عنتری که تب فضای مجازی را بالا برد

به گزارش مجله خبری نگار، یک مسابقه در میان است؛ مسابقه‌ای که پایانی ندارد. هرقدر حیوان دست‌آموز آنها عجیب و غریب‌تر و طناز‌تر باشد، آنها می‌توانند از ادا‌واطوارشان فیلم و عکس‌های جذاب‌تری تهیه کنند و فالوئر‌های خود را که بازار نشو و نما و نمایش‌شان را گرم نگه می‌دارند، در صفحات مجازی خود پاگیر کنند. دیگر سگ‌های پشمالو و گربه‌های ملوس نمی‌توانند به‌تن‌هایی این صحنه نمایش را بچرخانند و حیوان دست‌آموز دیگری به میدان آورده‌اند که جذاب‌تر و خوش‌اداتر است؛ بچه‌میمون‌های بازیگوش چشم‌قلمبه...؛ میمون‌های شیرخواری که قاچاقچیان حیات‌وحش پس از کشتن مادران‌شان آنها را راهی ایران می‌کنند تا آدم‌های تنوع‌طلبی که به طمع جذب لایک، کامنت و فالوئر، هر روز با ابزار تازه‌ای خود را در معرض توجه دیگران قرار می‌دهند، با این موجودات جدید نشو و نمای بیشتری داشته باشند. دنبال‌کنندگان و مقلدان این افراد ملون‌مزاج هم کم نیستند و چیزی نمانده که میمون‌های پراداواطوار هم مانند سگ‌های پشمالو به یکی از اجزای لازم برای اثبات تجدد اهالی مد تبدیل شوند.

ابزار‌های تازه معرکه‌گیران

تصاویر و ویدئو‌هایی را که مشتریان‌شان فرستاده‌اند، توی صفحات مجازی خود می‌گذارند تا برای بچه‌میمون‌هایی که به‌تازگی به چنگ آورده‌اند، زودتر خواهان پیدا شود. بچه‌میمون‌هایی که در این تصاویر و فیلم‌ها دلبری می‌کنند، شیطان و سرحالند؛ ژوپیتر درحالی‌که لباس یکی از باشگاه‌های فوتبال خارجی را به تن دارد، با توپ پارچه‌ای ورجه وورجه می‌کند و لوسی با دامن چین‌دار راه‌راه و روبان صورتی‌ای که به مو‌های کم‌پشتش بسته شبیه عروسکی طناز شده است. کلنل هم به خانه تازه‌اش حسابی خو گرفته و در آغوش صاحبش به خوابی عمیق فرورفته است، ولی میمون‌های تازه‌ای که در صفحات مجازی خود به نمایش گذاشته‌اند، هنوز گیج و سرگردانند و هرقدر هم مالکان صفحات مجازی برای صید کردن مشتری و بر سر ذوق آوردن فالوئر‌های خود همت به خرج دهند، نمی‌توانند امیدوار باشند که آنها با این سرعت گرمای آغوش مادر و مرگ او را از یاد ببرند و مقابل دوربین گوشی‌های تلفن همراه حرکات و ژست‌هایی مشتری‌پسند داشته باشند.

بچه‌میمون‌های بی‌مادر

سن اغلب این موجودات کوچک ثروت‌آفرین به ۶‌ماه هم نمی‌رسد و هنوز در دوره شیرخوارگی قرار دارند، اما مادر در کنار آنها نیست تا این دوره را به سیر طبیعی طی کنند. بچه‌میمون‌ها در دوران شیرخوارگی به مادرشان وابستگی زیادی دارند و قاچاقچیان حیات‌وحش کشور‌های تایوان، افغانستان و پاکستان برای اینکه به‌سادگی آنها را به چنگ آورند، اول مادرشان را می‌کشند و بعد پیش از آنکه نوزاد بی‌مادر از شوک درآید و با دست و پا‌های کم‌توانش بتواند مقاومت کند، او را داخل کیسه‌های بی‌منفذی قرار می‌دهند که گرسنگی، تشنگی و کمبود اکسیژن شور و انرژی‌اش را به کلی بگیرد و تسلیم و بی‌اراده انتظار بکشد تا دور از چشم قانون و با پشت سرگذاشتن مرز‌های کشور مبدأ به‌دست فروشندگان ایرانی برسد.

بازار‌های مجازی، مشتریان واقعی

اگرچه محل فروش این بچه‌میمون‌های غریب هنوز هم در بازار‌های غیرقانونی مانند جمعه بازار اتوبان آزادگان است، ولی صید مشتری بیشتر در فضای مجازی انجام می‌شود و گردانندگان صفحات مجازی با بازاریابی فریبنده خود، شوق خرید این حیوانات را به تبی فراگیر تبدیل می‌کنند. کامران یکی از این بازاریابان و فروشندگان است که در میان دنبال‌کنندگان پیجش به عرضه حیوانات خاص شهرت دارد. او پیش از این فقط سگ خانگی تبلیغ و عرضه می‌کرد و اگر هم کسی برای خرید گربه‌های ملوس خوب هزینه می‌کرد، حتما سفارشش را می‌پذیرفت، اما حالا که در عرضه سگ خانگی دست زیادشده و برای باقی ماندن مشتریان تنوع‌طلبش در جمع فالوئرهایش پیجش یا باید قیمت‌ها را پایین بیاورد یا در دکان مجازی خود سگ‌های عجیب‌تر و خاص‌تری بچیند، راه‌حل دیگری انتخاب کرده و به تبلیغ و فروش بچه‌میمون روی آورده که محصولی خاص‌تر و باکلاس‌تر از سگ‌ها و گربه‌های پشمالوست. در طول ۸‌ماه اخیر که او به تبلیغ و عرضه میمون روی آورده، تعداد فالوئرهایش افزایش چشمگیری داشته‌اند و کار و بار فروشنده‌ای هم که سفارش‌ها را برای تحویل به بازار آزادگان می‌برد، به برکت ۱۵ میلیون تومانی که اهالی مد برای خرید بچه‌میمون‌ها هزینه می‌کنند، هر روز سکه‌تر از روز قبل می‌شود.

بعد از بلوغ پرخاشگر می‌شوند

میمون رزوس که از گونه‌های پرمشتری و جذاب بچه‌میمون‌های وارداتی است، فقط و فقط در دوران نوزادی به‌دلیل اینکه آغوش و محبت مالکش خلأ وجود مادر را برایش پر می‌کند، موجودی آرام است و پس از بالغ شدن به موجودی پرخاشگر و غیرقابل کنترل تبدیل می‌شود و دیگر صاحبانشان نمی‌توانند برای جذاب کردن تصاویر خود در فضای مجازی به آنها دل ببندند و نگهداری این عروسک‌های خوش‌ادا در نوجوانی به مشکلی برای اهالی مد تبدیل می‌شود. محمد کریمی که حامی حیوانات است، می‌گوید:

«بر خلاف میمون‌های نوزاد، میمون‌های بالغ مشتری ندارند و صاحبان‌شان با رهاسازی میمون‌ها در طبیعت یا حتی کشتن آنها خود را خلاص می‌کنند.» در کنار این زجر و عذابی که به میمون‌ها وارد می‌شود و همچنین خطری که آنها برای حیات‌وحش کشور دارند، بیماری‌های مشترک زیادی نیز بین آنها و انسان وجود دارد که در مواردی به سرعت شیوع پیدا می‌کند؛ هرپس، هاری و هپاتیت ازجمله این بیماری‌های قابل انتقال است.

منبع: همشهری