به گزارش مجله خبری نگار، در حال حاضر، محققان به دنبال توسعه درمانهایی هستند که بر جنبههای روانشناختی و رفتاری درد تمرکز دارند و هدفشان بهبود زندگی بیماران به روشهایی فراتر از مسکنهای سنتی است.
در همین راستا، محققان استرالیایی دریافتند که گفتاردرمانی میتواند کمردرد مزمن را تسکین داده و فعالیت و کیفیت زندگی بیماران را تا ۳ سال پس از درمان بهبود بخشد.
این مطالعه جدید که توسط دانشگاه مککواری در سیدنی انجام شد، نشان داد که رواندرمانی، به ویژه درمان شناختی-عملکردی (که بر درک چگونگی تأثیر افکار، احساسات و رفتارها بر درد تمرکز دارد)، یک مداخله با ارزش بالا و کمخطر است که به طور قابل توجهی تأثیر درد را کاهش میدهد.
این مطالعه شامل بیش از ۱۰۰۰ بیمار مبتلا به کمردرد بود. شرکتکنندگان به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول مراقبتهای استاندارد توصیهشده توسط پزشک یا خدمات محلی مورد نظر خود، از جمله مسکنها و توصیههای خودمدیریتی، را دریافت کردند؛ گروه دوم درمان شناختی-عملکردی (CFT) را دریافت کردند؛ و گروه سوم CFT به همراه بیوفیدبک را دریافت کردند که هدف آن آموزش بیماران برای کنترل برخی از عملکردهای خودکار بدن است.
در میان شرکتکنندگان، ۳۰۰ نفر با میانگین سنی ۴۸ سال تا دوره پیگیری که پس از ۳ سال انجام شد، در مطالعه شرکت کردند.
محققان نتیجه گرفتند که درمان شناختی-عملکردی، چه به تنهایی و چه در ترکیب با بیوفیدبک، در کاهش محدودیتهای فعالیت ناشی از کمردرد و همچنین کاهش شدت درد پس از ۳ سال، مؤثرتر از مراقبتهای معمول است.
با این حال، هیچ تفاوت آماری معنیداری بین گروهی که از فناوری بیوفیدبک استفاده کرده بودند و گروهی که از آن استفاده نکرده بودند، مشاهده نشد، و این باعث شد محققان بگویند که افزودن بیوفیدبک «اثربخشی را افزایش نداده است».
محققان تأیید کردند که درمان شناختی-عملکردی اثرات پایدار و بلندمدتی را در بهبود توانایی بیماران در مدیریت دردشان نشان داده و راه را برای درمان مؤثر و ایمن درد مزمن هموار میکند.
این مطالعه در مجله لانست روماتولوژی منتشر شده است.
منبع: دیلی میل