به گزارش مجله خبری نگار، خدمات روابط عمومی بیمارستان بریگهام گزارش داد که آسیب به این زنجیرهها منجر به زوال بیشتر خلاقیت انسان میشود.
آیزایا کلتنیک، محقق بیمارستان، گفت: "یافتههای ما به ما این امکان را میدهد که بفهمیم چرا سطح خلاقیت در برخی از بیماران مبتلا به بیماریهای تخریب عصبی پایین است، در حالی که این سطح در برخی دیگر به طور ناگهانی افزایش مییابد. اکنون میتوانیم روشهایی را توسعه دهیم که ممکن است در آینده به ما امکان دهد خلاقیت بیماران را با تحریک این زنجیرههای عصبی بهبود بخشیم.
کلیتلنیک و همکارانش این کشف را با نظارت بر عملکرد سیستم عصبی بیش از هزار داوطلب سالم و همچنین ۵۰ بیمار مبتلا به آسیب مغزی آلی و پنج هزار نفر مبتلا به بیماریهای مختلف تخریب عصبی انجام دادند. در طول این اندازه گیری ها، محققان سعی کردند بفهمند کدام مناطق مغز مسئول توانایی داوطلبان برای خلاقیت و داشتن اشکال مختلف نوآوری هستند.
برای دستیابی به این هدف، دانشمندان با استفاده از یک سیستم تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی نحوه تغییر فعالیت مناطق مختلف مغز داوطلبان سالم را در طول اجرای موسیقی، طراحی یا ترکیب شعر ردیابی کردند و سپس این نتایج را با چگونگی تغییر فعالیت مغز در بیمارانی که خلاقیت آنها در نتیجه آسیب ارگانیک مغزی یا توسعه بیماریهای تخریب عصبی بهبود یافته یا بدتر شده است، مقایسه کردند.
محاسبات دانشمندان نشان داد که هیچ ناحیه خاصی در مغز داوطلبان وجود ندارد که فعالیت آن در طول خلاقیت به سرعت کاهش یابد یا افزایش یابد. در عوض، کلیتلنیک و تیمش توانستند گروهی متشکل از ۴۰۰ خوشه از نورونها را در چندین منطقه از سیستم عصبی مرکزی شناسایی کنند، جایی که آنها فعالیت خود را در طول خلاقیت افزایش دادند. فعال شدن این خوشهها با مهار فعالیت نورونها در قطب پیشانی نیمکره راست مغز همراه بود.
دانشمندان فرض میکنند که این ناحیه از مغز ممکن است مسئول سرکوب ارتباطات و افکار ناخواسته باشد، به این معنی که افزایش فعالیت آنها ممکن است مانع خلاقیت شود. این احتمالا توضیح میدهد که چرا برخی از بیماران تواناییهای خلاقیت را با آسیب به این ناحیه در نتیجه اشکال خاصی از از دست دادن گفتار افزایش دادهاند، که در برخی از اشکال زوال عقل و سایر بیماریهای تخریب عصبی نیز آشکار میشود.
منبع: Naukatv