SR: دلقک‌های پزشکی مدت اقامت کودکان در بیمارستان را کاهش می‌دهند

به گزارش مجله خبری نگار، در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Scientific Reports منتشر شده است، تیمی از دانشمندان تأثیر مداخلات دلقک‌های پزشکی را بر کیفیت خواب و مدت بستری در بیمارستان در کودکان بیمار ارزیابی کردند.

خواب برای بهبودی بسیار مهم است، با این حال محیط بیمارستان اغلب آن را مختل می‌کند، به خصوص برای بیماران خردسال. کودکان بستری اغلب دیر به رختخواب می‌روند، مرتباً از خواب بیدار می‌شوند و کمتر می‌خوابند که این امر اضطراب و ناراحتی آنها را افزایش می‌دهد.

دلقک‌های پزشکی، یک مداخله غیر دارویی، پتانسیل کاهش استرس و اضطراب و بهبود رفاه عمومی و همکاری در مطب کودکان را نشان داده‌اند، اما تحقیقات بیشتری برای اثبات قطعی اثربخشی آنها در بهبود کیفیت خواب و نتایج کلی بهبودی در کودکان بستری مورد نیاز است.

این مطالعه‌ی مشاهده‌ای، آینده‌نگر و تک‌مرکزی که از ژوئیه ۲۰۱۹ تا ژانویه ۲۰۲۲ در مرکز پزشکی لیدی دیویس کارمل در اسرائیل انجام شد، شامل بیماران کودک ۲ تا ۱۸ سال بود که انتظار می‌رفت حداقل دو شب در بیمارستان بستری شوند. بیماران بر اساس ترتیب پذیرش انتخاب شدند و از نظر سن و وضعیت بالینی با گروه کنترل به نسبت ۱:۱ تطبیق داده شدند. موارد حذف شامل کودکان زیر ۲ سال و بالای ۱۸ سال، کودکانی با اختلالات خواب، کسانی که دارو‌های مؤثر بر خواب مصرف می‌کردند، بیماری‌های مزمن، ترس از دلقک‌ها یا بستری شدن شبانه‌ی مورد انتظار در بیمارستان بود. شرکت‌کنندگان در صورت ترخیص یا انتقال در عرض یک شب یا اگر دستگاه نظارت بر خواب را زودتر از موعد برداشته بودند، از مطالعه حذف می‌شدند.

گروه مورد مطالعه، مراقبت‌های پزشکی استاندارد و یک جلسه ۱۵ تا ۳۰ دقیقه‌ای با یک دلقک پزشکی قبل از خواب، با استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند موسیقی یا تصویرسازی هدایت‌شده، دریافت کردند. گروه کنترل، که از نظر وضعیت سلامت، سن و در صورت امکان، جنسیت با گروه کنترل همسان بودند، مراقبت‌های استاندارد را بدون مداخله دلقک دریافت کردند. هر دو گروه دستگاه‌های اندازه‌گیری خواب به خود بسته بودند و یک مراقب اصلی آنها را همراهی می‌کرد که پرسشنامه‌ای سه قسمتی در مورد خواب کودک در خانه و در طول بستری شدن در بیمارستان و برای گروه دلقک، در مورد تأثیر درک شده دلقک بر خواب را تکمیل کرد.

داده‌های دستگاه با پرسشنامه‌های والدین مقایسه شدند و داده‌های هر شرکت‌کننده با داده‌های گروه کنترل آنها مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t مستقل، غیرجفتی و دوطرفه و برای مقایسه‌های درون گروهی در طول دو روز بستری در بیمارستان از آزمون t زوجی استفاده شد. مقدار p کمتر از ۰.۰۵ نشان‌دهنده اهمیت آماری بود.

مطالعه‌ی فعلی در ابتدا ۵۷ کودک را ثبت‌نام کرد، اما ۱۵ نفر به دلیل عدم تکمیل پروتکل دو روزه مورد نیاز، از مطالعه حذف شدند. در نتیجه ۴۲ شرکت‌کننده به طور مساوی بین گروه دلقک و گروه کنترل تقسیم شدند. کودکان از نظر سن و ویژگی‌های بالینی قابل مقایسه بودند و میانگین سنی آنها تقریباً ۱۰.۸ سال و توزیع جنسیتی تقریباً یکسانی داشتند. شرایط پزشکی آنها متفاوت بود، از جمله آپاندیسیت حاد و درد شکم.

الگو‌های خواب هر دو گروه در ابتدا مشابه بود. با این حال، مطالعه تفاوت‌های قابل توجهی را در الگو‌های خواب پس از مداخله نشان داد. گروه دلقک در مقایسه با گروه کنترل، تأخیری تقریباً ۲۷ دقیقه‌ای در زمان بیدار شدن نشان داد. این گروه همچنین زمان بیشتری را در رختخواب و کل زمان خواب خود را تجربه کردند، که هم توسط معیار‌های عینی و هم توسط رتبه‌بندی والدین ارزیابی شده است.

جالب توجه است که کل زمان بیداری در شب در گروه دلقک کمی کوتاه‌تر بود. میانگین دوره خواب در گروه دلقک ۷۲ دقیقه بیشتر بود، اگرچه این به لحاظ آماری معنی‌دار نبود. راندمان خواب در گروه دلقک کمی بیشتر بود. میانگین تعداد بیدار شدن‌ها در طول شب در گروه دلقک کمتر بود، اما این نیز به لحاظ آماری معنی‌دار نبود.

یک یافته قابل توجه در خود گروه دلقک مشاهده شد. هنگام مقایسه دو شب، هر کودک در این گروه افزایش قابل توجه ۵۴ دقیقه‌ای در کل زمان خواب، کاهش ۴.۳ درصدی در کل زمان بیداری و افزایش ۵.۳ درصدی در کارایی خواب در شب پس از مداخله دلقک را نشان داد. این تغییرات در درجه اول با کاهش دوره بیداری پس از شروع خواب توضیح داده شد.

علاوه بر پارامتر‌های خواب، این مطالعه ویژگی‌های کلی بستری شدن کودکان در بیمارستان را نیز مشخص کرد. یک یافته قابل توجه این بود که مدت بستری در گروه دلقک به طور قابل توجهی کوتاه‌تر از گروه کنترل بود و به طور متوسط ​​تقریباً یک روز کامل کاهش یافت.

*این اطلاعات صرفاً جهت اطلاع‌رسانی ارائه شده و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها نمی‌باشد.