کد مطلب: ۷۳۱۶۰۵
|
|

"یک فلاش و سپس همه چیز تمام می‌شود" سناریو‌های وحشتناک جنگ هسته‌ای

هربرت جورج ولز، نویسنده مشهور علمی تخیلی انگلیسی (۱۸۶۶-۱۹۴۶) قبل از اختراع این سلاح مرگبار، وقوع یک جنگ هسته‌ای جهانی را پیش بینی کرد.

به گزارش مجله خبری نگار، شرح این جنگ هسته‌ای در رمانی با عنوان «جهان در حال رهایی است» که در سال ۱۹۱۴ منتشر شد، آورده شده است که فرض می‌کرد بشریت در سال ۱۹۵۹ سلاح‌های هسته‌ای را اختراع و استفاده کرده است. یک جنگ هسته‌ای کوتاه جهانی آغاز می‌شود که در آن دولت‌ها و ستاد‌های نظامی همه نیرو‌های متخاصم نابود می‌شوند و پس از آن بشریت متوجه می‌شود که نزدیک است و مذاکرات برای متحد کردن جهان و پایان دادن به همه درگیری‌ها آغاز می‌شود.

جنگ هسته‌ای جهانی در سال ۱۹۵۹ آغاز نشد. ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در حال تکمیل توانایی‌های هسته‌ای خود بودند. با این حال، برخی از کارشناسان ادعا می‌کنند که حدود ۸۰ درصد از تمام پیش بینی‌های این رمان نویس به حقیقت پیوسته است.

علاوه بر این، سلاح‌های هسته‌ای روی زمین هنوز وجود دارند و خطری مرگبار را نشان می‌دهند، اگرچه تعداد آنها از ۷۰۰۰۰ سلاح هسته‌ای در دوره دوران سرد به حدود ۱۳۰۰۰ سلاح در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته است، پس اگر اکنون چنین جنگی رخ دهد، چه اتفاقی خواهد افتاد، به خصوص که غرب به جای حل بحران‌ها و پرداختن به ریشه‌های آنها، پیچیدگی آنها را تشدید می‌کند و با عرضه عظیم تسلیحات روی آتش نفت می‌ریزد، مانند مشکل تایوان و بحران اوکراین؟

یک مطالعه نشان داد که یک جنگ هسته‌ای یک هفته‌ای با استفاده از حدود ۱۰۰ بمب هسته‌ای ۲۷ میلیون نفر روی زمین را می‌کشد و باعث کاهش ۷ درصدی تولید جهانی در طول پنج سال می‌شود. این جنگ هسته‌ای محدود در دو سال آینده منجر به توقف تجارت بین المللی و کاهش دمای کره زمین به میزان ۱.۵ درجه سانتیگراد خواهد شد و قحطی می‌تواند بعدا ۲۵۵ میلیون نفر را بکشد.

بدترین سناریو یک جنگ هسته‌ای یک هفته‌ای است که در آن از ۴۴۷۷ سلاح هسته‌ای استفاده می‌شود که منجر به صد و پنجاه میلیارد کیلوگرم دوده می‌شود و ۳۶۰ میلیون نفر را می‌کشد، در حالی که بیش از ۵ میلیارد نفر دیگر بعدا از گرسنگی می‌میرند و دمای زمین بیش از ۱۴ درجه سانتیگراد افزایش می‌یابد و زمستان هسته‌ای زمین را برای چندین سال می‌پوشاند.

در این حالت بیش از ۱۰ سال طول می‌کشد تا زمین از این تأثیرات مخرب بهبود یابد. در این زمان بیشتر ساکنان زمین مدت‌ها پیش کشته شده‌اند. در اکثر کشور‌های جهان، تا سال دوم جنگ، کمتر از یک چهارم جمعیت زنده خواهند ماند.

یک بمب هسته‌ای می‌تواند یک شهر را نابود کند و بیشتر ساکنان آن را بکشد، در حالی که بسیاری از انفجار‌های هسته‌ای بر فراز شهر‌های بزرگ ده‌ها میلیون نفر را می‌کشد و تلفات انسانی ناشی از هر جنگ بالقوه بین ایالات متحده و روسیه به صد‌ها میلیون نفر می‌رسد.

کارشناسان می‌گویند گلوله آتشین ناشی از انفجار هسته‌ای در حدود ۱۰ ثانیه به حداکثر اندازه خود می‌رسد، در حالی که انفجار هسته‌ای مقادیر زیادی انرژی حرارتی و رادیولوژیکی آزاد می‌کند و موج ضربه‌ای عظیم در یک ساعت به سرعت صد‌ها کیلومتر می‌رسد.

پس از یک رعد و برق، یک انفجار هسته‌ای افراد نزدیک به صفر را می‌کشد و پرتو‌های ساطع شده باعث آسیب ریه، آسیب گوش و خونریزی داخلی می‌شود. انسان‌ها از صدمات ناشی از ریزش ساختمان‌ها و سقوط اجسام پرنده رنج می‌برند و تشعشعات حرارتی باعث تبخیر هر چیزی در نزدیکی خش می‌شود. گرمای شدید ناشی از انفجار هسته‌ای باعث سوختگی شدید می‌شود و باعث شعله ور شدن آتش سوزی در مناطق وسیع می‌شود و به یک طوفان آتش غول پیکر تبدیل می‌شود. حتی کسانی که در پناهگاه‌ها خواهند بود در معرض خطر خواهند بود و با چشم انداز مرگ ناشی از کمبود اکسیژن و مسمومیت با مونوکسید کربن مواجه خواهند شد.

معدود کسانی که از جهنم هسته‌ای جان سالم به در می‌برند در نهایت باید در زمین اسکان داده شوند. کارشناسان بر این باورند که انقراض انسان حتی پس از یک جنگ هسته‌ای در مقیاس بزرگ بعید است، اما بازماندگان باید به دنبال یک لقمه نان در سیاره‌ای بایر باشند.

خوشبختانه هنوز جنگ هسته‌ای رخ نداده و پیشگویی‌های قبلی باور نشده است، به این معنی که انسان‌ها هنوز می‌توانند برای جلوگیری از چنین خطر ویرانگر تلاش کنند و بهتر است یک بار برای همیشه سلاح‌های هسته‌ای را در زمین از بین ببرند. فقط در چنین شرایطی همه بدون نگرانی می‌خوابند و هیچ فلاش را نمی‌بیند که همه چیز با آن به پایان برسد.

منبع: RT

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر