مردانی که باید در ذهن خود نگه داریم

به گزارش مجله خبری نگار، سید علاءالدین حیدری فعال مدنی اهل سنت در یاددشتی نوشت؛ در گذرِ زمان و عبور از پیچ و خم‌های تاریخ به جا‌هایی می‌رسیم که در آن تاریخ برجسته‌تر نوشته شده است. لحظات، زمان‌ها و مکان‌هایی که تاریخ آن‌ها را با رنگ و بویی دیگر نگاشته و در آن‌ها درنگ کرده است.

تأملِ تاریخ به نشانهی اهمیت و اثرگذاری آن‌ها در سرنوشت دسته‌ای، گروهی، قومی و ملتی بوده است.
اما؛ گاهی در تاریخ نقاط برجسته‌تری را می‌بینیم که تاریخ در مقابل آن‌ها کم می‌آورد.

از جمله این مقاطع، داستان اشغال و مبارزه در فلسطین است.

داستان غم‌انگیز ظالمی بزرگ و مظلومی ستمدیده، سرنوشت ملتی به بردگی کشیده شده و داستان قومی رنجدیده که به تاوان گناه نکرده مورد ظلم و تجاوز قرار گرفته‌اند.

ملتی بزرگ که تمام ظالمان دوران برای به ذلت کشیدن آن‌ها کمر همت بسته‌اند.

غزه قلب این ستمگاه است، آنجائی‌که که تمام جانیان تاریخ در شکستن و نابودی آن عهد بسته‌اند، غزه آنجائی‌ست که جهان استکبار، بر سر به صلیب کشیدن تک تک ساکنین آن دست به دست هم داده‌اند.

تاریخ همه این‌ها را ثبت کرده است، ریختن هزاران تن بمب‌های فوق سنگین، هزاران موشک، میلیون‌ها توپ و خمپاره برای کشتن مردم مظلومِ بی‌دفاعی که فقط آزادی را در سرزمین خود می‌خواهند.

کشتن و در بند کشیدنِ مردمی خسته از اشغال سرزمینشان، مردمی به ستوه آمده از تجاوز، نسل‌کشی ملتی برای بناکردنِ کشوری خیالی و پوشالی بر گور‌های دسته جمعی و سرزمینی سوخته و سرانجام فنای یک ملت برای بقای یک قوم متجاوز و ظالم...

اما؛ این داستان یک روی دیگر هم دارد و اتفاقا برجستگی آن در تاریخ و تعظیم تاریخ در مقابل آن بخاطر آن‌ست و آن‌هم «روح مقاومت» است که در وجود همه فلسطینیان جاری است.

روح ایستادگی در مقابل متجاوز، روح مبارزه با ظلم و ظالم که امروز غزه، تاریخ را شرمنده خود کرده است.

کودکان به خون غلطیده، زنان سلاخی شده و پیران و جوانانی که مدفون در زیرآوار‌های شهر سوخته غزه، تاریخ را به زانو در آورده است.

تاریخ مبارزه این مردم نه‌شنیدنی و نه‌گفتنی بلکه درک کردنی است. همه این ملت مبارز و صد البته رهبران آن‌ها به طریق اولی مبارزند.

«اسماعیل هنیه» یکی از این‌هاست، یکی از خیل هزاران مبارزی که با جان خود به دفاع از سرزمین غصب شده فلسطین پرداخته‌اند.

مردی که عمرش را برای آزادی و دفاع از مظلومین سرزمینش گذاشته است.

رهبری که مردمی بودنش را ترجمان عملی کرده است. مردی که خودش را وقف مبارزه برای مردم سرزمینش کرده است.

«اسماعیل هنیه» کسی است که قریب ۶۰ نفر از اعضای خانواده‌اش را در راه آزادی فلسطین و عزت و سربلندی ملتش تقدیم کرده و هیچگاه در این راه تزلزلی از خود نشان نداده است.

هنیه روح بزرگ آزادی خواهی و نماد مقاومت است.

کسی که همزمان ۶ نفر از خانواده‌اش را شهید می‌کنند، ولی ذره‌ای از خود ضعف نشان نمی‌دهد.

صهیونیست‌ها با شهید کردن خانواده رهبران فلسطینی قصد شکستن هیبت مقاومت در رهبران آن‌ها را دارند، اما غافل از این‌ند که این ملت روحشان در دریای قرآن غوطه‌ور و از سرچشمه نور الهی سیراب می‌شود.

نزد ملتی که شهادت برایش آرزو و افتخار است، تزلزلی وجود ندارد.

تاریخ باید «اسماعیل هنیه» را به خاطر بسپارد. مردی که اراده‌اش آهن را خم و مردمش را سرافراز کرده است.
مردی که اراده‌اش کابوس صهیونیست‌ها و وجودش لرزه بر اندام آن‌ها می‌اندازد.

تاریخ باید در مقابل این مرد سر تعظیم فرود آورده و آن‌را بر قلبش برجسته حک کند.

این مرد را بخاطر بسپارید چرا که جهان اسلام بعد‌ها بدان افتخار خواهد کرد.

همیشه ایران اسلامی را بخاطر دفاع از فلسطین و حمایت از این رادمردان راه مبارزه و مقاومت تحسین کرده‌ام.

همیشه بزرگان نظام مقدس جمهوری اسلامی را به‌خاطر برادری در حق ملت فلسطین و حمایت از مبارزان اهل سنت در کمال وحدت ستوده‌ام.

بدون شک نام ایران اسلامی در همان پیچ و خم‌های تاریخ برجسته و درخشان حک خواهد شد.

ما اهل سنت، اقتدار و ایستادگی مقام معظم رهبری (مدظله) در دفاع از فلسطین و مقاومت آن‌ها را می‌ستاییم و فراموش نخواهیم کرد که این عالم فرزانه و رهبر بزرگ به یاری مظلومین فلسطین شتافته در حالی‌که خیلی از رهبران کشور‌های اسلامی، عربی در خواب غفلت و آغوش ظالمین آرمیده‌اند.

این‌روز‌ها را بخاطر بسپارید.