به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه جدید که توسط یک تیم بین المللی از دانشمندان انجام شد، دادههای ژنتیکی جمع آوری شده از ۲.۶ میلیون نفر را در ۱۳ مجموعه مختلف از دادههای DNA مورد بررسی قرار داد. این شامل ۱۲۰۲۹۵ افراد مبتلا به نقرس بود.
با مقایسه کدهای ژنتیکی افراد مبتلا به نقرس با افراد بدون نقرس، این تیم ۳۷۷ منطقه خاص از DNA را پیدا کرد که در آن تفاوتهای خاصی در مورد وجود این بیماری وجود داشت که ۱۴۹ مورد از آنها قبلا با نقرس مرتبط نبودند.
در حالی که عوامل سبک زندگی و محیط مطمئنا هنوز هم نقش دارند، یافتهها نشان میدهد که عوامل ژنتیکی نقش کلیدی در تعیین اینکه آیا فرد به نقرس مبتلا میشود یا خیر ایفا میکنند. دانشمندان بر این باورند که ممکن است پیوندهای ژنتیکی بیشتری نیز وجود داشته باشد که هنوز کشف نشده اند.
تونی مرمن، اپیدمیولوژیست از دانشگاه اوتاگو در نیوزیلند، گفت: نقرس یک بیماری مزمن با مبنای ژنتیکی است و به دلیل تقصیر فرد مبتلا نیست. این افسانه که نقرس ناشی از سبک زندگی یا رژیم غذایی است باید از بین برود.
نقرس زمانی شروع میشود که سطوح بالایی از اسید اوریک در خون وجود داشته باشد، که سپس سوزنهای کریستالی تیز در مفاصل تشکیل میدهند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن شروع به حمله به این کریستالها میکند، باعث درد و ناراحتی زیادی میشود.
محققان پیشنهاد میکنند که ژنتیک در هر مرحله از این فرآیند مهم است. این امر به ویژه بر احتمال حمله سیستم ایمنی بدن به کریستالها و نحوه انتقال اسید اوریک در سراسر بدن تأثیر میگذارد.
میرمن میگوید، علاوه بر اینکه درک بهتری از علل نقرس به ما میدهد، این مطالعه جدید گزینههای بیشتری را در اختیار دانشمندان قرار میدهد تا در مورد درمان ها، به ویژه از نظر مدیریت پاسخ ایمنی بدن به تجمع اسید اوریک، بررسی کنند. در واقع میتوان از داروهای موجود برای این کار استفاده مجدد کرد.
محدودیتهایی برای این مطالعه وجود داشت، از جمله اینکه اکثر دادهها از افراد اروپایی تبار بودند، و برخی از رکوردها به جای تشخیص بالینی، به خود-گزارش نقرس متکی بودند.
این مطالعه دقیق در مجله Nature Genetics منتشر شده است.
منبع: Science Alert