به گزارش مجله خبری نگار، تیمی از محققان دانشگاه میسوری مکانیسم مولکولی را شناسایی کردهاند که تومورهای سرطان ریه را در برابر درمان مقاوم میکند و روشی را توسعه دادهاند که میتواند بر این مانع غلبه کند. این کار در مجله ACS Nano منتشر شده است.
ما در مورد تعامل دو پروتئین درون سلولهای سرطانی صحبت میکنیم - AXL و FN۱۴. اگر یکی را مسدود کنید، دیگری فعال میشود و به بقای تومور کمک میکند. این "نوسان مولکولی" دلیل این است که حتی داروهای مؤثر نیز پس از ۱۸ ماه دیگر مؤثر نیستند.
«دانانجای سورش»، نویسندهی اصلی این مقاله، توضیح داد: «وقتی فقط AXL را مسدود کردیم، تومور به رشد خود ادامه داد. معلوم شد که FN۱۴ از آن پشتیبانی میکند.»
برای متوقف کردن همزمان هر دو پروتئین، دانشمندان یک درمان نوآورانه مبتنی بر نانوذرات ژلاتینی توسعه دادهاند. این نانوذرات داروها را مستقیماً به تومور میرسانند و هر دو پروتئین را به طور همزمان سرکوب میکنند. در آزمایشهای پیشبالینی روی موشها، این رویکرد دوگانه بسیار مؤثر بوده است: رشد تومورهای ریه به طور قابل توجهی کند شده است.
پروفسور راگورامان کانان، یکی از رهبران این پروژه، گفت: «اگر هر دو طرف الاکلنگ را متوقف کنیم، ممکن است بتوانیم اثربخشی داروها را برای مدت طولانی حفظ کنیم.»
در آینده، این تیم به مطالعهی این موضوع ادامه خواهد داد که آیا اثر «الاکلنگ مولکولی» مشابهی در سایر پروتئینها نیز رخ میدهد یا خیر و این رویکرد را در انواع دیگر سرطان آزمایش خواهد کرد.