به گزارش مجله خبری نگار،هنگامی که داروها شما را خسته میکنند، اغلب به این دلیل است که بر مواد شیمیایی موجود در مغز شما به نام انتقال دهندههای عصبی تأثیر میگذارند.
اعصاب شما از آنها برای انتقال پیام به یکدیگر استفاده میکنند. برخی از آنها میزان بیداری یا خواب آلودگی شما را کنترل میکنند.
داروهایی که باعث خستگی میشوند
برخی از رایجترین داروهایی که میتوانند شما را خسته کنند عبارتند از:
داروهای آلرژی (آنتی هیستامین ها)، مانند برومفنیرامین (Bromfed، Dimetapp)، دیفن هیدرامین، هیدروکسیزین (Vistaril، Atarax) و مکلیزین (Antivert). برخی از این آنتی هیستامینها در قرصهای خواب نیز وجود دارند.
داروهای ضد افسردگی یکی از انواع داروهای ضد افسردگی به نام سه حلقهای میتواند باعث احساس خستگی و خواب آلودگی شود. برخی از آنها بیشتر از دیگران این کار را انجام میدهند، مانند آمی تریپتیلین (Elavil، Vanatrip)، دوکسپین (Silenor، Sinequan)، ایمی پرامین (Tofranil، Tofranil PM) و تریمیپرامین (Surmontil).
داروهای ضد اضطراب بنزودیازپینهایی مانند آلپرازولام (زاناکس)، کلونازپام (کلونوپین)، دیازپام (والیوم) و لورازپام (آتیوان) بسته به اینکه کدام یک را مصرف میکنید، میتوانند برای چند ساعت تا چند روز احساس خوابآلودگی یا ضعف داشته باشید.
داروهای فشار خون بتا بلوکرها، مانند آتنولول (تنورمین)، متوپرولول تارتارات (لوپرسور)، متوپرولول سوکسینات (Toprol XL) و پروپرانولول هیدروکلراید (ایندرال)، برای نام بردن از چند مورد. آنها با کند کردن قلب شما کار میکنند که میتواند شما را خسته کند.
درمان سرطان. انواع مختلف درمان سرطان میتواند با تغییر سطح پروتئین و هورمونها در بدن شما را بسیار خسته کند. همانطور که سلولهای سرطانی را از بین میبرند، به برخی از سلولهای طبیعی آسیب میرسانند یا از بین میبرند. سپس بدن شما باید انرژی بیشتری را برای تعمیر یا تمیز کردن سلولها صرف کند.
داروهای روده داروهایی که حالت تهوع را کنترل میکنند، شما را از استفراغ باز میدارند یا اسهال را درمان میکنند، میتوانند شما را خواب آلود کنند.
شل کنندههای عضلانی اکثر شل کنندههای عضلانی مستقیماً روی عضلات شما کار نمیکنند. در عوض، آنها روی اعصاب مغز و ستون فقرات شما کار میکنند تا ماهیچهها را شل کنند. اثرات آنها بر روی سیستم عصبی شما میتواند شما را خسته کند. برخی شل کنندههای عضلانی رایج عبارتند از: کاریزوپرودول (سوما) و سیکلوبنزاپرین (فلکسیریل).
داروهای ضد درد اپیوئیدی مواد افیونی مانند مواد شیمیایی بدن شما برای کنترل درد، به نام اندورفین، عمل میکنند. موارد رایج عبارتند از فنتانیل (Actiq، Duragesic، Fentora)، اکسی کدون و آسپرین (Percodan)، اکسی کدون و استامینوفن (Percocet، Roxicet)، مورفین، اکسی مورفون (Opana، Opana ER)، اکسی کدون (OxyCondoney and OxyContin) لورست، لورتاب، ویکودین).
داروهای تشنج یا صرع. این داروها که ضد تشنج نیز نامیده میشوند، میتوانند روی سلولهای مغز یا مواد شیمیایی که برای ارسال پیام استفاده میکنند، کار کنند. برخی از این داروها همان داروهایی هستند که اضطراب را درمان میکنند، مانند بنزودیازپین ها. سایر داروهای رایج تشنج عبارتند از: کاربامازپین (Tegretol/Tegretol XR/Carbatrol)، فنوباربیتال، فنی توئین (Dilantin، Phenytek)، توپیرامات (Topamax) و والپروئیک اسید (Depakene، Depakote).
اگر نوع دارویی که مصرف میکنید در اینجا فهرست نشده است، برچسب را برای کلماتی مانند "ممکن است باعث خواب آلودگی شود" بررسی کنید. این میتواند به شما کمک کند تا بدانید در حین مصرف چه چیزی باید انتظار داشته باشید.
آنچه شما میتوانید انجام دهید
اگر داروی شما احساس فرسودگی میکند، مصرف آن را قطع نکنید. شما میتوانید راههای دیگری را برای مبارزه با عارضه جانبی و افزایش انرژی امتحان کنید:
کمی ورزش کنید، مانند پیاده روی سریع یا حرکات کششی.
نفسهای عمیق بکشید.
کمی کافئین مانند قهوه یا چای بنوشید.
اگر داروی بدون نسخه مصرف میکنید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید که آیا نسخههای «غیر خوابآور» آن وجود دارد که میتوانید به جای آن استفاده کنید. مهم است که بپرسید تا مطمئن شوید که روی هیچ دارویی که مصرف میکنید تأثیر نمیگذارد.
راهکارهای پزشک برای مقابله با خستگی
داروی شما را عوض میکند
دوز مصرفی شما را تغییر میدهد
به شما بگوید که داروی خود را در زمان دیگری مصرف کنید، مانند عصر یا قبل از خواب
برای کمک به احساس هوشیاری و بیداری، دارویی تجویز کنید
هیچ دارویی که قرار است به شما کمک کند بیدار بمانید، مصرف نکنید، مگر اینکه پزشکتان بگوید مشکلی ندارد.