اثر غیرمنتظره «فیلتر دوران کودکی» بر مغز

یک مطالعه در دانشگاه آنگلیا راسکین در کمبریج نشان داده است که بزرگسالان ممکن است خاطرات فراموش شده دوران کودکی خود را هنگامی که به چهره خود از طریق یک "فیلتر کودکی" دیجیتال نگاه می‌کنند، به یاد بیاورند.

به گزارش مجله خبری نگار، در آزمایشی که شامل ۵۰ شرکت‌کننده بود، چهره‌های آنها به صورت دیجیتالی تغییر داده شد تا شبیه کودکان در یک ویدیوی زنده به نظر برسند و حرکات طبیعی آنها را روی صفحه نمایش تقلید کنند. این کار حس قوی همذات‌پنداری با چهره کودکانه ایجاد کرد. در مقابل، یک گروه مقایسه، انعکاس چهره‌های بزرگسالی خود را بدون هیچ تغییری مشاهده کردند.

پس از آزمایش، از همه شرکت‌کنندگان مصاحبه‌ای در مورد حافظه شرح حالشان انجام شد که در آن از آنها خواسته شد وقایع دوران کودکی و سال قبل خود را به یاد بیاورند. نتایج نشان داد شرکت‌کنندگانی که چهره‌های کودکانه خود را مشاهده کردند، جزئیات بیشتری از خاطرات کودکی خود را نسبت به کسانی که چهره‌های بزرگسالی خود را مشاهده کردند، به یاد آوردند.

دکتر اوتکارش گوپتا، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه، توضیح داد: «تمام رویداد‌هایی که ما به یاد می‌آوریم، نه تنها تجربیات دنیای بیرون، بلکه تجربیات بدن همیشه حاضر ما نیز هستند.» او افزود که تغییرات موقت در خود فیزیکی، مانند تجسم نسخه‌ی کودکانه‌ی چهره‌ی خود، دسترسی به خاطرات کودکی را افزایش می‌دهد، شاید به این دلیل که مغز اطلاعات فیزیکی را به عنوان بخشی از جزئیات رویداد رمزگذاری می‌کند.

پروفسور جین آسپل، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «وقتی خاطرات کودکی ما شکل می‌گرفت، بدن متفاوتی داشتیم.» او تأکید کرد که این یافته‌ها نشان می‌دهد که خود فیزیکی و حافظه شرح حال با هم مرتبط هستند و تغییرات موقت در تجربه بدنی می‌تواند دسترسی به خاطرات دور را تسهیل کند.

این یافته‌ها، امکانات امیدوارکننده‌ای را برای استفاده از توهمات فیزیکی پیچیده‌تر برای تحریک خاطرات از مراحل مختلف زندگی، شاید حتی از اوایل نوزادی، فراهم می‌کند و ممکن است راه را برای توسعه مداخلات برای کمک به افراد مبتلا به اختلال حافظه هموار کند.

شایان ذکر است که این تحقیق در مجله علمی معتبر Scientific Reports، شاخه‌ای از مجله Nature، منتشر شده است.

منبع: ایندیپندنت

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری