به گزارش مجله خبری نگار، برخلاف تصور رایج، ویتامین C نمیتواند سرماخوردگی را درمان کند. ویتامینهای D و A به تعدیل مؤثرتر سیستم ایمنی کمک میکنند. دنیل دیویس، ایمونولوژیست آمریکایی، این موضوع را در مصاحبهای با دیلی میل بیان کرد.
به گفته این متخصص، ویتامین C واقعاً برای سلامتی مهم است: به عنوان یک آنتیاکسیدان قوی عمل میکند، جذب آهن را افزایش میدهد و در تولید کلاژن که برای بهبود بافت ضروری است، نقش دارد.
این ایده که ویتامین C برای سرماخوردگی مفید است، در دهه ۱۹۶۰ به لطف لینوس پاولینگ، برنده دو جایزه نوبل، رواج یافت. او ادعا کرد که دوزهای بالای این ویتامین - تا ۳۰۰۰ میلیگرم در روز - سیستم ایمنی را تقویت کرده و از سرماخوردگی جلوگیری میکند. در سال ۱۹۷۰، پاولینگ کتاب "ویتامین C و سرماخوردگی معمولی" را منتشر کرد که در آن این نظریه را ترویج داد. با این حال، جامعه علمی متعاقباً آن را اثبات نشده دانست.
یک بررسی سیستماتیک در سال ۲۰۱۳، که دادههای دهها مطالعه را جمعآوری کرده بود، همچنین نشان داد که ویتامین C خطر ابتلا به سرماخوردگی را در اکثر افراد کاهش نمیدهد. تنها اثر احتمالی، کاهش جزئی در مدت زمان علائم در افرادی است که مرتباً مکمل مصرف میکنند.
به گفته دکتر دیویس، ویتامینهای D و A نقش بسیار بیشتری در حفظ ایمنی دارند.
ویتامین D در پوست هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید سنتز میشود و همچنین از غذاهایی مانند تخم مرغ و ماهی چرب نیز تأمین میشود. این ویتامین برای تنظیم فعالیت ایمنی، از جمله خاموش کردن آن پس از رفع عفونت، ضروری است. اختلال در این مکانیسم میتواند منجر به ایجاد بیماریهای خودایمنی شود. سطح پایین ویتامین D همچنین با افزایش حساسیت به عفونتها مرتبط است.
ویتامین A که در هویج، گوشت و تخم مرغ یافت میشود، برای تشکیل سلولهای ایمنی و تولید مخاط ضروری است که به بدن کمک میکند تا در طول عفونتهای تنفسی از شر میکروبها خلاص شود.