چقدر باید به قانون ۵ ثانیه اهمیت بدهیم؟

به گزارش مجله خبری نگار، ظاهرا قانونی نانوشته در عرف عمومی وجود دارد به اسم «قانون ۵ ثانیه»؛ به این معنی که اگر یک خوراکی را که از دستتان روی زمین افتاده، تا قبل از ۵ ثانیه بردارید، هنوز آلوده نشده و می‌شود آن را خورد. این موضوع باعث بحث‌های خانوادگی و شبه‌علمی بی‌شماری بوده است که برخی ادعا می‌کنند واقعی است و برخی دیگر آن را دروغ می‌دانند. به گزارش فرادید، این سوال ساده‌ای به نظر می‌رسد، اما علم همیشه آن را جدی نگرفته است. خوشبختانه، محققان مدرن سرانجام در حال کشف تفاوت‌های ظریف قانون ۵ ثانیه هستند.

باکتری‌ها چقدر سریع می‌توانند غذا را آلوده کنند؟

کلید قانون ۵ ثانیه، درک سرعت انتقال باکتری از سطح زمین به غذای شماست. دونالد شافنِر، دانشمند علوم غذایی دانشگاه راتگرز می‌گوید بسیاری از افراد این اندازه‌گیری را اشتباه گرفته‌اند. در واقع، قبل از سال ۲۰۱۶، تنها یک تحقیق دقیق دیگر درباره قانون ۵ ثانیه انجام شد؛ یک مطالعه داوری‌شده توسط پل داوسون، دانشمند علوم غذایی در دانشگاه کلمسون در سال ۲۰۰۷. داوسون و همکارانش گزارش کردند که غذا می‌تواند بلافاصله باکتری‌ها را در تماس با یک سطح جذب کند، اما این مطالعه بیشتر روی مدت زمانی که باکتری‌ها می‌توانند روی سطوح زنده بمانند تا مواد غذایی را آلوده کنند، متمرکز بود. به همین دلیل است که شافنر و شاگردش رابین میراندا تصمیم گرفتند تنوع بیشتری از غذا‌ها را در شرایط متنوع‌تر بیازمایند.

زمان بیشتر، باکتری بیشتر

آزمایش‌هایی که آنها در مجله میکروبیولوژی کاربردی و محیطی در سال ۲۰۱۶ گزارش کردند، نشان می‌داد قانون ۵ ثانیه اصلاً قانون درستی نیست. آنها دریافتند هرقدر غذا روی یک سطح پوشیده از باکتری بیشتر بماند، باکتری‌های بیشتری به آن می‌چسبد، اما به محض برخورد غذا با زمین، باکتری‌های زیادی جمع می‌شوند. این جا مقصر زمان نیست، رطوبت است. غذای مرطوب (در این مورد هندوانه) نسبت به غذای خشک، مانند نان یا آب‌نبات، باکتری بیشتری جذب کرد. سطوح فرش‌شده، باکتری‌های کمتری را نسبت به کاشی یا فولاد ضدزنگ به غذا منتقل کردند، چون سطوح فرش‌شده محلول باکتریایی را که دانشمندان به کار بردند، جذب کردند. از آن زمان، مطالعات بیشتری تایید کردند که انتقال باکتری‌ها در آشپزخانه چقدر آسان است، چه روی انگشتان یا صرفاً با استفاده از همان تخته برش گوشت و سبزیجات (حتی وقتی بین استفاده کردن شسته شود).

اما آیا خوردن غذا از روی زمین بی‌خطر است؟

بنابراین، اگر علم به طور کامل قانون ۵ ثانیه را رد کرده، آیا به این معناست که خوردن غذایی که روی زمین افتاده، خطرناک است؟ پاسخ به سطح و نوع باکتری که ممکن است منتقل شود، بستگی دارد. داوسون می‌گوید: «اگر در بیمارستان باشید و چیزی از دستتان روی زمین بیفتد، بعید است بخواهید آن را بردارید و بخورید.» به همین ترتیب، بعید است بخواهید باکتری بیماری‌زای سالمونلا را از کف آشپزخانه‌ای که با آب مرغ پوشانده شده، به بدنتان منتقل کنید.

در چه مواردی نگران کننده نیست؟

اما در بیشتر موارد، خوردن یک کلوچه خشک که کمی گرد و غبار و باکتری‌های زمین را به خود گرفته، به احتمال زیاد به کسی که سیستم ایمنی سالمی دارد، آسیب نمی‌رساند. ۹۹ درصد مواقع، این کار بی‌خطر است. تمرین بهداشت مناسب با تمیز نگه داشتن کف‌ها و سطوح، مهم‌ترین درس در تمام این موارد است. شاید ارزش قانون ۵ ثانیه (یا قانون ۳ ثانیه، اگر سخت گیرتر باشید) بیشتر در روان شناسی نهفته باشد تا میکروبیولوژی. در هر صورت، وجود چنین قانونی بهانه قابل‌قبولی برای این رفتار ناپسند ما خواهد بود.

منبع: خراسان