دوران کودکی کی تمام می‌شود؟

به گزارش مجله خبری نگار-ملبورن: دوران کودکی چه زمانی به پایان می‌رسد؟ این سوالی است که محققان بین‌المللی هنگام ترسیم نمودار سنی خدمات کودکان در سراسر جهان مطرح کردند.

وب‌سایت ساینس دیلی گزارش داد که سوزان سایر، استاد سلامت نوجوانان در موسسه تحقیقاتی کودک مرداک و همچنین استاد دانشگاه ملبورن، توضیح داد که تحقیقات قبلی نشان داده است که سیستم‌های بهداشت جهانی نیاز‌های نوجوانان را برآورده نمی‌کنند.

او افزود: «با این حال، متخصصان اطفال موظفند مراقبت‌های متناسب با سن نوجوانان را ارائه دهند، به خصوص اگر در زمینه پزشکی نوجوانان آموزش دیده باشند.»

ساویر توضیح داد: «سازمان بهداشت جهانی، نوجوانان را به عنوان افراد بین ۱۰ تا ۱۹ سال تعریف می‌کند، اما تحقیقات کمی در مورد سن بیمارانی که متخصصان اطفال در واقع درمان می‌کنند و اینکه چگونه این سن در سراسر جهان متفاوت است، وجود دارد.»

محققان یک نظرسنجی آنلاین از ۱۳۷۲ متخصص اطفال در ۱۱۵ کشور انجام دادند. آنها نتایج را در مجله سلامت کودک و نوجوان لنست منتشر کردند.

پروفسور ساویر گفت: «تفاوت چشمگیری در حداکثر سن مجاز برای نوجوانان در هر کشور وجود دارد و ناامیدکننده است که تنها تعداد انگشت‌شماری از کشور‌ها میانگین حداکثر سن مجاز برای نوجوانان را ۱۹ سال می‌دانند.»

او افزود: «آفریقای جنوبی با ۱۱.۵ سال، پایین‌ترین محدودیت سنی را دارد و به نظر می‌رسد که طب اطفال هنوز نوجوانان را شامل نمی‌شود. ایالات متحده با ۱۹.۵ سال، بالاترین محدودیت سنی را دارد.»

با وجود سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی مشابه، میانگین حداکثر سن برای اطفال در استرالیا ۱۷.۸ سال بود، در حالی که این رقم در نیوزیلند ۱۵.۶ سال بود.

ساویر می‌گوید: «میانگین جهانی ۱۷.۴ سال است. این میانگین در ۲۰ سال گذشته و در برخی کشور‌ها به سرعت افزایش یافته است.»

او ادامه داد: «از نظر تاریخی، اخلاق پزشکی کودکان بر کودکان بسیار خردسال متمرکز بوده و عمدتاً نوجوانان را نادیده می‌گرفته است، اما الگوی بیماری در دوران کودکی و نوجوانی در حال تغییر است. مداخلات بهداشت عمومی و پیشرفت‌های پزشکی باعث کاهش چشمگیر میزان مرگ و میر کودکان خردسال شده است.»

او گفت: «این موضوع در نوجوانان که بار بیماری‌های پیچیده آنها نسبتاً ثابت باقی می‌ماند، منعکس نمی‌شود. سازمان بهداشت جهانی تخمین می‌زند که سالانه بیش از یک میلیون نوجوان جان خود را از دست می‌دهند.»

او افزود: «جوانان با مشکلات سلامتی دوران کودکی و بزرگسالی، از جمله بیماری‌های مزمن جسمی مانند دیابت و آسم، اختلالات سلامت روان، کم‌خونی، چاقی مفرط، خشونت بین فردی، بیماری‌های اسهالی و برونشیتی، اعتیاد به مواد مخدر و الکل، بیماری‌های مقاربتی و آسیب‌های ناشی از تصادفات جاده‌ای مواجه هستند.»

پروفسور جاناتان کلاین از دانشگاه ایلینوی و هماهنگ‌کننده کمیته اجرایی انجمن بین‌المللی اطفال، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «کشور‌های کمی به گنجاندن سلامت نوجوانان در آموزش کودکان توجه کافی نشان داده‌اند.»

(دی پی‌ای)