به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه کوچک و طولانی مدت روی نزدیک به ۵۰۰ کودک در ماساچوست نشان داد که مصرف منظم نوشیدنیهای شیرین و آب میوه ۱۰۰٪ در دوران کودکی و نوجوانی ممکن است با خطر بالاتر ابتلا به دیابت نوع ۲ در پسران نسبت به دختران مرتبط باشد. یافتههای محققان در جلسات علمی انجمن قلب آمریکا در سال ۲۰۲۴ در زمینه اپیدمیولوژی و پیشگیری، سبک زندگی و تحقیقات قلبی عروقی ارائه خواهد شد.
سورن هارنویس-لبلانک، نویسندهی اصلی این مطالعه از دانشگاه هاروارد، گفت: «اگرچه این نتایج اولیه هستند، اما شواهد موجود در مورد ارتباط بالقوه بین نوشیدنیهای شیرینشده با افزودنی و خطر طولانیمدت دیابت نوع ۲ در کودکان را تأیید میکنند.» «متخصصان اطفال و سایر ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی باید هنگام بحث در مورد عادات غذایی سالم، بیماران جوان و والدین آنها را از مصرف نوشیدنیهای شیرین و آبمیوهها برحذر دارند.»
طبق گزارش انجمن قلب آمریکا در مورد نوشیدنیهای قندی در سال ۲۰۲۲، تقریباً دو سوم کودکان و نوجوانان آمریکایی هر روز حداقل یک نوشیدنی قندی مانند نوشابه، سودا یا نوشیدنی انرژیزا مینوشند. همچنین اشاره شده است که علاوه بر افزایش وزن، نوشیدن بیش از حد قند، به ویژه از نوشیدنیهای قندی، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، فشار خون بالا، دیابت نوع ۲ و پوسیدگی دندان را افزایش میدهد.
محققان با استفاده از دادههای پروژه ویوا، یک مطالعه طولی مداوم بر روی زنان و فرزندانشان در شرق ماساچوست که از سال ۱۹۹۹ آغاز شد، بررسی کردند که آیا مصرف نوشیدنیهای شیرین، آب میوه ۱۰۰٪ خالص و مصرف میوه تازه با نشانگرهای دیابت نوع ۲ مرتبط است یا خیر. محققان میانگین مصرف نوشیدنیهای شیرین، آب میوه ۱۰۰٪ خالص و میوه تازه را در دوران کودکی و نوجوانی بر اساس دادههای غذایی محاسبه کردند و ارتباط بالقوه آنها را با سه نشانگر دیابت نوع ۲ ارزیابی کردند: مقاومت به انسولین، قند خون ناشتا و HbA۱c. این نشانگرها با استفاده از یک آزمایش خون ناشتا در اواخر نوجوانی (حدود ۱۷ سالگی) اندازهگیری شدند.
تجزیه و تحلیل نشان داد:
مصرف هر وعده نوشیدنیهای شیرین در دوران کودکی و نوجوانی در پسران با افزایش ۳۴ درصدی مقاومت به انسولین، افزایش ۵.۶ میلیگرم در دسیلیتر گلوکز ناشتا و افزایش ۰.۱۲ درصدی سطح HbA۱c در اواخر نوجوانی همراه بود.
نوشیدن آب میوه ۱۰۰٪ در دوران کودکی و نوجوانی با افزایش ۰.۰۷ درصدی سطح HbA۱c در اواخر نوجوانی به ازای هر وعده روزانه آب میوه ۱۰۰٪ در پسران مورد مطالعه همراه بود، در حالی که این افزایش در دختران تنها ۰.۰۲ درصد بود.
آرنویز-لبلانک گفت خوردن میوه تازه در دوران کودکی و نوجوانی هیچ تأثیر مثبت یا منفی بر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در بین پسران و دختران مورد مطالعه نداشت.
ارتباط بین مصرف منظم نوشیدنیهای شیرینشده با شکر و مقاومت به انسولین، قند خون ناشتا و افزایش HbA۱c در بین پسران پس از در نظر گرفتن سایر عوامل پزشکی، خانوادگی و اجتماعی همچنان پابرجا بود. این عوامل شامل وضعیت اجتماعی-اقتصادی؛ شاخص توده بدنی کودک و مادر؛ سن مادر در هنگام تولد؛ سابقه دیابت نوع ۱ یا ۲ در مادر و پدر؛ کیفیت کلی رژیم غذایی؛ و سایر عوامل سبک زندگی بود.
