فناوری‌های هوشمند مراقبت از نوزادان چقدر می‌توانند به ما کمک کنند؟

به گزارش مجله خبری نگار، - هجوم ابزار‌های «بیبی‌تک» به بازار و ورود هوش مصنوعی به عرصه مراقبت از نوزادان، والدین را با گزینه‌هایی روبه‌رو کرده که هم می‌تواند خیالشان را راحت‌تر کند و هم گاهی دردسرساز شود. تا چه حد می‌توانیم برای بزرگ کردن فرزندمان به این فناوری‌ها تکیه کنیم؟

با افزایش محبوبیت مانیتور‌های هوشمند، گهواره‌های خودکار و ابزار‌های مجهز به هوش مصنوعی، والدین بیش از همیشه تلاش می‌کنند محیطی امن‌تر و قابل‌کنترل‌تر برای نوزادانشان بسازند، اما پژوهشگران هشدار می‌دهند اتکا به فناوری همیشه به معنای آرامش بیشتر نیست و باید با شناخت دقیق سراغ آن رفت.

بازار Baby tech (فناوری‌های مراقبت از نوزادان و کودکان) امروزه گسترش زیادی پیدا کرده و از ابزار‌های مراقبتی مثل دستگاه‌های گرمایشی، استریلایزر، مانیتور‌های پیشرفته، ردیاب‌های ضربان قلب تا وسایل سرگرم کننده مانند اسباب‌بازی‌های هوشمند را شامل می‌شود.

از سوی دیگر، هر روز هزاران پدر و مادر تازه‌کار با چالش‌های همیشگی مراقبت از نوزاد، از خواب‌وبیداری گرفته تا امنیت و تغذیه مواجه می‌شوند و طبیعی است که برای اینکه کارشان آسان‌تر و درست‌تر پیش برود، سراغ این فناوری‌ها بروند. اما انتخاب میان این وسایل آسان نیست، چون بسیاری از این وسایل کیفیت مورد انتظار را ندارند و برخی حتی مشکلی بر مشکلات والدین می‌افزایند.

پدر و مادر‌هایی که از ابزار‌های پایشی استفاده می‌کنند معمولا از طول عمر کوتاه این وسایل، نبود پشتیبانی لازم از سوی سازنده و فروشنده، کیفیت پایین تصویر در مانیتور‌ها و نیاز به اشتراک اضافی برای فعال‌سازی قابلیت‌ها گلایه دارند.

بسیاری از دستگاه‌ها هنگام شارژ قابل‌استفاده نیستند و بعضی ابزار‌های باتری‌خور تعمیر و نگهداری سختی دارند؛ چالشی که وسط شب هنگام تغذیه نوزاد اصلا خوشایند نیست. به همین دلیل متخصصان توصیه می‌کنند قبل از خرید، به کیفیت خدمات پس از فروش، شیوه تأمین انرژی دستگاه و امکان تعویض قطعات توجه جدی شود.

پژوهش‌های علمی درباره این محصولات محدود است، اما شواهد اولیه نشان می‌دهد برخی ابزار‌ها می‌توانند استرس والدین را کاهش دهند. برای مثال، یک مطالعه درباره مانیتور جوراب هوشمند Owlet نشان داد ۹۴ درصد کاربران احساس خواب بهتری داشته‌اند.

در تحقیقاتی دیگر، ابزار‌های هوشمند به والدین دارای محدودیت حرکتی کمک کرده‌اند و حتی برخی فناوری‌های هوش مصنوعی مشارکت والدین را افزایش داده‌اند، البته به شرطی که طراحی دستگاه‌ها ساده و قابل‌فهم باشد.

بااین‌حال متخصصانی یادآوری می‌کنند که نیاز اصلی نوزاد در ماه‌های نخست، تماس فیزیکی و حضور والدین است، در حالی‌که بسیاری از فناوری‌ها نه‌تنها جایگزین این حضور نمی‌شوند، بلکه می‌توانند والدین را بیش‌ازحد درگیر صفحه نمایش و از مراقبت واقعی کودک، غافل کنند. به اعتقاد آنها این ابزار‌ها می‌توانند حرکت، خطرات محیطی و رشد حرکتی را ردیابی کنند، اما نقش آنها باید «کمک‌کننده» باشد نه «جایگزین والدین».

پژوهشگران همچنین نسبت به ابزار‌های لرزشی خواب هشدار می‌دهد و تأکید می‌کند نوزاد باید روی سطح صاف و استاندارد به خواب رود.

در نهایت، کارشناسان تأکید می‌کنند والدین پیش از خرید باید بررسی کنند آیا واقعا به ابزار نیاز دارند یا فقط به خاطر بازاریابی احساس نیاز می‌کنند. زیرا بهترین ابزار مراقبت هنوز همان چیزی است که هزینه‌ای ندارد: توجه، تماس و حضور والدین.