اثرات مخرب سلامتی استفاده طولانی مدت از "اوزامپیک"

به گزارش مجله خبری نگار، دکتر بن بکمن، استاد دانشگاه بریگهام یانگ در یوتا، در گفت‌و‌گو با دیلی میل توضیح داد که اولین مورد از این نگرانی‌ها مربوط به از دست دادن توده عضلانی و استخوانی است. او به یک مطالعه بالینی ۶۸ هفته‌ای اشاره کرد که شامل افرادی بود که سماگلوتاید (ماده فعال در Uzembek و Wegovi) مصرف کردند، جایی که آنها ۲۳ پوند (۱۰ کیلوگرم) چربی و همچنین حدود ۱۵ پوند (۶.۸ کیلوگرم) توده عضلانی بدون چربی از دست دادند.

توده عضلانی پایین و استخوان‌های ضعیف از عوامل خطر ابتلا به عفونت، بیماری‌های بستری در بیمارستان، زمین خوردن و ناتوانی هستند که می‌توانند منجر به افزایش میزان مرگ و میر زودرس به ویژه در افراد مسن شوند.

دکتر بکمن می‌ترسد که اوزمبک ممکن است به "شکنندگی ذهنی" در بین کاربران آن کمک کند. او گزارش‌هایی از برخی از بیماران را ذکر می‌کند که اظهار داشتند این دارو نه تنها میل آنها به غذا خوردن را کاهش می‌دهد، بلکه میل آنها را برای برخی لذت‌های دیگر مانند رابطه جنسی و قهوه نیز ضعیف می‌کند.

او هشدار می‌دهد که این اثر ممکن است منجر به افسردگی شود و به مطالعه‌ای اشاره می‌کند که مصرف کنندگان "اوزمبک" ۱۹۵ درصد بیشتر احتمال دارد که به شدت افسرده شوند و خطر رفتار خودکشی را بیش از ۱۰۰ درصد افزایش می‌دهند. بر اساس پایگاه داده WHO، میزان گزارش افکار خودکشی مرتبط با سماگلوتاید ۴۵ درصد بیشتر از سایر دارو‌ها بود.

با وجود این یافته ها، در ژانویه ۲۰۲۴ سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) بیانیه‌ای صادر کرد و هرگونه ارتباط بین اوزمبک و افکار خودکشی را رد کرد که توسط آژانس دارویی اروپا (EMA) نیز در آوریل همان سال تایید شد.

بکمن همچنین به ارتباط احتمالی بین اوزمبیک و افزایش عود پس از قطع اشاره کرد. در یک مطالعه بالینی بر روی ۲۰۰ نفر که بیش از یک سال سماگلوتاید مصرف کردند، شرکت کنندگان ۱۷ درصد از وزن خود را از دست دادند، اما پس از قطع دارو ۱۲ درصد از وزن خود را به دست آوردند.

در مطالعه دیگری از دانشگاه نورث وسترن، محققان دریافتند که اکثر افرادی که مصرف دارو را متوقف کردند، دو سوم وزن از دست رفته را به دست آوردند و مشکلات سلامتی از جمله فشار خون بالا و کلسترول و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش دادند.

در مورد تاثیر دارو بر چربی، دکتر بکمن توضیح می‌دهد که بدن پس از قطع اوزمبک در بازیابی توده چربی مشکلی ندارد. در برخی موارد، دارو حتی ممکن است تولید سلول‌های چربی جدید را تحریک کند و با افزایش تعداد سلول‌های چربی، احتمال به دست آوردن چربی بیشتر را افزایش دهد.

در حالی که بکمن فواید دارو‌های کاهش وزن را تصدیق می‌کند، از استفاده از آنها با احتیاط و در دوز‌های پایین حمایت می‌کند. او توضیح می‌دهد که دوز "اوزامبیک" که در درمان دیابت نوع ۲ استفاده می‌شود، از ۰.۲۵ میلی گرم در هفته شروع می‌شود و در صورت مصرف دارو به تدریج به ۰.۵ میلی گرم افزایش می‌یابد. برای بیماران کاهش وزن، دوز آنها ممکن است به ۲ میلی گرم در هفته افزایش یابد، که دکتر بکمن آن را "بیش از حد بالا" می‌داند.

وی همچنین بر اهمیت قطع مصرف دارو پس از یک دوره مصرف برای ارزیابی اثرات آن بر میل به غذا خوردن با هدف دستیابی به کاهش وزن پایدار بدون وابستگی مداوم به دارو‌ها تأکید کرد.

منبع: دیلی میل