علت مرگ نامعلوم کو هودمان؛ ستاره‌ای که برنده اسکار شد

به گزارش مجله خبری نگار،هودمان بیش از پنج دهه به‌عنوان یکی از چهره‌های تأثیرگذار انیمیشن کانادا شناخته می‌شد و در طول فعالیت حرفه‌ای‌اش ۲۷ فیلم برای NFB کارگردانی کرد. او در سال ۱۹۷۷ با فیلم کوتاه عروسکی و بی‌کلام «قلعه شنی» (The Sand Castle) موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین انیمیشن کوتاه شد؛ اثری ۱۳ دقیقه‌ای که با استفاده از تکنیک استاپ‌موشن و عروسک‌های ساخته‌شده از شن، داستانی شاعرانه درباره خلق، همزیستی و تخریب روایت می‌کرد.

سوزان گورومون، رئیس هیئت ملی فیلم کانادا، در بیانیه‌ای اعلام کرد:

«کو هودمان یک استاد واقعی انیمیشن بود. دوران کاری طولانی او با فیلم‌هایی نوآورانه و سرشار از مضامین انسانی، به‌ویژه توجه ویژه‌اش به کودکان، متمایز شد. او مدافع سرسخت سینمای عمومی بود و میراثی بی‌مانند از آثار انسانی و هنرمندانه از خود به‌جا گذاشت.»

از آمستردام تا مونترال

هودمان در ۱ اوت ۱۹۴۰ در آمستردام به دنیا آمد. در دوران کودکی، ساختن عروسک، بادبادک و اشکال دستی برای او نوعی پناهگاه از دنیای جنگ‌زده بود. او در کتاب زندگینامه‌اش با عنوان «فریم به فریم: سفر یک انیماتور» (۲۰۲۱) نوشته است:

«در دنیایی که تلویزیون هنوز نیامده بود، نمایش عروسکی درخشان‌ترین تجربه کودکی من بود. انیمیشن عروسکی برایم ادامه همان رؤیاست.»

حرفه‌اش را با ساخت تبلیغات در هلند آغاز کرد، اما پس از دیدن آثار نورمن مک‌لارن، پیشگام انیمیشن تجربی کانادا، در یک جشنواره، به انیمیشن علاقه‌مند شد. در سال ۱۹۶۵ با یک حلقه فیلم به مونترال آمد و در بخش انیمیشن هیئت ملی فیلم کانادا مشغول به کار شد.

آثار و افتخارات

هودمان در سال ۱۹۷۰ برای یادگیری تکنیک‌های کلاسیک انیمیشن عروسکی به چکسلواکی سفر کرد و پس از بازگشت، مجموعه‌ای از آثار شاخص را تولید کرد که برخی از آنها عبارتند از:

• «اودبال» (۱۹۶۹)

• «چو-چو» (۱۹۷۲)، برنده جایزه بفتا برای بهترین انیمیشن

• مجموعه فیلم‌های الهام‌گرفته از افسانه‌های مردم اینوئیت، از جمله «خرس بوکننده» (۱۹۹۲)

• سریال محبوب کودکان «لودویک» (۱۹۹۸)

• «تئاتر ماریان» (۲۰۱۱)، آخرین فیلمش برای NFB

• فیلم شخصی و مستقل «۵۵ جوراب» (۲۰۱۱)، که به خاطرات دوران جنگ جهانی دوم و قحطی زمستان ۱۹۴۴–۴۵ در هلند اختصاص داشت.

تقدیر و تأثیرگذاری

در سال ۲۰۰۳، سینماتک کبک با همکاری هیئت ملی فیلم کانادا نمایشگاهی با عنوان «کو هودمان ـ باغ‌های کودکی» برگزار کرد که به آثار و جهان ذهنی او می‌پرداخت. همچنین در سال ۲۰۱۳، مستندی با عنوان «ساخت تاریخ سینما: کو هودمان» تولید شد که به زندگی و دستاورد‌های این هنرمند پرداخت.

هودمان تا پایان عمر، در حوزه فیلم‌سازی مستقل فعال بود و از نسل انیماتور‌هایی بود که با ترکیب فرم هنری، مفاهیم انسانی و دغدغه‌های اجتماعی، جهانی خاص از روایت بصری خلق کرد.