به گزارش مجله خبری نگار، هدف اصلی این آزمایش، جلوگیری از شیوع مالاریای مرغی است که انقراض پرندگان گلدار کمیاب هاوایی را تهدید میکند. زمانی بیش از ۵۰ گونه از آنها وجود داشت، اما امروزه تنها ۱۷ گونه از آنها باقی مانده است.
دکتر کریس فارمر، مدیر برنامه هاوایی برای سازمان حفاظت از پرندگان آمریکا، توضیح داد: «تهدید اصلی، مالاریای مرغی است که توسط پشهها منتقل میشود.»
پشهها حدود ۲۰۰ سال پیش به هاوایی معرفی شدند و باعث «امواج انقراض» در میان گونههای بومی شدهاند. برای مدت طولانی، مورچههای گل در مناطق کوهستانی پناه میگرفتند، اما تغییرات اقلیمی دما را افزایش داده و به حشرات اجازه داده است تا به آنجا برسند.
فارمر گفت: «این یک رژه مداوم پشهها است... تا زمانی که دیگر زیستگاهی برای بقای پرندگان باقی نماند.»
برای شکستن این چرخه، طرفداران محیط زیست از تکنیک حشرات ناسازگار (IIT) استفاده میکنند - رهاسازی انبوه حشرات نر آلوده به باکتری ولباخیا. در مائوئی و کائوآئی، یک میلیون از این حشرات هر هفته با استفاده از هلیکوپتر و پهپاد رها میشوند.
فارمر گفت: «این اولین نمونه در جهان است که از فناوری اطلاعات بین فرهنگی (IIT) برای اهداف حفاظتی استفاده میشود.»
نتایج حدود یک سال دیگر قابل مشاهده خواهد بود، اما دانشمندان امیدوارند که آنها از همین حالا برای بازیابی جمعیتها «زمان میخرند».
فارمر گفت: «اگر این پرندگان را در این دهه نجات ندهیم، احتمالاً در آینده وجود نخواهند داشت. فرصت تغییر جهان به همه ما انگیزه میدهد.»