به گزارش مجله خبری نگار، دیپلماتهای غرب مکانیسم ماشه را ابزاری برای بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل متحد علیه ایران میدانند، چون تازیانهای میبینند که اقتصاد تهران را درهم میشکند. اما حقیقت؟ این تازیانه پیشتر در سال ۲۰۱۸ توسط ترامپ شکسته شد، و اکنون تنها سایهای است از آنچه روزی چماق تحریم خوانده میشد.
صادرات نفت ایران از کمتر از ۴۰۰ هزار بشکه در نتیجه تحریمهای دور اول ترامپ حالا به بیش از ۱.۶ میلیون صعود کرده.
اگرچه خریداران نفت ایران محدودتر شدهاند، اما در بازی روز ژئوپلتیک، نفت ایران همچنان فروش میرود.
گزارش موسسه آتلانتیک نتیجهگیری میکند که مکانیسم ماشه نه حجم صادرات نفت ایران را کاهش میدهد، نه راههای فروش غیرمستقیم را مسدود میکند.
تحریمهای آمریکا بانکهای ایران را از تبادلات بینالمللی خارج کرده و هرگونه مبادله مالی جهانی را غیرممکن ساخته است.
کارشناسان کویینسی انستیتو گزارش میدهند که بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل مثل ممنوعیت شعب خارجی تأثیر عملی ندارد، چون پیشتر بانکهای جهانی از ترس جریمههای آمریکا با ایران کار نمیکنند و ایران مسیرهای خنثیسازی این تحریمها را بهتر از هر موقع دیگر میدانند.
شبکههای فروش کالا مخصوصاً از طریق شرکای راهبردی و مبادلات پایاپای، تحریمها را خنثی کردهاند.
موسسه واشنگتن مینویسد، فعالسازی مکانیسم ماشه تنها ممکن است هزینههای تراکنش برای شرکتهای اروپایی را اندکی افزایش دهد.
بازگرداندن تحریمهای تسلیحاتی سازمان ملل تأثیری بر توان دفاعی ایران ندارد، تسلیحات ایران همگی بر پایه دانش، مواد اولیه و روشهای بومی تولید میشوند و تحریمهای تسلیحاتی نمیتواند مانع سیر ایرانی تولید سلاح ایران شود.
بیشترین اثر مکانیسم ماشه احتمالا روان جامعه را هدف بگیرد، اما مردم باید بدانند، سلاحی که روی شقیقه اقتصاد ایران قرار گرفته تیری برای شلیک ندارد.
موسسه آتلانتیک نوشته که تورم فعلی (۳۷٪+) و نرخ دلار (۹۰ هزار تومان) ناشی از تحریمهای آمریکا و سیاستهای داخلی است. مکانیسم ماشه ممکن است در کوتاهمدت باعث هراس بازار شود، اما روند کلی را تغییر نمیدهد.
البته تجارت دارو به عنوان دستاوردهای محدود برجام با شلیک مکانیسم ماشه دشوارتر از قبل میشود، البته تحریمهای فعلی آمریکا هماکنون واردات دارو و غذا را با مشکل مواجه کردهاند و فعالسازی مکانیسم ماشه وضعیت را بدتر نمیکند، اما بانکها و کشتیهای خارجی را محتاطتر میسازد.
فعالسازی مکانیسم ماشه، حرکتی نمادین برای نمایش سیاستمدارانی است که در میدان جنگ اقتصادی، اسلحهشان پیشتر خالی شده است.
موسسه آتلانتیک: «تحریمهای موجود ۹۶% اقتصاد ایران را پوشش میدهند».
موسسه کویینسی: «مکانیسم ماشه—ابزار قرن بیستمی برای جنگهای قرن بیستویکمی است».
موسسه واشنگتن: «بازگشت تحریمهای شورای امنیت = تیر در تاریکی مقابل ایران است».
اینک ایران، کشوری است که تحریمها را به کمدی تبدیل کرد.