به گزارش مجله خبری نگار، مطالعات نشان دادهاند که اندازه گردن در مقایسه با بقیه بدن با عوامل متعدد سلامتی، از جمله خطر بیماریهای قلبی عروقی، وضعیت تغذیه و حتی طول عمر مرتبط است.
اکنون، یک مطالعه دانشگاه بوستون نشان داده است که دور گردن بزرگ - بیش از ۱۷ اینچ برای مردان و ۱۴ اینچ برای زنان - با خطر بالاتر فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) مرتبط است، یک اختلال ریتم قلب شایع که باعث میشود دهلیزها به طور نامنظم ضربان داشته باشند و به طور بالقوه منجر به تپش قلب، خستگی و افزایش خطر سکته مغزی و نارسایی قلبی شوند.
محققان همچنین دریافتند افرادی که گردن بزرگتری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به آپنه انسدادی خواب هستند که به نوبه خود خطر فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش میدهد.
این مطالعه که تقریباً شامل ۴۰۰۰ شرکتکننده بود، دور گردن، دور کمر و شاخص توده بدنی (BMI) را مقایسه کرد و دریافت که این اندازهگیریها هم چاقی و هم توده عضلانی را در نظر میگیرند و آنها را به شاخص بهتری برای خطرات سلامتی نسبت به BMI یا دور کمر به تنهایی تبدیل میکنند.
نتایج تایید کرد که نسبت دور گردن به دور کمر سالم کمتر از ۰.۵ است، به این معنی که دور کمر باید کمتر از دو برابر دور گردن باشد.
کارشناسان خاطرنشان میکنند که دور گردن بزرگ نشان دهنده افزایش چربی بالاتنه است که منبع اصلی اسیدهای چرب آزاد مرتبط با مقاومت به انسولین، عدم تعادل چربی خون و افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی است.
مطالعات دیگر نتایج مشابهی را نشان دادهاند: مطالعهای روی ۳۰۲ بیمار با میانگین سنی ۶۲ سال نشان داد که دور گردن بزرگ با افزایش خطر ابتلا به دیابت، فشار خون بالا و بیماری قلبی مرتبط است و این خطر ۲.۳ برابر بیشتر از گردنهای نازکتر است.
یک مطالعه در شانگهای نیز نشان داد که اندازه دور گردن به طور قابل توجهی با خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی در بزرگسالان و سالمندان مرتبط است. این مطالعه شامل ۱۴۳۵ شرکت کننده بین ۵۰ تا ۸۰ سال بود. در طول یک دوره پیگیری ۷.۶ ساله، افرادی که گردن بزرگتری داشتند، به ازای هر انحراف معیار افزایش در اندازه دور گردن، ۱.۴۵ برابر بیشتر در معرض ابتلا به حوادث قلبی عروقی بودند.
محققان نتیجه گرفتند که اندازهگیری دور گردن یک شاخص ساده و سریع است که به طور دقیق درصد چربی بالاتنه را نشان میدهد و در ارزیابی خطرات سلامتی، در زمان و تلاش صرفهجویی میکند.
منبع: دیلی میل