هم جدی شده و نارضایتی مردم را در پی داشته است و در برخی از محلات شهر نطنز در ساعتهایی از روز آب شرب با طعم و بوی خاص همراه میشود و نیز رنگ آن به شدت تغییر میکند.
مردم نطنز و مسافرانی که از شهرهای دیگر به این منطقه وارد میشوند، استفاده از آبهای معدنی و خرید آب شرب یا برداشت از چشمهها را به مصرف آب لوله کشی شده ترجیح میدهند چرا که به نظر میرسد کیفیت آب لوله کشی برای مصرف مناسبت نباشد و امکان استفاده از آن وجود ندارد.
چشمههایی که سلامت آب آنها به دلایل مختلف که وضعیت محیط پیرامون یکی از آن است دیگر محل اعتماد مردم نیست، اما چارهای جز استفاده از آن نیز وجود ندارد و این مسئله در بین عامه مردم، احتمال و فرضیه یکی شدن بستر منابع آب شرب با چشمههایی که در مسیر گاوداری رحمت آباد و دامداریها قرار دارند پر رنگ کرده است.
علیرغم گلایهها و اعتراضات شهروندان تاکنون پاسخ منطقی از سوی مسئولان شهرستان در مورد دلایل کیفیت پایین آب شرب نطنز داده نشده است.
هر چند در سالهای اخیر مشکل عمومی کمبود بارشها و خشک شدن یا کم آبی قناتها، چشمهها و موضوع بهرهبرداریهای بیرویه و بینظم کشاورزان و صاحبان صنایع و معادن از آبهای زیر زمینی و در حقیقت منابع آب شرب مردم نطنز، به این معضل دامن زده است، ولی قولهای متعدد مسئولان به مردم در سنوات گذشته خبر از حل این معضل در آیندهای نزدیک میداد.
انتقال آب شرب همچنین یکی از وعدههایی بود که نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به مردم داده شد و حتی در سفر مسئولان بلند پایه کشوری به نطنز یکی از موضوعات اساسی که همواره مطرح میشده است و همین بحث تامین آب شرب و انتقال آن به نطنز بود.
در سالهای اخیر نصب کنتور هوشمند برای کنترل مصرف آب و چاههای غیرمجاز در بخش بادرود، سامان بخشی و ترمیم شبکه آبرسانی و خط لولههای روستاهای بخش مرکزی از اقدامهای مثبتی بوده است که در مسیر بهبود وضعیت آب شرب انجام شده است.
ناگفته نماند آگاهیبخشی، اطلاعرسانی و فرهنگسازی اداره آب و فاضلاب شهرستان نطنز در مورد کمبود، نحوه و چگونگی مصرف آب در بخشهای مختلف خانگی و کشاورزی در سالهای اخیر نیز مطلوب بوده است؛ آن چه مهم و ضروری به نظر میرسد توجه ویژه به طرح انتقال آب از سرچشمه زاینده رود به شهرهای نطنز و بادرود است و امیدواریم این طرح تا قبل از این که بوی کهنگی بگیرد اجرا و تکمیل شود.
یکی از شهروندان ساکن در منطقه گنبد باز نطنز درباره مشکلات آب آشامیدنی این منطقه میگوید: متاسفانه آب مصرفی که برای شرب مورد استفاده قرار میگیرد فاقد کیفیت و دارای املاح سنگین است به طوری که نمیتوانیم از این آب برای تهیه چای و پخت غذا استفاده کنیم.
وی با بیان اینکه خوردن آب نطنز با این کیفیت پایین موجب بروز بیماری میشود، تصریح کرد: ما به دلیل طعم تلخ و بوی بد آب لولهکشی سالها است که از دستگاه تصفیه آب استفاده میکنیم و این آب دارای املاح غیراستاندارد بسیار زیادی است که خوردن آن باعث بروز بیماری میشود.
شهروند دیگری نیزگفت: روی شیرهای آب فیلتر نصب کردهایم که هر دو یا سه روز یک بار باید آنها را تمیز کنیم. هر موقع اقدام به این کار میکنیم، مقدار زیادی شن و رسوبات از آنها خارج میشود؛ استفاده از این آب به مرور زمان باعث ایجاد بیماریهایی از جمله سنگ کلیه میشود و به همین منظور ما مجبور به خرید آب شیرین از دستگاه آبشیرینکن هستیم که در این منطقه نصب شده و البته قیمت آن هم بالاست.
یکی دیگر از شهروندان اظهار داشت: در هر بار استفاده از آب لولهکشی با مقادیر بسیار زیادی رسوب روبهرو میشویم و این آب به دلیل طعم و بوی نامطبوعی که دارد به هیچ عنوان قابل شرب و استفاده نیست؛ آب شرب نطنز به علت املاح بسیار زیاد تقریبا غیر قابل شرب است و به همین خاطر مردم شهر نطنز برای تامین آب شرب به قناتها و چشمهها روی آوردهاند.
وی ضمن اشاره به تشدید خشکسالی با ایجاد استخرهای بزرگ ذخیره آب توسط معادن در منطقه نطنز تصریح کرد: ایجاد استخرهای بزرگ آب و ذخیرهسازی آب توسط معادن باعث شده است تا قناتها و چشمههای مجاور معادن یا خشک شده باشند و یا در آستانه خشک شدگی قرار بگیرند.
هاشم امینی در این رابطه در زمینه وضعیت اب شرب شهر بادرود از توابع شهرستان نطنز اظهار داشت: در سالهای گذشته تأمین آب شرب شهر بادرود با چالشهایی مواجه بوده است، اما این مشکل با حفر دو حلقه چاه و احداث مخزن آب با بودجه بالغ بر ۳۵ میلیارد ریال برطرف شده است.
وی با بیان اینکه شهر بادرود از لحاظ کیفیت آب در حد قابل قبولی قرار دارد، افزود: در حال حاضر شهر بادرود به لحاظ کمی و کیفی در تأمین آب شرب با مشکل مواجه نیست و طرح مطالعاتی آب زاینده رود به بادرود در صورت تأمین اعتبارات در دستور کار قرار میگیرد.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان با اشاره به آغاز طرح مطالعاتی شبکه فاضلاب در بادرود خاطرنشان کرد: فاز یک طرح توجیهی اجرای شبکه فاضلاب در بادرود به پایان رسیده است و مطمئناً با تأمین منابع مالی اجرای شبکه فاضلاب در بادرود در دستور کار قرار میگیرد.
امینی با بیان اینکه اصلاح شبکه فرسوده آب بادرود یکی از اولویتهای آبفا است، گفت: هم اکنون پنج میلیارد ریال به منظور اصلاح شبکه فرسوده آب شهر بادرود از اعتبارات جاری آبفای استان در نظر گرفته شده است که این امر به منظور جلوگیری از هدر رفت آب لحاظ شده است.
وی با بیان اینکه همکاران ما در آبفا تمام تلاش خود را در راستای ارتقای کیفیت آب به کار گرفتند، تأکید کرد: تمام تلاش فعالان صنعت آب و فاضلاب در سطح استان اصفهان این است که با ارتقای سطح خدمات از لحاظ کمی و کیفی افزایش رضایتمندی مردم فراهم شود.