لهستان نیروگاه‌های هسته‌ای خود را گسترش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، به نقل از روزنامه "تاگس شاو" آلمان، لهستان به منظور اجرای طرح تحول انرژی، در حال حرکت به سمت انرژی هسته‌ای و ساخت تعداد زیادی راکتور بزرگ و کوچک است. به ندرت مسئولی در این کشور از آسیب زیست محیطی این اقدام می‌ترسد و آن‌ها بیشتر نگرانند که برنامه‌های ورشو کارساز نشوند.

در سه سال آینده، ساخت اولین نیروگاه هسته‌ای لهستان قرار است درست بین دو روستای کوپانینو و لوبیاتو در حدود ۹۰ کیلومتری گدانسک ساخته شود.

قرار است حدود ۳۵۰ هکتار جنگل پاکسازی شود تا فضا برای کیلومتر‌ها خطوط لوله باز شود. آب خنک کننده راکتور از طریق آن به نیروگاه هدایت می‌شود و به دریا باز می‌گردد. علاوه بر این، قرار است یک اسکله ساخته شود که بتوان از طریق آن مواد ساخت نیروگاه را با کشتی حمل کرد.

در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد برق در لهستان از زغال سنگ تولید می‌شود. انتظار می‌رود این سهم تا سال ۲۰۴۰ به هشت درصد کاهش یابد. نیمی از تولید برق باید از انرژی‌های تجدیدپذیر و به دنبال آن برق از انرژی هسته‌ای باشد. علاوه بر نیروگاه اتمی Kopanino-Lubiatów، دومین نیروگاه در نزدیکی Konin، تقریباً ۳۰۰ کیلومتری فرانکفورت/اودر، در محل یک نیروگاه با سوخت زغال سنگ که در حال حاضر هنوز فعال است، برنامه ریزی شده است. این دو نیروگاه هسته‌ای قرار است در سال‌های ۲۰۳۳ و ۲۰۳۸ به صورت آنلاین راه اندازی شوند و در درازمدت با هم تا ۹ گیگاوات برق تولید خواهند کرد.

علاوه بر این، لهستان قصد دارد ۷۹ راکتور کوچک به نام SMR بسازد که هر یک با خروجی ۳۰۰ مگاوات است. انتظار می‌رود که آن‌ها یک سوم انرژی هسته‌ای آینده را تامین کنند و به طور محلی کل شهر‌ها یا کارخانه‌ها را با برق و گرما تامین کنند. اولین SMR قرار است در سال ۲۰۲۸ آنلاین شود.

بر اساس نظرسنجی انجام شده در نوامبر ۲۰۲۳، ۸۳.۵ درصد از لهستانی‌ها از ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای در این کشور حمایت می‌کنند که این چرخشی ۱۸۰ درجه را نشان می‌دهد. حدود ۴۰ سال پیش، هنگامی که تنها ۲۰ کیلومتر خط لوله هنگامی که ساخت نیروگاه هسته‌ای در زارنوویس در نیروگاه هسته‌ای در حال حاضر برنامه ریزی شده در دریای بالتیک آغاز شد، فاجعه در چرنوبیل رخ داد. پس از اعتراضات متعدد در سراسر لهستان، این طرح‌ها کنار گذاشته شد.

"آدام تراکزیک"، دانشمند علوم سیاسی و مسئول نظرسنجی در اندیشکده مورین کامن ورشو، می‌گوید لهستانی‌ها امروز حذف تدریجی هسته‌ای آلمان را یک اشتباه بزرگ می‌دانند. لهستانی‌ها آلمانی‌ها را عمل‌گرا می‌دانند - و این مرحله را درک نمی‌کنند. به‌ویژه وقتی می‌شنوند که پس از تعطیلی نیروگاه‌های هسته‌ای، برخی از نیروگاه‌های زغال‌سنگ دوباره آنلاین شدند. برای لهستان، انرژی هسته‌ای پروژه‌ای است که به استقلال بیشتر این کشور در زمینه انرژی کمک می‌کند.

"مونیکا موراویچکا" از دیگر دانشمندان در این زمینه البته کمتر خوشبین است. وی گفت: اینکه واقعاً می‌توان گفت که به لطف نیروگاه‌های هسته‌ای کشوری مستقل می‌شود سؤال برانگیز است. فناوری و سوخت باید وارد شود. اما این درست است که انرژی هسته‌ای می‌تواند انرژی پایدار را تضمین کند و ایمن است.

آدام تراکزیک هم گفت: لهستانی‌ها دیگر از فاجعه‌ای مانند چرنوبیل نمی‌ترسند. وی گفت: چرنوبیل مدت‌ها پیش بود. اما ترس از افزایش هزینه‌های انرژی و هوای بد واقعی است.

ایالت‌های براندنبورگ آلمان، مکلنبورگ-پومرانی غربی و زاکسن برای مدت طولانی علیه طرح‌های نیروگاه هسته‌ای لهستان اعتراض کردند. این امر در کشور همسایه با مخالفت مواجه شد. آدام تراکزیک اعلام کرد که آنچه حتی غیرقابل درک‌تر از حذف تدریجی هسته‌ای آلمان است این است که آلمان از دیگران می‌خواهد همین کار را انجام دهند.

از زمانی که پارلمان اتحادیه اروپا در ژوئیه ۲۰۲۲ انرژی هسته‌ای را در کنار گاز طبیعی به عنوان فناوری‌های سبز اعلام کرد، آلمان دیگر قادر به توقف طرح‌های نیروگاه هسته‌ای لهستان نبوده است. بر این اساس به عنوان بخشی از مشاوره‌های فرامرزی، کشور‌ها اجازه دارند نظرات خود را بیان کنند و سؤال بپرسند، اما نه بیشتر. این مشاوره در آوریل ۲۰۲۳ تکمیل شد. هندریک فیشر، در وزارت امور اقتصادی، کار و انرژی براندنبورگ می‌گوید: من خودم مخالف انرژی هسته‌ای هستم، اما باید درک کنم که همسایگان ما دیدگاه متفاوتی دارند.

هنگام برنامه ریزی نیروگاه‌های هسته ای، دولت لهستان فرض می‌کرد که انرژی هسته‌ای می‌تواند به آلمان صادر شود. کریستینا هاورکمپ، مدیر عامل آژانس انرژی آلمان dena، البته قطعاً این موضوع را رد می‌کند. وی در این باره گفت: آلمان نه تنها از نیروگاه‌های هسته ای، بلکه در کل انرژی هسته‌ای - از جمله نیروگاه‌های وارداتی" چشم پوشی کرده است. او اعلام کرد که درباره برنامه‌های هسته‌ای ورشو تردید دارد و در این باره گفت: مردم لهستان احتمالاً نمی‌دانند که این پروژه چقدر طول می‌کشد، چه مشکلاتی در پی خواهد داشت، مانند تأسیسات ذخیره‌سازی نهایی ضروری، و اینکه در نهایت هزینه آن بسیار بیشتر از آنچه در برنامه ریزی گنجانده شد خواهد بود.

از طرف دیگر ساکنان جوامع اطراف نیروگاه هسته‌ای برنامه‌ریزی‌شده در دریای بالتیک در این باره اختلاف نظر پیدا کرده اند. بسیاری از کسانی که گردشگری کشاورزی می‌کنند یا خانه‌های تابستانی دارند، می‌ترسند که جذابیت منطقه از بین برود. اما آن‌ها در اقلیت هستند. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیش از ۷۰ درصد جمعیت محلی از نیروگاه هسته‌ای حمایت می‌کنند. دولت اعلام کرده یک بزرگراه و یک اتصال ریلی قرار است ساخته شود، هزاران شغل و هجوم عظیم پول وعده داده شده است و اعلام شده که در این صورت هیچ وقت کمبود برق وجود نخواهد داشت.