به گزارش مجله خبری نگار،مهمترین وظیفه والدین پس از بچه دار شدن تربیت او است. همواره والدین در تلاش هستند که کودکانی سالم تربیت نمایند و زندگی شادی برای آنها به ارمغان آورند، اما گاهی به طور ناخواسته اشتباهاتی انجام میدهند که تاثیر فراوانی بر کودک دارد.
والدینی که میخواهند کودکانی موفق و شاد تربیت کنند، باید چند جا حواسشان به کودک باشد تا تربیت آنها دچار مشکل نشود.
بسیاری از والدین برای تنبیه کودک خود پس از خطا محبتشان را از او دریغ میکنند مثلا به دلیل خطای کودک او را دعوا میکنند و وقتی کودک قهر کرده و سر میز غذا نمیآید، میگویند بزار تنبیه بشه. این اشتباه سبب میشود کودک دریابد که والدینش او را دوست ندارند.
این کودک به شدت احساس تنهایی و بی تکیه گاهی میکند و به عنوان یک تشنه محبت، به اجتماع وارد میشود و به راحتی در دام دوستیهای کاذب خیابانی و سوء استفادههای عاطفی قرار خواهد گرفت.
برخی والدین هیچ وقت اجازه نمیدهند که کودکشان در اتاق آنها بخوابد و برای تربیت کودک مستقل سعی میکنند همیشه او جدا بخوابد، اما اگر کودک شما روز سختی را گذرانده و دچار ناامنی است یا نگرانی و اضطرابی را تجربه میکند، او را درک کنید و به کنار او بروید و به کودک احساس امنیت دهید.
یکی از کارهایی که والدین برای لوس نشدن کودک خود انجام میدهند، بی اعتنایی به کودک است. کودک برای رشد روحی سالم باید محبت شما را درک کند و بفهمد که شما همیشه و در همه حال او را حمایت کرده و دوستش دارید پس زمانی که کودکتان از پارک، مدرسه، مهد و… باز میگردد به استقبال او بروید و در آغوشش بگیرید تا بداند برگشت او به خانه برای شما مهم بوده و همیشه منتظر او هستید.
اغلب پدر و مادرها در نظر خود میان فرزندانشان هیچ تفاوتی قائل نشده و با همه فرزندانشان به یک شکل برخورد میکنند، اما معمولا فرزندان دیدگاه یکسانی با والدین شان نداشته و از تبعیض پدر و مادرشان شکایت میکنند.
وقتی که والدین نسبت به یکی از فرزندان توجه بیشتری نشان بدهند، فرزندان نسبت به والدین و فرزند مورد توجه احساس کینه و نفرت پیدا میکنند و دچار حس خود کم بینی و سرخوردگی میشوند.
برخی والدین آزادی بیش از حدی به کودک خود میدهند. تربیت سهل گیرانه نتایج نامطلوبی را در روان کودک برجا میگذارد و سبب میشود کودکان در آینده به افرادی هیجانی و تکانشی تبدیل شند و مورد آسیبهای فراوانی قرار گیرند، زیرا جامعه همانند اعضای خانواده با آنان رفتار نمیکند.
کودکان نیاز دارند تا توسط والدین خود مورد تشویق قرار بگیرند. برخی والدین اهمیتی به کارهای خوب کودک نمیدهند و تنها رفتارهای بد او را مورد توجه قرار داده و او را سرزنش میکنند.
این اشتباه تربیتی سبب میشود کودکان کارهای خوب انجام ندهند. اگر میخواهید کودک در آینده بیشتر از خود کارهای خوب بروز دهد، مدام تشویق کنید و با مهربانی کردن به کودک خود نشان دهید که چقدر رفتار آنها برای شما اهمیت دارد.
