به گزارش مجله خبری نگار/باستانشناسان دانشگاه آتنئو د مانیل به کشفی دست یافتهاند که درک ما از نقش مجمعالجزایر فیلیپین در تاریخ باستان را تغییر داده است. یک تیم بینالمللی به مدت ۱۵ سال در جزیره میندورو مشغول حفاری بوده و شواهدی از یک فرهنگ دریانوردی پیشرفته در آنجا بیش از ۳۵۰۰۰ سال پیش یافتهاند. این مطالعه در مجله علمی تحقیقات باستانشناسی در آسیا (ARA) منتشر شده است.
یافتهها نشان میدهد که ساکنان باستانی این مجمعالجزایر در عصر حجر به فناوریهای پیچیده ناوبری و ماهیگیری تسلط داشتهاند. ابزارهای ساخته شده از پوستههای غولپیکر نرمتنان که قدمت آنها به ۷ تا ۹ هزار سال پیش برمیگردد، به ویژه مورد توجه هستند که شباهت چشمگیری به مصنوعات یافت شده در پاپوآ گینه نو، در فاصله ۳ هزار کیلومتری، دارند. این امر وجود یک شبکه دریایی گسترده را اثبات میکند که مردمان جزیرهای جنوب شرقی آسیا را به هم متصل میکرده است.
محققان خاطرنشان کردند: «میندورو هرگز به سرزمین اصلی متصل نبود، بنابراین تمام تماسها از طریق کشتیهایی که برای آن دوران پیشرفته بودند، صورت میگرفت.»
باستانشناسان همچنین قدیمیترین آثار هومو ساپینسها را در فیلیپین و یک محل دفن منحصربهفرد ۵۰۰۰ ساله را کشف کردهاند که نشاندهندهی شیوههای اجتماعی پیچیده است.
این اکتشافات ما را مجبور میکند تا نقش جهان جزیرهای را در تاریخ جهانی بشر مورد بازنگری قرار دهیم.
دانشمندان تأکید میکنند: «مجمعالجزایر یک منطقهی حاشیهای نبود، بلکه یک مرکز فعال تبادل فرهنگی بود.»