قدرشناسی عملی که در وجود خیلی‌ها کمرنگ شده است

به گزارش مجله خبری نگار، «همکارتان شما را رقیب خودش می‌داند و گاهی در حق شما شیطنت می‌کند». «همسرتان بی روحیه شده است و انگار چشمه عاطفه ورزی اش با شما خشک شده است». «دوست تان دیگر مثل قبل با شما رفاقت نمی‌کند» و…. قرار گرفتن در همه این شرایط طبیعی است، اما کافی است که شما به جای تندروی ۰ تلافی جویی ۰ مقایسه و طعنه ۰ یک رفتار آرام و با سیاست را انتخاب کنید. به این افراد نشان دهید که هنوز به آنها امید دارید. قدر خوبی هایشان را می‌دانید؛ سیاستی که امروزه در رفتار برخی افراد کمرنگ است و قدرشناسی نام دارد. 

کدام گره‌ها باز می‌کنیم؟ 

همین مهارت تشکر و شکر گذاری نتیجه‌های فوق العاده‌ای را نشان می‌دهد که هر کدامشان دغدغه و مسئله زندگی خیلی هاست. کسی که مهارت قدرشناسی را دارد پرخاشگری به طور چشمگیری در رفتارهایش کاهش خواهد داشت و انرژی مثبتی که دارد در پیدا کردن دوستان جدید به او کمک می‌کند. افزایش صبر و توان تحمل و قدرت روحی افزایش عزت نفس و ایجاد حال خوب و احساس رضایت از زندگی از دستاورد‌های همین مهارت و ویژگی اخلاقی است.

اینکه فردی خوبی‌ها را بیشتر ببیند باعث می‌شود اضطراب و نگرانی هایش کاهش پیدا کند و دیگران از معاشرت با او لذت ببرند. 

۳ گام تا شکر گذاری 

۱ – اگر فکر می‌کنید که شما هم مهارت شکر گذاری کردن را در زندگی تان کم دارید برای این جای خالی به خوبی فکر کنید. لحظه‌هایی که کمبود این مهارت برایتان دردسر ساخته را به یاد بیاورید؛ مثلا وقتی همسرتان از امور خانه خسته بود و شما او را ندیده گرفتید. چه کشاکش دنباله داری را به راه انداختید؟ وقتی از لطف همکارتان تشکر نکردید و او دیگر با شما همکاری نکرد چه حسی پیدا کردید؟

۲- شکر گذاری کردن قدرت می‌خواهد. شما باید حس رفاقت با بقیه را داشته باشید. با خودتان بگویید که هر آدمی ممکن است اشتباه کند و اگر کسی لطفی در حق شما انجام داد وظیفه اش نبوده؛ چون تصور این اندیشه ممکن است به این خاطر باشد که ما مادام لطف و محبت دیگران را وظیفه آنها می‌دانیم.

گاهی هم عده‌ای می‌گویند که خوبی‌ها نیازی به گفتن ندارد در حالی که اتفاقا دیدن خوبی‌ها و حسن‌ها باعث می‌شود که افراد به تکرار آن خوبی‌ها ترغیب شوند.

۳- حالا وقت این است که درباره خوبی‌های دیگران بزرگنمایی داشته باشید؛ مثلا با خودتان فکر کنید که افراد دور و بر شما ممکن بود این خوبی‌ها را نداشته باشند یا حتی می‌توانستند کمک هایشان را از شما دریغ کنند از نزدیک‌ترین آدمی که اطرافتان است شروع کنید؛ حتی فردی که در مترو یا اتوبوس به شما جای نشستن داده است! می‌توانید قدرشناسی تان را خیلی ساده بیان کنید؛ مثلا «خیلی ممنونم». «لطف کردید» یا «خداروشکر که شما هستید». 

منبع:اینفو