به گزارش مجله خبری نگار، ژاپنیها در ۸ دسامبر ۱۹۴۱، ساعاتی پس از حمله غافلگیرانه معروف خود به ناوگان آمریکایی در پرل هاربر، سنگاپور را با حمله به شبه جزیره مالایی تهدید کرده بودند.
حمله ژاپن به مالایی توسط ژنرال تومویوکی یاماشیتا رهبری شد. نیروهای او با استفاده از دوچرخه و سایر تاکتیکهای شگفت انگیز به سرعت در جنگلهای گرمسیری پیشروی کردند.
بریتانیا در سنگاپور پادگانی متشکل از ۸۵۰۰۰ سرباز تقویت شده با ۵۶۲ قطعه توپخانه، از جمله ۲۰۸ اسلحه ضد هوایی، علاوه بر ۲۰۰ خودروی زرهی حفظ میکرد و پادگان بریتانیا در آن زمان منتظر حمله ژاپن به سنگاپور بود، اما معتقد بود که از دریا پرتاب خواهد شد.
نیروهای ژاپنی تحت فرماندهی ژنرال تومویوکی یاماشیتا، که تعداد آنها بیش از ۳۶۰۰۰ سرباز با ۴۴۰ اسلحه نبود، ناگهان در شب ۸ فوریه ۱۹۴۲، تنگهای که شبه جزیره مالایی و سنگاپور را از هم جدا میکرد، عبور کردند و به جزیره نفوذ کردند.
تا صبح روز ۱۵ فوریه، پس از حدود یک هفته جنگ، ژاپنیها بیشتر سنگاپور را تصرف کردند و به حومه شهری به همین نام که حدود یک میلیون نفر در آن زندگی میکردند، نزدیک شدند.
در نبردهای اخیر در حومه سنگاپور، حدود ۲۰۰۰ سرباز بریتانیایی که اکثرا استرالیایی بودند، کشته، نزدیک به ۳۰۰۰ زخمی، همگی اسیر شدند و تلفات ژاپنیها به ۱۷۱۴ کشته و ۳۳۷۸ زخمی رسید.
یکی از گزارشها گزارش داد که فرمانده پادگان بریتانیا در سنگاپور، سر آرتور ارنست پرسیوال، پس از شنیدن گزارشهای شکست نیروهایش هیچ راهی نداشت جز اینکه پس از دعا در کلیسا گفت: "همین، بیایید تسلیم شویم! "
بر اساس روایت دیگری، ژنرال پرسیوال پس از مشورت با فرماندهان خود تصمیم به تسلیم گرفت و در غروب ۱۵ فوریه ۱۹۴۲ با افسران خود پرچم سفید را به مقر ژنرال ژاپنی، یاماشیتا برد. یک تسلیم بی قید و شرط وجود داشت که به موجب آن حدود ۸۰۰۰۰ سرباز بریتانیایی توسط ژاپنیها اسیر شدند، از جمله واحدی از نیروهای نخبه، هنگ پیاده نظام سافولک، که در سال ۱۶۸۵ تأسیس شد. این تسلیم بریتانیا در طول جنگ جهانی دوم بزرگترین تسلیم در تاریخ امپراتوری است.
از قضا، فرمانده پادگان بریتانیا با پرچم سفید اقدام کرد و تسلیم نیروهای خود را امضا کرد که نیروهای مخالف را بیش از دو برابر کرد، غافل از اینکه ژنرال یاماشیتا در حال آماده شدن برای خروج نیروهایش است، زیرا مهمات او تمام شده است و انتظار نداشت نیروهای کمکی به این زودیها برسد. اگر فرمانده انگلیسی یک روز به جنگ ادامه میداد، کشورش را از تسلیم تحقیرآمیزی که لندن را شوکه کرد، نجات میداد.
این شکست پیچیدگیهای جدی ایجاد کرد و چنان تأثیر روانی داشت که مارگارت تاچر، نخست وزیر بریتانیا، بعدا آن را «بدترین فاجعه و تسلیم در تاریخ بریتانیا» توصیف کرد.
پس از تصرف سنگاپور توسط ژاپن، نام خود را به سینان تغییر داد و آن را به قلمرو خود ضمیمه کرد و آن را "بخشی جدایی ناپذیر از امپراتوری ژاپن" اعلام کرد. این وضعیت تا ۵ سپتامبر ۱۹۵۴ ادامه داشت، زمانی که پادگان ۷۷۰۰۰ نفری ژاپنی سینان تحت فرماندهی ژنرال تراوچی، سه روز پس از تسلیم ژاپن، سلاحهای خود را به نیروهای بریتانیایی تسلیم کرد.
طنز دیگر این است که نویسنده تصمیم تسلیم، سر آرتور ارنست پرسیوال، پاسخگو نبود و بی سر و صدا با حقوق بازنشستگی در کشور خود زندگی میکرد تا اینکه در سال ۱۹۶۶ در سن ۷۸ سالگی درگذشت.