یک چشم پزشک توانایی انسان در دیدن الگو‌ها و جرقه‌های نور در تاریکی را توضیح داد.

به گزارش مجله خبری نگار،دلایل خوب زیادی وجود دارد که چرا بسیاری از مردم، از جمله کودکان، از تاریکی می‌ترسند. وقتی چراغ‌ها خاموش هستند، افراد ممکن است رنگ‌های کم‌رنگ و اشکال درخشانی را ببینند که در تاریکی حرکت می‌کنند. در شرایط کم‌نور، ممکن است ناگهان متوجه حرکتی در دید محیطی خود شوند و با کمی تخیل، می‌توانند هر موجود ترسناکی را تصور کنند. مجله پاپیولار ساینس این موضوع را گزارش داد.

دکتر اسکات‌ای. برودی، استاد چشم‌پزشکی بالینی در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا، می‌گوید: «ما معمولاً بینایی خود را بسیار دقیق می‌دانیم. ما آنچه را که واقعاً وجود دارد می‌بینیم. عصب‌شناسی وجود دارد، بیوشیمی وجود دارد و بینایی را می‌توان فریب داد. به اصطلاح توهمات نوری وجود دارد که به نشان دادن فرآیند‌های فیزیکی و شیمیایی واقعی زیربنای بینایی کمک می‌کند.»

یک فرد می‌تواند خودش این را آزمایش کند: چشمان خود را ببندید، انگشت خود را به آرامی به لبه بالایی حدقه چشم فشار دهید، فشار را به سمت پایین و به سمت کره چشم حرکت دهید و انگشت خود را از یک طرف به طرف دیگر حرکت دهید. در نتیجه، یک حلقه روشن خواهید دید که در جهت مخالف موقعیت انگشت حرکت می‌کند. این نمونه‌ای از ظاهر شدن یک شیء بصری ناموجود است که مغز آن را به عنوان یک پدیده نورانی در غیاب نور تفسیر می‌کند. احساسات بصری ناشی از تحریک مکانیکی شبکیه، فسفن نامیده می‌شوند.

حتی وقتی چراغ‌ها خاموش هستند، شبکیه به عملکرد خود ادامه می‌دهد. در نور کم، گیرنده‌های نوری حساس به نور فعال‌تر می‌شوند. از آنجا که این سلول‌ها عمدتاً در حاشیه شبکیه قرار دارند، احتمال بیشتری وجود دارد که فرد در دید محیطی متوجه حرکات شود.

برودی خاطرنشان کرد: «در تاریکی، شبکیه کم و بیش فعال‌تر از روشنایی است. فقط این فعالیت عمدتاً توسط سلول‌هایی که خاموش هستند کنترل می‌شود، نه توسط سلول‌هایی که روشن هستند؛ و حتی کوچکترین تغییرات یا تغییرات کوانتومی در فعال‌سازی، شبکه عصبی را حتی در غیاب نور تحریک می‌کند.»

طبق این نشریه، فرآیند‌های شیمیایی و عصبی متعددی در اینجا رخ می‌دهند. این نشان دهنده توانایی "دیدن" چیز‌هایی است که در واقع وجود ندارند. علاوه بر این، آنچه فرد "می‌بیند" یا احساس می‌کند که در تاریکی می‌بیند، در واقع تجسم با چشمان بسته (VZG) است.

برخلاف تصور رایج، وقتی فرد در تاریکی مطلق یا با چشمان بسته غوطه‌ور می‌شود، سیاهی نمی‌بیند، بلکه یک رنگ خاکستری تیره یکنواخت و خاص به نام eigengrau (به معنای واقعی کلمه، "خاکستری خود") می‌بیند. با این حال، فرد به دلیل نویز بصری ناشی از سیگنال‌های عصب بینایی که مغز آنها را به صورت جرقه‌های نور درک می‌کند، سیاهی کامل نمی‌بیند.

به گفته برودی، نکته این است که سیستم بینایی حاوی نویز است که در غیاب نور به حس غالب تبدیل می‌شود. این بدان معنا نیست که نویز بصری منحصراً در تاریکی وجود دارد. وقتی شبکیه اطلاعات زیادی در مورد دنیای اطراف جذب می‌کند، فرد قادر به درک واقعی نویز اضافه شده نیست. با این حال، وقتی همه چیز خاموش باشد، نادیده گرفتن آن دشوار خواهد بود.

تأکید می‌شود که علاوه بر بینایی، عوامل دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند احساس حضور چیزی را در تاریکی ایجاد کنند. وقتی شبکیه اطلاعات کافی دریافت نمی‌کند، حواس دیگر وارد عمل می‌شوند - بنابراین، حتی کوچکترین خش‌خشی را می‌توان در تاریکی شنید.

سوتلانا میرگورودسکایا، چشم‌پزشک کلینیک SM، در تاریخ ۲۰ اکتبر با ایزوستیا در مورد علل اصلی احساس وجود جسم خارجی در چشم صحبت کرد. به گفته این متخصص، این احساس معمولاً با سوزش، خشکی، قرمزی و خستگی چشم همراه است. این علائم اغلب در اثر التهاب یا سوزش غشای مخاطی ناشی از سندرم خشکی چشم ایجاد می‌شوند.

منبع: iz