ارتباط غیرمنتظره بین چربی شکمی سرسخت و بیماری مزمن پوستی

به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه جامع که توسط متخصصان پوست در کالج کینگ لندن انجام شد، نشان داد که چربی انباشته شده در اطراف کمر و شکم ارتباط نزدیکی با ابتلا به پسوریازیس، یک بیماری مزمن پوستی که باعث التهاب دردناک و بثورات قرمز و پوسته پوسته می‌شود، دارد.

پسوریازیس و چاقی بیماری‌های شایعی در سراسر جهان هستند و هر دو بیماری یک مسیر بیولوژیکی اساسی دارند: التهاب مزمن. بافت چربی مواد التهابی آزاد می‌کند که سیستم ایمنی را تضعیف کرده و باعث تحریک پوست می‌شود.

محققان داده‌های بیش از ۳۳۰،۰۰۰ فرد سفیدپوست در بریتانیا، از جمله بیش از ۹۰۰۰ نفر مبتلا به پسوریازیس را تجزیه و تحلیل کردند. این تیم برای اندازه‌گیری چربی بدن به ۲۵ شاخص متکی بود و از تکنیک‌های متنوعی از ابزار‌های سنتی گرفته تا ابزار‌های پیشرفته مانند اشعه ایکس با وضوح بالا استفاده کرد.

این مطالعه نشان داد که نسبت دور کمر به دور باسن، عاملی است که بیشترین ارتباط را با خطر ابتلا به پسوریازیس دارد و از شاخص‌های وزن عمومی مانند شاخص توده بدنی نیز پیشی می‌گیرد. این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن عوامل ژنتیکی همچنان قوی باقی ماند، به این معنی که چربی شکم یک عامل خطر مستقل است.

دکتر راوی رامسوار، محقق ارشد، گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که محل ذخیره چربی در بدن، عاملی است که در مورد خطر ابتلا به پسوریازیس تفاوت ایجاد می‌کند.» و به نظر می‌رسد چربی دور کمر تأثیر مستقیمی دارد.

دکتر کاترین اسمیت، یکی از نویسندگان این مقاله، افزود: «با توجه به همه‌گیری جهانی چاقی، درک تأثیر توزیع چربی بدن، نه فقط وزن کلی، بر بیماری‌های التهابی مانند پسوریازیس ضروری است. داده‌ها به اهمیت اندازه‌گیری دور کمر و اتخاذ استراتژی‌های پیشگیرانه برای حفظ وزن سالم اشاره دارند.»

این مطالعه نشان داد که سلول‌های چربی مقادیر اضافی هورمون لپتین ترشح می‌کنند، که به طور معمول سیگنال‌های سیری را به مغز می‌فرستد. با این حال، این مقدار اضافی، این سیگنال‌ها را مختل کرده و تولید سیتوکین‌های التهابی را افزایش می‌دهد که علائم پسوریازیس را تشدید کرده و باعث بثورات دردناک‌تر می‌شود.

در یک سرمقاله مرتبط، دکتر جوئل گلفاند، از دانشگاه پنسیلوانیا، در مورد پتانسیل استفاده از دارو‌های تنظیم‌کننده هورمون روده، مانند GLP-۱ و GIP، برای درمان پسوریازیس بحث کرد. این دارو‌ها در حال حاضر برای درمان چاقی، دیابت و آپنه خواب استفاده می‌شوند و در کاهش التهاب نیز نویدبخش بوده‌اند.

گلفاند گفت: «ارتباط نزدیک بین چاقی و پسوریازیس، همراه با شواهد رو به رشد اثربخشی دارو‌های GLP-۱RA، ما را ملزم می‌کند که فراتر از الگوی درمانی سنتی حرکت کنیم و بر رفع علل ریشه‌ای تمرکز کنیم.» وقت آن رسیده است که آزمایش‌های بالینی اختصاصی برای آزمایش این دارو‌ها در درمان پسوریازیس انجام شود.

منبع: دیلی میل