یک طوفان خورشیدی معمایی را توضیح می‌دهد که ۳۸ سال پیش اورانوس و قمر‌های آن را احاطه کرده بود

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه لندن می‌گویند که معمایی را حل کرده اند که دهه‌ها آنها را بر سر اورانوس متحیر کرده است. این رمز و راز مربوط به داده‌های جمع آوری شده توسط کاوشگر وویجر ۲ ناسا است که در سال ۱۹۸۶ از نزدیکی هفتمین دورتر منظومه شمسی از خورشید عبور می‌کرد، که در آن زمان غیرقابل درک به نظر می‌رسید.

اکنون، دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که یک طوفان خورشیدی غیرمعمول قوی ممکن است به طور تصادفی هنگام عبور وویجر ۲ از این سیاره رخ داده باشد.

نتایج پرواز نشان داد که کمربند‌های تابشی روی این سیاره فوق العاده شدید هستند و پس از کمربند‌های اطراف مشتری در رتبه دوم قرار دارند. با این حال، بقیه مگنتوسفر اورانوس (حباب مغناطیسی) تقریبا فاقد پلاسما (اتم‌های گاز یا ذرات باردار الکتریکی) بود، به این معنی که هیچ منبع مشخصی از ذرات باردار برای تغذیه آن کمربند‌ها وجود نداشت.

با توجه به مگنتوسفر تقریبا خالی، دانشمندان در آن زمان فرض کردند که پنج قمر اورانوس جهان‌های مرده بیکار هستند و هیچ فعالیت مداوم ندارند.

با این حال، یافته‌های جدید که در مجله Nature Astronomy منتشر شده است، نشان می‌دهد که آنها ممکن است در حال حاضر فعال باشند و حتی ممکن است اقیانوس‌هایی در زیر سطح خود داشته باشند.

دکتر ویلیام دان، یکی از نویسندگان گروه فیزیک و نجوم در دانشگاه کالج لندن، گفت: "تقریبا هر چیزی که ما در مورد اورانوس می‌دانیم بر اساس پرواز دو روزه وویجر ۲ است. این مطالعه جدید نشان می‌دهد که بسیاری از رفتار‌های عجیب این سیاره را می‌توان با بزرگی رویداد آب و هوای فضایی که در طول آن بازدید رخ داده است، توضیح داد.

تصور می‌شود که بسیاری از رفتار‌های عجیب اورانوس، که دانشمندان قبلا قادر به توضیح آن نبوده اند، را می‌توان به تأثیر یک طوفان خورشیدی قدرتمند نسبت داد که در هنگام عبور کاوشگر وویجر ۲ در نزدیکی این سیاره در سال ۱۹۸۶ رخ داد.

در طول این طوفان خورشیدی، این امکان وجود دارد که باد خورشیدی میدان مغناطیسی سیاره یا "حباب مغناطیسی" را فشرده کرده باشد و در نتیجه برخی از ذرات مانند یون‌های آب که قبلا شواهدی از آب مایع در قمر‌های اورانوس در نظر گرفته می‌شدند، از بین بروند.

اکنون، با درک جدید، اعتقاد بر این است که طوفان خورشیدی ممکن است این یون‌های آب را از سیاره دور کرده باشد، که عدم وجود آنها در داده‌ها را توضیح می‌دهد. این بدان معناست که ممکن است در واقع آب مایع در قمر‌های اورانوس وجود داشته باشد، اما طوفان خورشیدی هر گونه شواهدی از حضور خود را در طول عبور از وویجر ۲ پنهان کرده است.

بر اساس این اکتشافات جدید، اکنون یک ماموریت فضایی جدید برای بازدید از اورانوس به منظور جمع آوری داده‌های بیشتر و درک بهتر سیاره در حال توسعه است.

منبع: ایندیپندنت