به گزارش مجله خبری نگار، دادهها نشان داد که میانگین سن اولین قاعدگی از ۱۳.۵ سال در دهه ۱۹۶۰ به حدود ۱۲ سال در حال حاضر کاهش یافته است، و موارد بلوغ زودرس از ۸ سالگی ثبت شده است.
این پدیده که نگرانیهایی را در میان پزشکان و متخصصان بهداشت عمومی برانگیخته است، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه اموری را بر آن داشت تا مطالعهای عمیق برای کشف علل اساسی این تغییر قابل توجه در رشد جنسی دختران انجام دهد.
یک مطالعه جدید که در نشست سالانه انجمن غدد درون ریز در سانفرانسیسکو ارائه شد، یک عامل شگفتانگیز مؤثر بر زمان بلوغ را آشکار کرده است: قرار گرفتن پدربزرگها و مادربزرگها در معرض مواد شیمیایی محیطی (مانند فنوکسی اتانول موجود در لوازم آرایشی و مواد غذایی) ممکن است بلوغ را در نوههای دخترشان تسریع کند.
این مطالعه بر اساس تجزیه و تحلیل دادههای پروژه مطالعات سلامت و رشد کودک (CHDS) که در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد، انجام شد. محققان هزاران مولکول شیمیایی را در نمونههای خون ۲۴۹ زوج بررسی کردند، سپس سن شروع بلوغ را در دختران (۲۴۷ دختر) و نوههایشان (۱۳۹ دختر) که حدود سال ۱۹۹۰ متولد شده بودند، پیگیری کردند.
نتایج نشان داد که در حالی که میانگین سن اولین قاعدگی در نسل مادربزرگها و مادران ثابت مانده است، در نسل نوههای دختر یک سال کامل کاهش یافته است. حتی تعجبآورتر این است که تأثیر قرار گرفتن پدران در معرض مواد شیمیایی قویتر از مادران به نظر میرسد، یافتهای که تصورات سنتی در مورد عوامل مؤثر بر بلوغ را دگرگون میکند.
محققان بر روی ماده شیمیایی فنوکسی اتانول، یک ماده نگهدارنده که معمولاً در لوازم آرایشی و محصولات غذایی استفاده میشود، تمرکز کردند و دریافتند که قرار گرفتن در معرض این ماده شیمیایی توسط هر دو والدین با بلوغ زودرس در دختران مرتبط است.
اگرچه این پدیده در نگاه اول عجیب به نظر میرسد، اما به یک مکانیسم علمی دقیق متکی است که به عنوان تغییرات "اپی ژنتیک" شناخته میشود. هنگامی که اجداد در معرض مواد شیمیایی رایج، مانند فنوکسی اتانول، قرار میگیرند، تغییرات نامرئی در نحوه عملکرد ژنهای آنها رخ میدهد. این تغییرات خود کد ژنتیکی را تغییر نمیدهند، بلکه بر نحوه خواندن و اجرای آن تأثیر میگذارند.
این تغییرات اپیژنتیکی میتوانند نسل به نسل منتقل شوند. در حالی که هیچ علامت واضحی در فرزندانی که پدرانشان در معرض این مواد بودهاند، ظاهر نمیشود، اثرات آن در نسل سوم به وضوح مشهود است. محققان دریافتند که اسپرم مردان این نشانگرهای شیمیایی ظریف را حمل میکند که وقتی به نوههایشان منتقل میشود، روند بلوغ جنسی را تسریع میکند. این توضیح میدهد که چرا یک دختر ممکن است در سن هشت سالگی به بلوغ برسد، در حالی که مادر و مادربزرگش در سن دوازده سالگی یا بیشتر به بلوغ رسیدهاند.
این یافتهها به ویژه با توجه به آنچه ما در مورد خطرات سلامتی مرتبط با بلوغ زودرس میدانیم، از جمله افزایش خطر چاقی، دیابت نوع ۲، برخی سرطانها و حتی اختلالات روانی مانند افسردگی، بسیار مهم هستند.
دکتر شن هو، محقق ارشد این مطالعه، توضیح میدهد: «این یافتهها راههای جدیدی را برای درک ما از تأثیر محیط بر سلامت باروری در طول نسلها باز میکند و بر لزوم گنجاندن مردان در هرگونه استراتژی پیشگیرانه، برخلاف تمرکز سنتی فقط بر مادران، تأکید دارد.»
منبع: نیویورک پست