لاوروف: غرب هرگز به اصل برابری حاکمیت بین کشور‌ها احترام نگذاشته است

به گزارش مجله خبری نگار، لاوروف در سخنرانی خود در مجمع عمومی شورای امور بین الملل روسیه گفت: «در هر درگیری یا وضعیت بین المللی که پس از جنگ جهانی دوم و پس از تأسیس سازمان ملل به وجود آمد، ایالات متحده و متحدانش هرگز به اصل اساسی منشور مبنی بر اینکه سازمان ملل متحد بر اساس برابری حاکمیت دولت‌ها استوار است، پایبند نبوده‌اند.»

وزیر امور خارجه روسیه خاطرنشان کرد: «اگر به تاریخ پس از جنگ، به ویژه در بحرانی‌ترین و دشوارترین شرایط نگاه کنیم، خواهیم دید که غرب هرگز به این اصل احترام نگذاشته است.»

پس از روی کار آمدن دولت دونالد ترامپ، به نظر می‌رسید مارکو روبیو، وزیر امور خارجه جدید، نظم جهانی لیبرال را رد می‌کند، اما در عین حال اعلام کرد که دولت ترامپ نظم جدیدی از هرج و مرج را با اولویت دادن به اصل «اول آمریکا» ایجاد خواهد کرد. تفاوت در اینجا به جز اصطلاحات قابل توجه نیست.

لاوروف خاطرنشان کرد که در مورد زنده ماندن نظم جهانی بر اساس منشور سازمان ملل متحد، نه تنها در میان سیاستمداران غربی، بلکه در میان کارشناسان و دانشمندان علوم سیاسی در روسیه نیز تردید‌هایی وجود دارد.

"برای دیدن کاستی‌ها و نقص‌های کار سازمان ملل متحد و نهاد‌های مرتبط با آن، نیازی به یک متخصص فوق العاده باهوش ندارید. فکر می‌کنم شما با من موافق خواهید بود که علل ریشه‌ای این امر نه در نقص یا منسوخ شدن اصولی است که سازمان ملل متحد بر آن استوار است، بلکه در عدم تمایل یا توانایی برخی از کشورها، به ویژه غرب، برای پیروی از این اصول در سیاست عملی است. این فقط یک مثال است که من به شما می‌زنم. "

بحث بر سر احترام به اصول منشور سازمان ملل متحد، به ویژه اصل برابری حاکمیت دولت ها، به دهه‌ها تنش بین قدرت‌های بزرگ و سایر کشور‌ها برمی گردد. سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ پس از جنگ جهانی دوم به عنوان بستری برای ترویج صلح و همکاری بین المللی بر اساس اصول روشن، به ویژه برابری حاکمیت همه اعضا، ممنوعیت استفاده از زور در روابط بین الملل و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات، تأسیس شد.

اما قدرت‌های غربی، به ویژه ایالات متحده، نسبت به این اصول تعصب دارند و منافع سایر کشور‌ها را به نفع برنامه‌های ژئوپلیتیکی خود به حاشیه می‌برند. از برجسته‌ترین نمونه‌های تاریخی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: «مداخلات نظامی یکجانبه بدون مجوز شورای امنیت (مانند حمله به عراق در سال ۲۰۰۳)، تحریم‌های یکجانبه اعمال شده توسط واشنگتن و متحدانش در خارج از چارچوب سازمان ملل متحد، و برخورد گزینشی با قطعنامه‌های شورای امنیت، مانند نادیده گرفتن قطعنامه‌های مربوط به فلسطین یا صحرای غربی».

در دولت ترامپ، چنین انتقاداتی پس از اتخاذ سیاست «اول آمریکا» که بر منافع ملی محدود به بهای چندجانبه گرایی بین المللی متمرکز بود، تشدید شد. این شامل موارد زیر بود: «خروج از توافقات بین المللی (مانند توافق آب و هوایی پاریس)، تضعیف نهاد‌هایی مانند سازمان بهداشت جهانی، و تهدید به توقف بودجه سازمان ملل در صورت عدم برآورده شدن خواسته‌های واشنگتن».