هارنویس-لبلانک گفت: «در حالی که برخی از جنبههای زیستشناسی و رفتار بین پسران و دختران متفاوت است، من همچنین انتظار داشتم ارتباطی بین نوشیدنیهای شیرینشده با شکر و مصرف آبمیوه و افزایش مقاومت به انسولین، قند خون و سطح HbA۱c در دختران در اواخر نوجوانی پیدا کنم. همچنین از اینکه مصرف میوه کامل این نشانگرهای دیابت نوع ۲ را کاهش نداد، شگفتزده شدم.» «مراحل بعدی استفاده از ابزارهای آماری پیچیدهتر است که به ما امکان میدهد نقش علی بالقوه نوشیدنیهای شیرینشده با شکر و آبمیوهها را بهتر درک کنیم و بررسی کنیم که آیا این روابط ممکن است در بین کودکان بر اساس نژاد و/یا قومیت نیز متفاوت باشد یا خیر.»
پیشینه و جزئیات مطالعه:
محققان دادههای مربوط به فرزندان ۲۱۲۸ زن باردار را که در حین شرکت در پروژه Viva صاحب فرزند شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. از بین این کودکان، ۹۷۲ نفر معیارهای ورود به مطالعه را داشتند (پرسشنامههای والدین را در ویزیت ۳ سالگی کودک تکمیل کرده بودند و هیچ سابقه شخصی یا والدینی از دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ نداشتند، که جدا از سابقه دیابت نوع ۲ والدین ارزیابی شده بود). هارنویس-لبلانک گفت، از بین این ۹۷۲ کودک، ۴۵۵ نفر در طول ویزیت مطالعه در اواخر نوجوانی نمونه خون ناشتا گرفته بودند.
۲۴۰ کودک شرکتکننده در این مطالعه دختر و ۲۱۵ نفر پسر بودند.
پروژه ویوا یک مطالعه طولی بر روی زنان و فرزندانشان در شرق ماساچوست است که از سال ۱۹۹۹ شروع به جذب نیرو کرد. هدف این مطالعه بهبود سلامت مادر و کودک با بررسی تأثیر بالقوه عوامل مختلف سبک زندگی و سلامت در طول و بعد از بارداری بر سلامت مادران و فرزندانشان، از جمله ارزیابیهای رژیم غذایی و تغذیهای است. کودکان از بدو تولد تا اواخر نوجوانی و تا دهه ۲۰ زندگی در آخرین پیگیری پیگیری شدند.
محققان فراوانی مصرف نوشیدنیهای شیرین، آبمیوه و میوه تازه (بر اساس اندازههای استاندارد سرو) را از پرسشنامههای تکمیلشده توسط والدین در سنین تقریباً ۳، ۸ و ۱۳ سالگی کودک ارزیابی کردند؛ و سطح گلوکز خون ناشتا، انسولین و HbA۱c را در اواخر نوجوانی (میانگین سنی ۱۷.۴ سال) اندازهگیری کردند.
این مطالعه چندین محدودیت داشت. اگرچه آنها ارتباطی بین مصرف منظم نوشیدنیهای شیرین و آبمیوهها و ایجاد نشانگرهای دیابت نوع ۲ یافتند، اما نتوانستند ثابت کنند که این نوشیدنیها باعث دیابت نوع ۲ میشوند. علاوه بر این، تعداد نسبتاً کم شرکتکنندگان در مطالعه ممکن است بر قدرت ارتباط یافت شده بین نوشیدنیهای شیرین و آبمیوهها و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ تأثیر گذاشته باشد.
آرنویز-لبلانک گفت: «رژیم غذایی و سلامت قلب و عروق پیچیده هستند و عوامل زیادی در طول زمان تغییر میکنند و به روشهای مختلف با هم تعامل دارند و این مطالعه تنها بخش کوچکی از این پازل را نشان میدهد.»
پنیام. کریس-اترتون از انجمن قلب آمریکا گفت: «این مطالعه نشان داد که مصرف بیشتر نوشیدنیهای شیرینشده با شکر، از جمله آبمیوه، در دوران کودکی و نوجوانی با نشانگرهای بالاتر خطر دیابت در اواخر نوجوانی در پسران مرتبط است، اما در دختران اینطور نیست. جالب است که بسیاری از نشانگرهای خطر دیابت نوع ۲ در پسران در چنین سنین پایینی افزایش یافته است.»
او گفت: «نکته مهم این است که اگرچه مصرف میوه اثر محافظتی نداشت، اما با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ نیز مرتبط نبود.» «این نتایج از توصیههای غذایی فعلی انجمن قلب آمریکا و بسیاری از سازمانها برای محدود کردن یا اجتناب از نوشیدنیهای شیرینشده با شکر و در عوض خوردن میوههای کامل که سرشار از مواد مغذی هستند، به ویژه مواد مغذی کم مصرف در رژیم غذایی معمول آمریکایی، پشتیبانی میکند.» (کمبود مواد مغذی، ویتامینها و مواد مغذی هستند که مردم هر روز به اندازه کافی از غذاهایی که میخورند دریافت نمیکنند؛ کمبودهای طولانی مدت در برخی از ویتامینها و مواد مغذی با اثرات نامطلوب بر سلامتی مرتبط بودهاند.)