به گزارش مجله خبری نگار، راجر فدرر سوئیسی مهمترین رقیب رافائل نادال در تمام این سالها بوده است. فدرر به مناسبت خداحافظی رقیب دیرین خود رافائل نادال از میادین پیامی بلندبالا منتشر کرد و ضمن مرور خاطرات گذشته به تمجید از اسطوره اسپانیایی پرداخت.
متن پیام فدرر مهمترین رقیب نادال به شرح زیر است:
رافا، همانطور که برای خداحافظی از دنیای تنیس آماده میشوی، میخواهم چند نکته را قبل از اینکه شاید احساساتی شوم با تو در میان بگذارم.
بگذارید با بیان نکات بدیهی شروع کنیم: بارها من را شکست دادی. بیشتر از آنکه من بتوانم تو را شکست دهم. تو مرا به گونهای که هیچکس دیگر نمیتوانست به چالش کشیدی. در زمین خاک رس، حس میکردم پا به حیاط خلوت تو گذاشتهام و برای حفظ موقعیتم مرا مجبور کردی بیشتر از آنچه که فکرش را میکردم تلاش کنم. تو مرا وادار کردی بازیام را از نو بسازم. حتی اندازه صفحه راکتم را تغییر دادم، به امید اینکه بتوانم برتری پیدا کنم.
من خیلی اهل خرافات نیستم، اما تو در این زمینه هم منحصربهفرد بودی. روتینی که داشتی. همه آن عادات و تشریفات. بطریهای آب را مانند آدمکهای اسباببازی در صف قرار میدادی، موهایت را مرتب میکردی، لباس زیرت را تنظیم میکردی... همه اینها را با نهایت تمرکز انجام میدادی. راستش را بخواهی، همه کارهایت را دوست داشتم. چون خیلی خاص بود. کاملاً مال تو بود؛ و میدانی چیست رافا؟ تو باعث شدی بیشتر از همیشه از بازی لذت ببرم.
خوب، شاید اولش نه. بعد از مسابقات اوپن استرالیا ۲۰۰۴، برای اولین بار به رتبه شماره یک رسیدم. فکر میکردم در اوج دنیا هستم؛ و واقعاً هم بودم – تا دو ماه بعد، که تو در مایمی با آن تیشرت آستینحلقهای قرمز، بازوان تنومندت را به رخ کشیدی و مرا قاطعانه شکست دادی. همه آن حرفهایی که در مورد تو شنیده بودم – بازیکن جوانی از مایورکا، یک استعداد فوقالعاده، کسی که احتمالاً روزی قهرمان یک گرند اسلم خواهد شد – فقط هیاهو نبود.
ما هر دو در آغاز مسیرمان بودیم و در نهایت این مسیر را با هم طی کردیم. ۲۰ سال بعد، رافا، باید بگویم: چه دوره شگفتانگیزی را پشت سر گذاشتی. از جمله ۱۴ قهرمانی در اوپن فرانسه که تاریخی است! تو مایه افتخار اسپانیا و کل دنیای تنیس هستی.
هنوز به خاطراتی که با هم ساختیم، فکر میکنم؛ ترویج این ورزش با هم. آن مسابقه در زمینی که نصف چمن و نصف خاک بود. رکوردشکنی با بیش از ۵۰،۰۰۰ هوادار در کیپتاون آفریقای جنوبی... همیشه با هم میخندیدیم. در زمین مسابقه همدیگر را از پا میانداختیم و بعد در مراسم اهدای جام به هم دلداری میدادیم.
همچنان از تو ممنونم که مرا در سال ۲۰۱۶ برای افتتاح آکادمیات به مایورکا دعوت کردی. به نوعی خودم را آنجا دعوت کردم! میدانستم خیلی مؤدب هستی که اصرار کنی حضور داشته باشم، اما نمیخواستم آن را از دست بدهم. تو همیشه الگوی کودکان در سراسر دنیا بودهای و من و میرکا خوشحالیم که فرزندان ما هم در آکادمیهای تو تمرین کردهاند. آنها فوقالعاده لذت بردند و چیزهای زیادی یاد گرفتند، مانند هزاران بازیکن جوان دیگر. البته همیشه نگران بودم بچههایم به خانه برگردند و با دست چپ تنیس بازی کنند؛ و بعد دیداری که در لندن در لیور کاپ سال ۲۰۲۲ داشتیم. آخرین مسابقهام. اینکه آن شب کنارم بودی، نه به عنوان رقیبم بلکه به عنوان همتیمی در بازی دو نفره، برایم بسیار ارزش داشت. بودن در کنار تو در آن شب و اشکهایی که با هم ریختیم، برای همیشه یکی از خاصترین لحظات دوران حرفهای من خواهد بود.
رافا، میدانم که تمرکزت حالا معطوف آخرین مرحله از دوران ورزشی حماسیات است. وقتی تمام شود، صحبت خواهیم کرد. فعلاً فقط میخواهم به خانواده و تیمات تبریک بگویم که نقش بزرگی در موفقیتهایت داشتند. میخواهم بدانی که دوست قدیمیات همیشه تو را تشویق میکند و برای هر چیزی که در آینده انجام دهی با همان شدت حمایتت میکند.