تشویقهای والدین در زمان کودکی یکی از مهمترین موارد آموزشی و تربیتی است که بسیار بر روی رشد کودکان تاثیرگذار است و به سلامت روان آنها کمک میکند. تشویق کودکان علاوه بر تقویت عزت نفس و روحیه کودکان حتی در دوران نوجوانی، جوانی و بزرگسالی نیز تاثیزگذار خواهد بود، اما تشویق و پاداش شما نباید به صورت افراطی باشد.
کتک زدن و تنبیه بدنی اثرات مخربی را بر روان کودک نیز به جا میگذارد و باعث میشود حس انتقام جویی و روحیه خصمانه در او پرورش یابد. شما با تنبیه کودک ارتباط صمیمی و احترام بین خود و کودکتان را از بین میبرید.
اگر شما به دلیل گریه زیاد یا حال بد کودکتان او را تنبیه میکنید، به او یاد میدهید که احساسات خود را نادیده بگیرد و همیشه به فکر دیگران باشد تا آنها اذیت نشوند.
برخی والدین در کنار فرزندانشان فیلم ترسناک میبینند و بر این باور هستند که فیلم ترسناک تاثیر عمیقی بر روان آنها میگذارد، زیرا کودکان نسبت به بزرگسالان درک کم تری نسبت به واقعیت دارند. دیدن فیلم ترسناک سبب آسیب زدن کودک به خود و همسالان، کابوسهای شبانه کودکان و از خواب پریدنها و… خواهد شد.
پدر و مادرها در بلوغ جنسی در کودکان باید بدانند رفتارهای اشتباه و بدون آگاهیشان باعث میشود کودک آسیب ببیند. کودکان از بدو تولد تمام احساسها و رفتارها و حتی تغییر در تنفس پدر و مادر را احساس میکنند و کنجکاویشان را برانگیخته میکند پس رفتارهای جنسی پدر و مادر از بدو تولد کودک باید در اتاقی جداگانه و کاملا به دور از چشم کودک باشد و مادران و پدران باید در هنگام حمام کردن کودک، حتما با لباس زیر، کودک را حمام کنند و به طور کامل عریان نباشند. رفتارهای اشتباه والدین و بی اهمیتی به بلوغ جنسی کودک مشکلات فراوانی را برای او به وجود میآورد.
برخی والدین پس از بروز خطا از طرف کودک او را تهدید به تنبیه میکنند، اما هیچ وقت عواقب کارش را به او نشان نمیدهند. تهدید به تنبیه روشی نامناسب و بدون نتیجه در کنترل و مهار رفتار کودک است که سبب میشود کودک حرفهای شما را باور نکند و بار دیگر اشتباهش را تکرار کند.
برخی والدین برای انجام کار خوب و یا انجام ندادن کار بد به کودک پاداش میدهند. با این روش کودک شرطی میشود که حتی برای انجام وظایفش نیز باید پاداش دریافت کند؛ این مسئله در آینده مشکل ساز خواهد شد. جایزه باید نشانه قدردانی و تشکر والدین نسبت به شخصیت کودک باشد، اما رشوه دادن به کودک میفهماند که نسبت به تواناییهای او شک دارید.
سبک فرزندپروری مشخصی را برای خود در نظر بگیرید و در مورد تربیت فرزندتان با همسرتان صحبت کنید و به توافق برسید، زیرا هماهنگ نبودن در تربیت کودک و زمانی که شما دو روش تربیتی را در پیش بگیرید کودک سردرگم میشود و احتمالا بدرفتاری او افزایش مییابد.
امر و نهی کردن والدین به فرزندان در تربیت نقش مؤثری دارد، ولی باید توجه داشت که زیاده روی در این امر، باعث بروز اختلال در رفتار فرزندان میگردد. اگر در امر و نهی زیاده روی کنیم ممکن است فرزندانمان دچار خودکم ¬بینی و کاهش اعتماد به نفس شده و جرأت بروز دادن خلاقیّت خود را نداشته و دنباله رو و تابع دیگران شوند.
منبع:اینفو