به گزارش مجله خبری نگار،پروتئینهای گیاهی، بر خلاف پروتئینهای حیوانی تنها ۹ مورد از اسیدهای آمینه ضروری را دارند، که خود ما توانایی تولید آنها را نداریم، بنابریان برای تضمین مصرف مناسب بایستی با پروتئینهای غذایی دیگر ترکیب شوند.
سویا منبع شماره یک پروتئین گیاهی است و یک پروتئین کامل است به این مفهوم که حاوی سایر اسیدهای آمینه ضروری است. هر فنجان از سویا پخته ۲۹ گرم پروتئین دارد. فرآوردههای سویایی مانند توفو پروتئین کمتری دارد که ۱۱ گرم به ازای هر ۴ اونس است.
حبوبات مانند کپسولی پروتئینی است. لوبیا سفید و عدس حدودا حاوی ۱۹ گرم پروتئین در هر فنجان است و بسیاری از اسیدهای آمینه ضروری مانند ایزولوسین و لیزین را تولید میکند. لوبیا سیاه حاوی ۱۵٫۲ گرم به ازای هر فنجان است، در حالی که لوبیا قرمز، لوبیا لیما، لوبیا چشم بلبلی، لوبیا سفید، و لوبیا چیتی حاوی ۱۴ گرم پروتئین در هر فنجان است.
کلم بروکلی سبزی دیگری است که مقدار زیادی پروتئین دارد. ۳۴ درصد از ماده خشک آن حاوی پروتئینی است و ۴٫۶ گرم پروتئین به ازای هر فنجان کلم بروکلی پخته شده عرضه میشود. گل کلم که نوعی کلم بروکلی است با ۲۷ درصد و میزان تقریبی ۳ گرم تفاوت زیادی ندارد.
اسفناج به خاطر مواد مغذی ممتاز خود مشهور است، همچنین اسفناج یک منبع خوب پروتئینی است. اسفناج پخته شده در حالت یخ زده یا کنسرو حاوی ۵٫۳ گرم پروتئین به ازای هر فنجان است، پروتئین اسفناج خشک با مقدار ۶ گرم در فنجان کمی بیشتر است.
ذرت، کنگر فرنگی، و سیب زمینیها سبزیهای دیگری هستند که مقدار زیادی پروتئین دارند. ذرت حدود ۵ گرم به ازای هر فنجان عرضه میکند. پختن کنگر فرنگی ممکن است طول بکشد، اما ارزشش را دارد، یک کنگر فرنگی متوسط دارای ۴٫۲ گرم پروتئین در هر فنجان است. سیب زمینی به همراه پوست خود حدود ۵ گرم پروتئین دارد؛ و با کنده شدن پوست پروتئین آن ۲ گرم کاهش مییابد، پروتئین سیب زمینی شیرین تقریبا ۳ گرم به ازای هر سیب زمینی است.
پروتئین میوهها در مجموع از سبزیجات و حبوبات کمتر است. یازده درصد از ماده خشک گرمک پروتئین است که تقریبا ۳/۱ مقدار پروتئین بعضی از سبزیها است. ۷٫۵ درصد توت فرنگی تازه پروتئین است، در حالی که ۷٫۲ درصد پرتقال را پروتئین تشکیل میدهد. موز و هندوانه به ترتیب ۶٫۴ و ۵٫۱ درصد پروتئین دارند و پروتئن سایر میوهها کمتر از ۵ درصد است.
منبع:مانکن