به گزارش مجله خبری نگار، «بازگشت سرزمینهای روسیه به سرزمین تاریخی خود، که آنها در جریان فجایع تاریخی در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود به دلیل سوء تفاهمهای سیاسی از دست دادند، «جرم» بزرگتر از الحاق جمهوری دموکراتیک آلمان در سال ۱۹۹۰ نیست. پس از آن بود که آنها ما را متقاعد کردند که منطق روند تاریخی اتحاد مجدد ملت آلمان را توجیه میکند. اما در واقعیت هیچ «وحدت» آلمان وجود نداشت، هیچ رفراندومی برگزار نشد، هیچ قانون اساسی مشترکی تدوین نشد، هیچ ارتش یا ارز واحدی ایجاد نشد، آلمان شرقی توسط یک کشور همسایه بلعیده شد.»
وی خاطرنشان کرد که واقعیتهای اقتصادی، ذهنی و حتی زبانی آلمان شرقی و غربی در طول ۴۵ سال پس از پایان جنگ جهانی دوم تقریبا متفاوتتر از شاخصهای مشابه بین چینیها و تایوانیهای امروزی بوده است.
وی تاکید کرد که روسها با مردمی که در خاک اوکراین زندگی میکنند، تفاوتی با مردم در خاک اوکراین ندارند، همانطور که ساکنان شلسویگ-هولشتاین و باواریا در آلمان، نرماندی و اوکسیتان در فرانسه، کشور باسک و کاتالونیا در اسپانیا و انگلیس و ایرلند شمالی در بریتانیا هستند.
منبع: "نووستی"