به گزارش مجله خبری نگار،اگر برای دفع ادرار نیاز به سوند ادراری دارید، با ثبت درخواست وصل سوند ادراری در منزل این عمل تخصصی را به پرستاران مجرب ما بسپارید.
غده پروستات یک غده گردویی شکل کوچک است که درست زیر مثانه قرار دارد و مجرای ادرار را در مردان احاطه کرده است. در اثر عفونتهای باکتریایی و دیگر اختلالات، اندازه این غده بیشتر شده و دفع ادرار را برای فرد مشکل میکند، در این شرایط پروستاتیت یا همان التهاب پروستات رخ میدهد.
پروستاتیت معمولاً از طریق ورود باکتری و بیماریهای مقاربتی از راه مجرای ادراری صورت میگیرد، اما میتواند به دلیل سندرم درد مزمن لگن، یکی از شایعترین علل وقوع پروستاتیت، اتفاق بیفتد.
پروستاتیت به چهار نوع اصلی تقسیم میشود:
پروستاتیت التهابی بدون علامت: این نوع پروستاتیت با التهاب پروستات مشخص میشود، اما علائمی ایجاد نمیکند.
پروستاتیت حاد باکتریایی: این نوع پروستاتیت یک عفونت باکتریایی حاد است که معمولاً با آنتی بیوتیک درمان میشود.
پروستاتیت مزمن باکتریایی: این نوع پروستاتیت یک عفونت باکتریایی مزمن است که معمولاً با آنتی بیوتیکهای طولانی مدت درمان میشود.
سندرم درد مزمن لگن: این نوع پروستاتیت با درد یا ناراحتی در ناحیه لگن مشخص میشود، اما علت مشخصی ندارد.
علائم نشان دهنده پروستاتیت عبارتند از:
تکرر ادرار
درد یا ناراحتی در ناحیه لگن یا بیضهها
سوزش ادرار
درد در هنگام انزال
معمولاً پزشک معالج با معاینه فیزیکی، آزمایش خون و آزمایش میتواند پروستاتیت را تشخیص دهد. در ادامه به بررسی هر یک از این موارد تشخیصی میپردازیم:
معاینه فیزیکی: در معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است ناحیه لگن شما را برای بررسی تورم یا حساسیت بررسی کند. آنها همچنین ممکن است برای تشخیص دقیق پروستاتیت یک معاینه مقعدی نیز انجام دهند.
آزمایش خون: آزمایش خون میتواند برای بررسی وجود عفونت یا التهاب استفاده شود. آزمایش خون ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش خون کامل
آزمایش آنتی بادی
آزمایش سرعت رسوب گلبولهای
آزمایش ادرار: آزمایش ادرار میتواند برای بررسی وجود عفونت یا التهاب تجویز شود. آزمایش ادرار ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش پروتئین ادرار
کشت ادرار
سایر آزمایشها: در برخی موارد، ممکن است پزشک آزمایشهای دیگری را برای تشخیص پروستاتیت تجویز کند. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
بیوپسی پروستات
سونوگرافی ترانس
سیستوسکوپی
درمان پروستاتیت به علت آن بستگی دارد. اگر پروستاتیت ناشی از عفونت باکتریایی باشد، معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است. اگر پروستاتیت ناشی از عفونت ویروسی یا التهاب ناشی از بیماری دیگری باشد، معمولاً با داروهای ضد التهابی درمان میشود و اگر پروستاتیت ناشی از آسیب یا اختلالات خود ایمنی باشد، ممکن است نیاز به درمانهای خاص تری باشد.
هیچ راه قطعی برای پیشگیری از پروستاتیت وجود ندارد. با این حال، رعایت نکات زیر میتواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد:
درمان عفونتهای دستگاه ادراری به موقع
رعایت بهداشت فردی و جنسی
اجتناب از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مضر
کنترل استرس