به گزارش مجله خبری نگار، به همین دلیل نیویورک تایمز با جدیت به بررسی روابط پرداخته و از محققان برجسته و رواندرمانگران جهانی کمک گرفته تا راهنماییهایی در خصوص تقویت روابط دوستانه، ازدواج و روابط خانوادگی ارائه دهد.
گاهی این متخصصان توصیههایی میکنند که شاید انجام آنها یک عمر طول بکشد و گاهی ایدههایی ساده، اما بسیار مؤثر مطرح میکنند. در ادامه بهترین توصیههای این کارشناسان را مرور میکنیم:
دکتر ماریزا جی. فرانکو، روانشناس، برای تقویت روابط افلاطونی پیشنهاد میکند از استراتژیای به نام «تعویض گلدان» استفاده کنید. این روش به بازسازی نحوه ارتباط شما با یک دوست اشاره دارد و میتواند رابطهتان را صمیمانهتر کند.
بهعنوان مثال، میتوانید از همکار خود بخواهید به جلسه بعدی باشگاه کتابخوانی شما بیاید یا دوستی که معمولاً با او به کافه میروید را به یک پیادهروی دعوت کنید. این تغییرات ساده میتوانند روح تازهای به رابطه شما ببخشند. گذراندن زمان در شرایط متفاوت به شما اجازه میدهد جنبههای جدیدی از شخصیت دوستتان را کشف کنید.
اگر در مرحله آشنایی هستید، احتمالاً در تشخیص «پرچمهای قرمز» یا همان هشدارهای جدی مهارت پیدا کردهاید. اما «پرچمهای زرد» – رفتارها یا نگرشهایی که نشان میدهند باید با احتیاط پیش بروید – میتوانند حتی برای افراد آگاه هم چالشبرانگیز باشند.
جَنسی دان، ستوننویس خبرنامه Well، درباره نشانههای ظریف در یک رابطه عاشقانه بالقوه میگوید: آیا طرف مقابل همه روابط گذشتهاش را به «دیوانگی» نسبت میدهد؟ آیا نزدیکانتان نسبت به این رابطه جدید نگرانیهایی دارند؟ به گفته دان، این نشانهها لزوماً رابطه را به شکست نمیکشند، اما ارزش توجه دارند.
مشاوران زوجدرمانی بارها از جملات «من» بهعنوان ابزاری برای کاهش سرزنش و ترویج ارتباط سازنده استفاده کردهاند.
فرمول اصلی چنین است: «وقتی Y اتفاق میافتد، من X احساس میکنم» و سپس ابراز یک نیاز.
برای مثال، بهجای اینکه بگویید: «همیشه موقع شام سرت توی تلفن است!»، میتوانید بگویید: «وقتی موقع شام به تلفنت نگاه میکنی، احساس تنهایی میکنم و دوست دارم تمام توجهت به من باشد.»
ما در جامعهای زندگی میکنیم که گاهی از مواجهه با غم و اندوه میترسد. تلاش برای پیدا کردن «کلمات درست» برای کمک به یک فرد ناراحت همیشه آسان نیست. اما طبق گزارش دان، برخی عبارات (مانند «هر چیزی دلیلی دارد») میتوانند کوچککننده به نظر برسند.
دیوید کسلر، نویسندهای که سالها پیش پسرش را از دست داده و چندین کتاب در این زمینه نوشته، میگوید غم و اندوه نیازمند تأیید است، نه انحراف. کافی است بگویید: «متأسفم» یا خاطرهای شیرین را به اشتراک بگذارید. حضور شما بسیار مؤثرتر از جملات کلیشهای خواهد بود.
ترنس ریل، خانوادهدرمانگر، میگوید با گذشت زمان بیشتر ما متوجه میشویم که هیچ رابطه عاشقانهای نمیتواند تمام نیازها و خواستههای ما را برآورده کند.
به همین دلیل، او پیشنهاد میکند که گاهی یک «تسویهحساب عاطفی» انجام دهید. از خود بپرسید: «آیا این رابطه به اندازهای که ارزش داشته باشد، چیزهایی به من داده که برای چیزهای ازدسترفته ناراحت باشم؟»
ریل معتقد است که پذیرش و هضم محدودیتهای انسانی یکدیگر، بخش مرکزی روابط بلندمدت است.
درمانگران خانواده بارها تأکید کردهاند که چیزی به نام «نرمال» در رابطه جنسی وجود ندارد.
لوری بروتو، روانشناس و استاد دانشگاه بریتیش کلمبیا، میگوید بسیاری از افراد درگیر تعداد دفعات رابطه جنسی و مقایسه آن با «میانگین معمول» هستند. اما این مقایسه کمکی به بهبود زندگی جنسی شما نمیکند. سؤال مهمتر این است: «چقدر از روابط خود لذت میبرید؟»
دکتر روث وستهایمر، یکی از مشهورترین سکسدرمانگران آمریکا، در سالهای پایانی عمر خود تمرکز خود را از موضوعات جنسی به بحران تنهایی تغییر داد.
او در کتاب آخر خود، که چند ماه پس از مرگش در ۹۶ سالگی منتشر شد، ۱۰۰ درس درباره روابط انسانی ارائه کرد. یکی از این درسها این بود که تعداد دفعات میزبانی یا برنامهریزی خود را نشمارید. قدم اول را بردارید و عزیزانتان را دور خود جمع کنید، چون این کار برای شما شادی به همراه خواهد داشت.
منبع: فوت وفن